Papież „z końca świata”

W niedzielę 20 kwietnia papież Franciszek pojawił się na balkonie Bazyliki św. Piotra i pobłogosławił tłum. Życzenia „Buona Pasqua!” (Wesołych Świąt Wielkanocnych!), a po nich odczytane już przez innego kapłana orędzie, były ostatnimi słowami, jakie Ojciec Święty skierował do wiernych… Papież miał 88 lat. Argentyński kardynał Jorge Mario Bergoglio, który od 13 marca 2013 r. był 266 biskupem Rzymu, miał w chwili wyboru 76 lat. Do tego momentu - przez 16 lat - był metropolitą swego rodzinnego miasta Buenos Aires. Franciszek to pierwszy mieszkaniec Ameryki Łacińskiej, a także pierwszy jezuita, który został wybrany na najwyższy urząd w Kościele katolickim.

Również jako pierwszy przybrał imię Franciszek. Jak sam powiedział tuż po pierwszym ukazaniu się zgromadzonym na Placu św. Piotra, kardynałowie wybrali papieża „z końca świata”.

 

Oddany Jezusowi

Franciszek urodził się 17 grudnia 1936 r. jako jedno z pięciorga dzieci w rodzinie włoskiego imigranta – pracownika kolei. Z wykształcenia był technikiem chemikiem. 11 marca 1958 r. wstąpił do Towarzystwa Jezusowego – nowicjat odbywał w Chile, gdzie kształcił się w zakresie przedmiotów humanistycznych, a następnie w Kolegium św. Józefa w podstołecznym San Miguel, uzyskując licencjat z filozofii. Studiował następnie literaturę i psychologię w Kolegium Maryi Niepokalanej w Santa Fe i w Kolegium Zbawiciela w Buenos Aires.

13 grudnia 1969 r. J.M. Bergoglio został wyświęcony na kapłana, po czym kontynuował studia w Hiszpanii. Tam 22 kwietnia 1973 r. złożył śluby wieczyste w swym zakonie. Po powrocie do kraju był m.in. mistrzem nowicjatu, wykładowcą na wydziale teologicznym w swym dawnym kolegium w San Miguel, a w latach 1973-79 prowincjałem jezuitów w Argentynie. W tym czasie wyjeżdżał również kilkakrotnie na dłuższe lub krótsze pobyty do Niemiec. W latach 1980-86 był rektorem kolegium w San Miguel.

 

Biskup i kardynał

20 maja 1992 r. św. ...

IZU