Między sztuką a wiarą

Sacrum coraz rzadziej gości w przestrzeni publicznej, coraz trudniej o jego obecność w sztuce i architekturze. Czy współczesny artysta ma jeszcze odwagę mówić o Bogu? Czy sztuka religijna może dziś powrócić do świątyń i odzyskać swój język? Na te i inne pytania szukano odpowiedzi podczas artystycznego wieczoru zorganizowanego 16 października na Uniwersytecie w Siedlcach. Wydarzenie odbyło się w ramach Dni Kultury Chrześcijańskiej.

Wieczór rozpoczął się od wernisażu wystawy „Przestrzenie piękna” prezentującej prace studentów kierunku sztuki plastyczne z wydziału sztuki Uniwersytetu w Siedlcach. Inspiracją dla twórców był plener artystyczny w Wyższym Seminarium Duchownym im. Jana Pawła II w Nowym Opolu.

Ekspozycja poruszała temat relacji między sacrum a profanum, ukazując ich współczesne oblicze w świecie sztuki.

 

Młodość i sacrum

– Postawa tych młodych ludzi, autorów tej wystawy, naprawdę dała mi, jako dydaktykowi, dużo pytań i dużo uspokojenia. Naprawdę, nie jest źle. Młodzi ludzie czytają, oglądają, doświadczają i świadomie interpretują oraz korzystają z nabytej wiedzy i umiejętności. Wystawa jest dowodem ich odwagi w podejmowaniu niebanalnych tematów – mówił dziekan wydziału sztuki prof. Tomasz Nowak, otwierając wydarzenie. – Jest nadzieja, że ta sztuka sakralna ma szansę odrodzenia, że może wrócić na swoje naturalne miejsce – do świątyni. Ta wystawa to nie pokaz zdolności, ale świadomości tego, co robimy i dlaczego – dodał.

Głos zabrała również Ana, studentka i uczestniczka pleneru. – To nie było tylko spotkanie ze sztuką, ale dotknięcie czegoś, czego nie da się nazwać, ale można to poczuć. ...

DY