Decyzja papieska ma tylko ułatwić powrót na łono Kościoła tym, którzy zrozumieli ogrom popełnionego zła i wyrażają skruchę. W tym właśnie kontekście należy odczytać papieską decyzję, jak również dotychczasową praktykę Kościoła w tej materii.

1 września opublikowany został list papieża Franciszka przed Jubileuszem Miłosierdzia skierowany do przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji abp. Salvatore Fisichelli. Jubileusz ten rozpocznie się otwarciem Drzwi Świętych w Bazylice św. Piotra 8 grudnia 2015 r. i potrwa do 20 listopada 2016 r.

Kończy się powoli upalne lato. W tym roku upalne wyjątkowo, o czym świadczy susza i rekordowo niski stan wody w rzekach. Za kilka dni rozlegnie się pierwszy szkolny dzwonek.

Szkoły jeszcze puste, w niektórych kończą się ostatnie remonty. Życie toczy się koleinami codzienności. W te ostatnie dni sierpnia sięgam nieraz myślami do historii. Do roku 1939, 1944… Jakimiś świadkami tych ostatnich dni przed wybuchem II wojny światowej są stare gazety.

Jezus żyje! - słyszymy dokoła. Jakże zazdrościmy tym, którzy mogli widzieć Go na własne oczy; którzy - jak apostołowie - mogli dotknąć Jego ran i spożywać z Nim posiłek.

Snując marzenia, nie zauważamy Jezusa, który towarzyszy nam w drodze, wyjaśnia Pisma i łamie dla nas chleb. Bo Eucharystia to przecież nasze spotkanie z Jezusem Zmartwychwstałym. To nasza droga do Emaus.

To wyjątkowy czas w ciągu roku. Już nie Wielki Post, jeszcze nie Wielkanoc. Triduum Paschalne. Pod tą nieco dziwnie i obco brzmiącą nazwą kryje się szereg wydarzeń, które dla ludzi wierzących w Chrystusa są najważniejszymi chwilami w dziejach świata.

Przy czym od razu trzeba zaznaczyć - aby docenić i zrozumieć wagę tych wydarzeń, konieczna jest wiara. Dla człowieka niewierzącego śmierć Chrystusa była tylko drobnym, niewiele znaczącym epizodem w dziejach małego kraju na krańcach Cesarstwa Rzymskiego.

Chcemy ujrzeć Jezusa! - wołają Grecy w dzisiejszej Ewangelii. Zapewne nie było łatwo przedrzeć się przez tłum, który otaczał Zbawiciela.

A oni nie chcieli tylko zobaczyć Go z daleka, ale także się z Nim spotkać, posłuchać Jego słów, może zadać Mu pytania. Szanse na to mieli - jako poganie - niewielkie. Stąd ich prośba wywołuje małe zamieszanie i zakłopotanie apostołów, którzy - jako pośrednicy - przedstawiają ją Jezusowi.

„Odpust jest to darowanie przed Bogiem kary doczesnej za grzechy, zgładzone już co do winy, którego dostępuje wierny odpowiednio usposobiony i pod pewnymi, określonymi warunkami, za pośrednictwem Kościoła, który jako szafarz owoców odkupienia rozdaje i prawomocnie przydziela ze skarbca zasług Chrystusa i świętych” - mówi oficjalna definicja odpustu. Co rozumie z niej „zwykły” wierny? Obawiam się, że niewiele.

Problem z definicjami polega na tym, że zazwyczaj są sformułowane w oficjalnym, specjalistycznym języku. Definicja ze swej natury powinna być precyzyjna, jednak czasem ten wymóg powoduje, że staje się mało zrozumiała. Jak zatem mamy rozumieć definicję odpustu?

„Wiem, że przyjdzie kiedyś Mesjasz, i to wszystko nam objawi” - wyjąkała. „To Ja nim jestem” - powiedział spokojnie.

Szła powoli. Upał lał się z nieba. Przystanęła. Poprawiła ciężki dzban, który niemiłosiernie uciskał jej ramię i otarła pot z czoła. Tak, to na pewno było bardzo nierozsądne - wybierać się do studni po wodę w momencie, gdy słońce stoi w zenicie.

Codziennie serwisy informacyjne, prasa, radio i telewizja, zarzucają nas tysiącami informacji. Jest tego tyle, że nie nadążamy z ich przyswojeniem. Niektórych w ogóle nie zauważamy, o innych zapominamy niemal natychmiast lub - w najlepszym razie - po kilku dniach.

Czy zastanawialiśmy się kiedyś, jak ważną rolę w doborze tych newsów odgrywają dziennikarze? To właśnie od nich zależy, które wiadomości trafią na czołówki, a które zostaną pominięte i przemilczane.

Ktoś ze znajomych przysłał mi ostatnio ogłoszenie, na które natrafił w internecie. Jest to oferta dla par, które spotykają się ze strony rodzin i znajomych z naciskami i pytaniami, kiedy wreszcie staną się małżeństwem. Co zrobić, by mieć święty spokój?

Otóż można sobie wynająć firmę, która przygotuje ślub… na niby! W plenerze (choć na specjalne zamówienie podobno także w kościele!) zorganizowane zostanie przedstawienie, w którym aktor odegra rolę urzędnika USC lub księdza.

Czy klękamy przed szubienicą, karabinem lub krzesłem elektrycznym? Dlaczego zatem oddajemy cześć krzyżowi, który również był narzędziem wykonywania kary śmierci?

Do postawienia takiego pytania może sprowokować nas obchodzone 14 września święto Podwyższenia Krzyża Świętego. Podwyższenie oznacza podniesienie do góry, ukazanie. W sensie przenośnym może oznaczać także wywyższenie, oddanie czci. Ta nazwa święta nawiązuje do wydarzeń z IV w. po Chrystusie, związanych z odnalezieniem drzewa krzyża.