Rozmowa z bp. Grzegorzem Suchodolskim, przewodniczącym Rady ds. Apostolstwa Świeckich przy Konferencji Episkopatu Polski.

Księże Biskupie, spytam trochę przewrotnie: po co są świeccy w Kościele?

Świeccy są nie tylko w Kościele, ale są Kościołem. Wraz z pozostałymi ochrzczonymi - osobami duchownymi i zakonnymi - tworzą jedno Mistyczne Ciało Chrystusa, którego zadaniem jest szerzenie Królestwa Bożego na ziemi. Każda z tych grup ma swoją specyficzną misję. O ile zadaniem osób duchownych i żyjących we wspólnotach zakonnych jest przepowiadanie Ewangelii w obszarach utożsamianych z Kościołem, o tyle wierni świeccy są powołani, by tę samą Ewangelię głosić poza murami świątyni, czyli w świecie, w którym żyją.

Nie znamy jego imienia. Nie wiemy, czy jest człowiekiem białym czy czarnym. Nie wiemy, kim będzie: mężem stanu, uczonym, duchownym, świętym, a może przeciętnym człowiekiem?

Bóg sam to dziecko wybiera i tylko On wie, kim ono będzie. Niewiele wiesz, ale wchodzisz w to, bo ufasz Bogu. I właśnie w tym tkwi piękno tej modlitwy - podkreślają ci, którzy podjęli duchową adopcję dziecka poczętego. Statystyki zebrane przez Worldometers wskazują, że w 2024 r. na świecie wykonano ponad 73 mln aborcji, co znacznie przewyższa zgony z innych powodów. Dla porównania szacuje się, że w 2024 r. 10 mln ludzi zmarło na raka, 17 mln na inne choroby, a 2 mln na HIV/AIDS.

Kochać to oznacza wiele cierpieć, ale kochać Boga to znaczy cierpieć jeszcze więcej - słowa św. Rity z Cascii, patronki spraw trudnych i beznadziejnych, każdego dnia towarzyszą Wandzie Zeburze z Siedlec.

A jej świadectwo pokazuje, że nawet jeden procent szans na przeżycie wystarczy, gdy zawierzy się Bogu. Jak podkreśla, jej życie niczym nie różni się od tego, jakie wiodą miliony ludzi na całym świecie: chwile szczęścia przeplatają się z momentami ogromnego trudu i zwątpienia. Ot, zwykła codzienność. Jednak kilka lat temu W. Zebura stanęła w obliczu wielkiej próby. Nie ma wątpliwości, że to dzięki wierze wyszła z niej zwycięsko.

Rozmowa z o. Mariuszem Balcerakiem SJ, wicepostulatorem procesu beatyfikacyjnego o. Józefa Andrasza SJ.

1 lutego, dokładnie w 62 rocznicę śmierci o. J. Andrasza, pierwszą sesją i zaprzysiężeniem trybunału oficjalnie rozpoczął się jego proces beatyfikacyjny. Dla wicepostulatora to wielka chwila?

I wielka radość. Jednak przed nami sporo pracy. Trybunał sprawiedliwości będzie przesłuchiwał osoby, które coś słyszały o o. Andraszu, oraz badał przypadki wyproszonych za jego przyczyną łask. Wstępnie mamy już około 30 świadków, ale liczymy się z tym, że ta liczba może się zmienić, bo np. będą zgłaszać się kolejni. Na to wszystko trzeba czasu, ale trudno przewidzieć, ile to potrwa. Niemniej od samego początku dostrzegam ogromną troskę Boga o cały ten proces.

Mówi się, że ludzkie życie jest bezcenne. Okazuje się jednak, iż czasami można ustalić jego wartość. W przypadku 14-letniego Tymka Kalaty z Siedlec to 16,5 mln zł.

Tyle kosztuje terapia genowa, która może powstrzymać nieuleczalną chorobę, z jaką musi się mierzyć. W szachach można wygrać na dwa sposoby: albo doprowadzić do sytuacji, w której dajemy szach-mat, albo gdy rywal się podda. Wie o tym doskonale Tymek, który tajniki roszad oraz gambitów ma w małym palcu i niejedno zwycięstwo na koncie. Teraz jednak rozgrywa partię życia, ale tym razem jej wynik nie zależy od niego, lecz od ludzi dobrej woli, którzy pomogą zadać szach-mat wyjątkowo twardemu przeciwnikowi - dystrofii mięśniowej Duchene’a, czyli DMD.

Tu jest takie powiedzenie: jak męczennicy nie pomogą, to nikt nie pomoże.

Ale większość świadectw doświadczenia łask wiąże się z długą modlitwą. To nie tak, że ktoś raz przyjechał, pomodlił się i już mu pomogło. Tu trzeba systematyczności, pokory, ale też zaufania - mówi ks. kan. Jacek Guz, proboszcz parafii św. apostołów Piotra i Pawła i kustosz sanktuarium bł. Męczenników Podlaskich w Pratulinie. Jeśli jesteś chory, idź na miejsce, gdzie byli pochowani męczennicy, pomódl się tam, weź ziemię i przyłóż w miejsce choroby - mówili kiedyś mieszkańcy tej małej nadbużańskiej wsi, gdzie 24 stycznia 1874 r. w obronie wiary i jedności Kościoła zginęło 13 unitów.

Przez 27 miesięcy był torturowany w mokotowskiej katowni przy ul. Rakowieckiej, gdzie bito go, wyrywano paznokcie, dręczono psychicznie, poniżano, głodzono.

Mimo to nie złamał się, a o tym, co przeszedł, mówił rzadko. Po latach, wspominając więzienie, stwierdził, że to raczej jego oprawcom należy współczuć. Czy potrafimy wyobrazić sobie państwo polskie, Kościół bez kard. Stefana Wyszyńskiego i Jana Pawła II? - A tak mogło się zdarzyć, gdyby nie niezłomna postać sekretarza Prymasa Tysiąclecia, wcześniej także sekretarza i kapelana prymasa Augusta Hlonda abp. Antoniego Baraniaka.

Mamy więcej wspólnego niż wam się wydaje. Też jestem z Siedlec, gdańskich Siedlec. Ktoś, kto ma reprezentować Polskę, musi wiedzieć, gdzie i w jakim rytmie bije jej serce.

Jestem tu po to, by wsłuchać się w wasz głos - mówił dr Karol Nawrocki, prezes Instytutu Pamięci Narodowej, kandydat na prezydenta Polski, który 10 grudnia odwiedził Siedlce. Sala Centrum Kultury i Sztuki pękała w szwach. Uczestników spotkania, którzy zjechali z całego regionu, powitał prezydent Siedlec Tomasz Hapunowicz. - Mówi się o nas, że jesteśmy Polską „B”, ale mieszkają tutaj ludzie, którzy chcą zmieniać ojczyznę. Za kilka dni dzięki autostradzie A2 Siedlce będą otwarte na świat, od pięciu lat istnieje tu sztab 18 Dywizji Zmechanizowanej, więc czujemy się bezpiecznie.