Kilka dni temu jeden z portali internetowych podał szokującą informację, iż kilkadziesiąt procent klientów (częściej klientek) kupuje luksusowe towary, po czym po kilku dniach je zwraca. Dlaczego?

Odpowiedź jest prosta. Chodzi o zdjęcie z torebką luksusowej marki, fotkę w topowej kiecce, butach itp., które później można wrzuć na konto portalu społecznościowego i zebrać lajki. Błysnąć nie swoim światłem. A potem szukać jego kolejnych refleksów. Kiedy się analizuje różnego rodzaju statystyki, na tle Europy wypadamy całkiem nieźle: rośnie optymizm Polaków. Mniejsza o liczby - kolejnym rządzącym ekipom bardzo zależy, aby pokazać, iż to właśnie „za ich władzy” rządzeni są najszczęśliwsi - stąd mogą one odbiegać od rzeczywistości. Z drugiej strony: życie pokazuje często coś zupełnie innego. Okazuje się bowiem, że ekonomia wcale nie odgrywa tak zasadniczej roli w budowaniu optymizmu, jak mogłoby się to na pierwszy rzut oka wydawać.

Pierwszą Niedzielą Adwentu rozpoczniemy duchowe przygotowanie do przeżycia świąt Bożego Narodzenia. Choć galerie handlowe i ulice od dawna rozświetlone są lampionami, mienią się tysięcznymi refleksami światła, wydaje się, że jest w nas coraz więcej ciemności i beznadziei.

Oto pani w okienku kiosku przy warszawskiej ulicy kupuje karki bożonarodzeniowe. „Tylko bez tych «Jezusków» proszę” - dodaje. Infantylizm? Zła wola? A może jedno i drugie? Zresztą… trzeba mieć wiele szczęścia, by w XXI w. dostać pocztówki zawierające rzeczywiste motywy świętowania. Dominują czerwone krasnale, gwiazdka, wesołe reniferki, tysiące pustych, nic nieznaczących słów o „magii świąt” - niezliczone maski pustki, coraz trudniej kryjące ludzką - nieuświadomioną często - rozpacz stanowiącą konsekwencję skazania Boga na banicję.

Przyszła wojna będzie wojną niewidzialną.

Dopiero gdy dany kraj zauważy, że jego plony uległy zniszczeniu, jego przemysł jest sparaliżowany, a jego siły zbrojne są niezdolne do działania, zrozumie nagle, że brał udział w wojnie i że tę wojnę właśnie przegrywa” - pisał przed ponad pół wieku Frédéric Joliot-Curie - laureat Nagrody Nobla w dziedzinie chemii, najpierw asystent, a potem (od 1926 r.) zięć Marii Skłodowskiej-Curie. Ideowy komunista. Nie to jest jednak najważniejsze. Porusza trafność spostrzeżenia. Od lat wiadomo, że ciszę lubią wielkie pieniądze. I wielka polityka. Publice rzuca się ochłapy informacji, aby ją czymś zająć. Duże deale zawiera się za kulisami - władzą dzielą się Klaus Schwab, George Soros, bankierzy, miliarderzy i inni. Niewidzialną. Ale taką, od której wszystko zależy.

Tradycyjnie wakacje to sezon „ogórkowy” - czas szukania tematów, które w upalne dni zachęcą rozleniwionych czytelników, widzów do kliknięcia artykułu w internecie, obejrzenia podcastu czy przeczytania tekstu prasowego.

Chodzi o kasę, ale też ugranie większej stawki. A to już nie przelewki. Polityki wszyscy mają serdecznie dość, tak jak absurdów wymyślanych przez sejmowe komisje śledcze, kolejnych postulatów „je...ć PIS” i poczynań bodnarowców. Poza tym Polacy sukcesywnie dostają nowe rachunki za energię elektryczną i gaz, zaczynają liczyć i nie zgadza się im to, co widzą na papierze, z tym, co słyszeli niedawno z ust rządzących.

Cierpienie nie jest „problemem teoretycznym”. Głęboko ogarnia całą ludzką egzystencję, jego doświadczenie ma wymiar uniwersalny. Bez Boga może wydawać się bezsensem, absurdem - z Nim w doświadczeniu niemocy możemy odkryć moc przemiany nas samych i świata.

Można nań patrzeć z różnych perspektyw: ateisty, antyteisty czy agnostyka, sprowadzających sens całego życia do empirycznego „tu i teraz”. Można też spojrzeć inaczej - z perspektywy filozofii czy religii.

Jaka jest najlepsza recepta na tanią, i skuteczną niestety, reklamę produktu, lokalu, brandu?

  Na świetną autopromocję np. upadającej gwiazdki show-biznesu, o której świat nieuchronnie zaczął zapominać? Na taką, która się wyróżni na tle tysięcy migających, nieustająco zmieniających się obrazów? Poruszy emocje i rozpali do czerwoności? I będzie superefektywna, nawet jeśli przyjdzie jej właścicielom zapłacić (zwykle) symboliczną karę?... Odpowiedź nie jest trudna: to naruszenie czegoś, co dotąd było nienaruszalne, kulturowo chronione, „obsmarkanie” jakiegoś elementu uważanego za świętość. Najlepiej nadaje się do tego bluźnierstwo.

Kultura, cywilizacja - wyprane z chrześcijańskiej antropologii, kryteriów dobra i zła, prawdy i kłamstwa - tracą punkt orientacyjny.

Najpierw jest kręcenie się wokół własnej osi niczym dziecięca zabawka (bąk) zwalniająca obroty, aż do całkowitego zatrzymania. A potem jest już tylko ostro w dół… W minionych tygodniach internet grzeje temat uszczypliwych wypowiedzi „księdza” Michała Woźnickiego. Dostało się Maryli Rodowicz (nazwał ją „spróchniałą matroną") i biegaczce Ewie Swobodzie (za tatuaże), wcześniej Beacie Kozidrak, Beatlesom, Tinie Turner itd. Regularnie obrywają też papież, hierarchia kościelna. Świadomie tytuł umieszczam w cudzysłowie, ponieważ mężczyzna, exsalezjanin, został suspendowany, oskarżony o schizmę i herezję, wydalony ze zgromadzenia i sądownie eksmitowany z klasztoru. Czyli księdzem, w świetle prawa, dawno już nie jest. Pod znakiem zapytania stoi także jego przynależność do Kościoła katolickiego.

„Systemy sztucznej inteligencji (SI) wyposażone w inteligencję na poziomie ludzkiej mogą stwarzać istotne zagrożenie dla społeczeństwa i ludzkości.

Wykazały to pogłębione badania i zostało to potwierdzone przez wiodące laboratoria zajmujące się SI” - piszą sygnatariusze listu otwartego Future of Life Institute. Jest aż tak niebezpiecznie? Dalej czytamy, że „Zaawansowana SI może być źródłem głębokich zmian w historii życia na Ziemi i powinna być projektowana i zarządzana z odpowiednią troską i właściwymi środkami. Niestety taki poziom planowania i zarządzania rozwojem technologii SI pozostaje w sferze marzeń”. Dokument został zaadresowany do laboratoriów badawczych. Wzywa do natychmiastowego zaprzestania eksperymentów ze sztuczną inteligencją silniejszą niż GPT-4 na co najmniej sześć miesięcy. Pod listem podpisali się m.in. Elon Musk (współzałożyciel OpenAI), Steve Wozniak (współzałożyciel Apple), pracownicy DeepMind (firmy zajmującej się AI i należącej do Google) oraz inni.