Ale nie depczcie przeszłości ołtarzy
W przededniu liturgicznego wspomnienia bł. Męczenników Podlaskich, które przypada 23 stycznia, w kościołach naszej diecezji, także w mediach czy w szkołach powraca temat unitów. Dlaczego winniśmy im cześć?
Zarówno uroczystości obchodzone w tych dniach, jak też Nowenna do bł. Męczenników Podlaskich, to religijny, modlitewny wyraz naszego uwielbienia Boga przez błogosławionych i podziękowania unitom za ich postawę. Jest to dla nas ważne, ponieważ jako diecezja czujemy się duchowym spadkobiercą dziedzictwa unitów.
Pamiętamy i doceniamy świadectwo wiary, jakie dali. Ich losy w ogóle domagają się pamięci, nie tylko ze strony Kościoła i diecezji, ale szerzej – pamięci historycznej, ponieważ mocno wpisali się w dzieje tej części Polski.
Kim byli unici?
Byli to wierni wyznania katolickiego, tzn. wyznawali dogmaty katolickie, przyjęli zwierzchnictwo papieża, zachowali natomiast liturgię w obrządku wschodnim. Kluczową datą dla powstania Kościoła unickiego był rok 1596, ponieważ to wtedy na mocy unii brzeskiej, która potwierdziła unię kościelną zawartą rok wcześniej w Rzymie, wierni w Rzeczypospolitej obrządku prawosławnego przystąpili do jedności z Rzymem, zachowując swoją dotychczasową liturgię. Decyzja o przechodzeniu wyznawców Kościoła wschodniego do Kościoła unickiego była inicjatywą biskupów i wiernych z terenów Polski, a wspierali ją także biskupi rzymskokatoliccy i król. ...
Monika Lipińska