Misja – nie nakaz, lecz zaproszenie
Zdarza się, że w myśleniu wielu ludzi misjonarze urastają do symbolu superbohaterów. Różnią się od znanych wszystkim duszpasterzy tym, że wychodzą poza ustalone ramy katolicyzmu i wiele ryzykując, stawiają stopę na dziewiczym pod względem wiary terenie.
Taka sytuacja łatwo obrasta klimatem heroicznej legendy, walki o dusze, zuchwałej pomysłowości. I to w jakimś sensie jest prawdą, co nie zmienia faktu, że każdy misjonarz najpierw musi zdobyć dla Boga i dla sprawy Ewangelii samego siebie. Duch Boży powinien mieć dostęp przede wszystkim do człowieka, który decyduje się iść daleko, poza widoczne zarysy Kościoła, i skazać swoje życie na niepewne poszukiwanie wiary w sercu drugiego. Bez poddania się ewangelicznej duchowości misjonarzowi grozi zgubna pewność siebie, każdy podlega bowiem pokusie wyniosłości własnego „ja” i szybko przyjmuje iluzję za prawdę. Można więc grać osiłka na misji, mądrzejszego od tubylców, albo lepszego chrześcijanina od dopiero ochrzczonych. Ale to byłby początek końca. Trzeba więc wychodzić zawsze z pokornego punktu widzenia, samemu skłaniając się do wymogów nawrócenia, i dopiero potem próbować rozumieć tych, których zaprasza się do fascynującej przygody z Chrystusem przez chrzest św.
Depozyt wiary
20 października Kościół katolicki, w tym również jego duchowa cząstka w Polsce, obchodzi Światowy Dzień Misyjny ustanowiony dla całego wierzącego świata przez papieża Piusa XI dekretem z 14 kwietnia 1926 r. Jaki jest jego cel? Nie chodzi o skupienie się na postaciach misjonarzy, lecz na depozycie wiary, który powinien być skutecznie przekazywany z pokolenia na pokolenie. Nie znaczy to, że posłani z Kościołów lokalnych na cały świat ewangelizatorzy nie są ważni albo zapomniani. Przeciwnie, cały lud Boży bardzo kocha misjonarzy i chętnie słucha ich głosu, budując się odważnym świadectwem życia. Niemniej Światowy Dzień Misyjny pokazuje właściwe proporcje wielkiego dzieła ewangelizacji świata – ludzie schodzą na drugi plan, a w centrum staje osoba Chrystusa, który już żyje w duszach wielu jeszcze nieochrzczonych i pragnie być przez nich rozpoznany. Ten dzień to wielka modlitwa Kościoła o rozszerzanie się wiary na wszystkie doczesne terytoria tego świata.
Zaproszenie na ucztę
W tym roku Ojciec Święty nadał Niedzieli Misyjnej, która w Polsce rozszerza się potem na cały tydzień modlitw za ewangelizację narodów, hasło: „Idźcie i zapraszajcie wszystkich na ucztę”. W haśle Światowego Dnia Misyjnego uderza zwłaszcza wymiar wolności. Zaproszenie może być przyjęte lub odrzucone. Choć dobrem duszy jest spotkanie Boga, to jednak żadne, nawet największe dobro nie rozszerza się, jeśli jest zamienione w przymus. Właśnie misja jest zderzeniem się podwójnego ryzyka wolności między tymi, którzy oddają swoje życie, by iść poza ostatnie kręgi świata i proponować wiarę najodleglejszym obszarom cywilizacji oraz kultur, z ludźmi, którzy je zamieszkują i mogą powołanie do wiary przyjąć albo odrzucić. Jednak bez aktu wolności wiara się nie zrodzi.
Drugą częścią papieskiego hasła na tegoroczny Światowy Dzień Misyjny jest pojęcie uczty – bo misja nie opiera się na ogólnikach, ale stara się szczegółowo określać ewangelizacyjne działania Kościoła potrzebne na dziś. Czas pandemii w wielu duszach osłabił żywą obecność na niedzielnej Eucharystii, którą właśnie symbolizuje uczta. W tym czasie zatem bardzo istotnym elementem misji, według Ojca Świętego, będzie próba ponownego powołania do gorliwego udziału w Mszy św. wszystkich, których dotknęła duchowa opieszałość.
Inicjatywy misyjne
Poza hasłem Światowego Dnia Misyjnego, aktualizującego zawsze punkt odniesienia ewangelizacji w danym czasie i w danym wymiarze, ów dzień jest jednocześnie świętem patronalnym Papieskich Dzieł Misyjnych. Jesteśmy instytucją Ojca Świętego, przez którą w całym świecie – również w Polsce – stara się on budzić ducha misyjnego. W Dyrekcji Krajowej Papieskich Dzieł Misyjnych w Polsce podejmujemy bardzo wiele inicjatyw – misyjnych, animujących tematykę ewangelizacyjną oraz formacyjnych – których celem jest przybliżenie katolikom nad Wisłą terytoriów misyjnych, Kościołów tam funkcjonujących i ludzi tam żyjących. Zapraszamy, by dzięki lekturze strony internetowej lub „Misji Dzisiaj”, czasopisma, które wydają Papieskie Dzieła Misyjne w Polsce, stać się naszymi przyjaciółmi i współpracownikami.
ks. Jarosław Tomaszewski
Papieskie Dzieła Misyjne w Polsce