Od roku już bez mała z okładem byliśmy przygotowywani przez media, że nadchodzące dwa lata (2014 i 2015 r.) stanowić będą swoisty maraton wyborczy.

Najbliższa taka „zbitka wyborcza”, przy normalnym biegu wypadków, szykuje się nam dopiero w latach 2030/2031, kiedy to w jednym roku będziemy mieli trzy elekcje i jedną w następnym. Oczywiście coś zawsze może się zdarzyć, ale raczej nie ma co liczyć na jakieś fajerwerki losowe.

Szanowni Państwo! Możemy być dumni. Wobec zmasowanego ataku sił atmosferycznych, wobec konsekwentnych już od gruzińskiego konfliktu działań Rosji obudowującej imperium z czasów Związku Sowieckiego, wobec narastającego kryzysu ekonomicznego (ponad pół miliona dzieci w Polsce jest niedożywionych), wobec działań podejmowanych dla zniszczenia podstaw cywilizacji europejskiej, wobec tego wszystkiego nasza ukochana i uznająca się za jedyną władza pokazała na co ją stać.

Sprawnie naprężyła muskuły i wykazała właściwą sobie determinację. Co prawda z powodu zalegającego śniegu pewien poseł od muszek nie mógł powtórzyć doskonałego bon motu o szczawiu na boiskach, co to dawniej żywił i bronił naszą młodzież.

Stało się! Cóż nas jeszcze dotknąć mogło, jakaż jeszcze większa plaga polecieć nam na głowę? Oto wszystkie dzienniki za organem Adama Michnika ze zgrozą powtórzyły straszliwy osąd wobec naszego kraju, który wygłosiła bez zmrużenia okiem waćpanna (choć tutaj chyba drugi człon nazwy cokolwiek nie pasuje) Meryl Streep.

Na dowód jej mądrości przytoczono ilość posiadanych przez nią statuetek Oscara oraz nominacji do tejże nagrody. Taki „autorytet”, „mędrczyni” czy jeszcze coś przecież mylić się nie może! I gdzież to my się teraz podziejemy na tym łez padole, ścigani straszliwym wyrokiem głównej odtwórczyni roli w „Pożegnaniu z Afryką”.

Cyprian Kamil Norwid w wierszu „Moja piosnka” pośród rozlicznych tęsknot za ojczyzną wymienia także swą nostalgię za ludźmi, którzy potrafią wypowiadać się wprost i dokładnie, a każde ich słowo ma znaczenie, którego nie trzeba się zbytnio domyślać ani też doszukiwać się znaczenia.

Obserwując rzeczywistość społeczną w naszym kraju (nie tylko polityczną, ponieważ ta jest ostatnio niezwykle nudna), stwierdziłem, że wypada powrócić do dawno zapomnianych już książek, pokrytych warstewką kurzu. Ciągłe gonienie za nowościami jest cokolwiek męczące.