Jedni czują się bezpiecznie, widząc patrolujące teren wojsko i policję, oraz mówią o czającym się zagrożeniu. Inni narzekają na kontrole przy przekraczaniu strefy. Natomiast przedsiębiorcy boją się o przyszłość. Jak żyje się w strefie, w której obowiązuje stan wyjątkowy?

- Ani ja, ani moja rodzina nie czujemy się bezpiecznie - twierdzi Renata Torbicz, która pracuje w jednym z włodawskich przedszkoli. - Przejeżdżające pod naszymi oknami samochody wojskowe wprowadzają atmosferę strachu - dodaje, zwracając również uwagę na utrudnienia związane z oczekiwaniem na kontrole w godzinach szczytu. - Mam już powoli dosyć tłumaczenia się za każdym razem z celu podróży - mówi. Danuta Pylak, mieszkanka Włodawy, przyznaje, że na razie czuje się bezpiecznie. - Nie mam wpływu na to, co się wydarzy. Przeżyłam stan wojenny, to i teraz dam sobie radę - mówi.

„Wszystko co nas otacza, jest ołtarzem, a ten skowronek razem z nami chwali Maryję - mówił”. Pomyślałem: ksiądz poeta - wspomina krytyk literacki, eseista, poeta i redaktor lubelskiego „Akcentu” Waldemar Michalski.

Lublin znajduje się w gronie czterech miast, poza Wadowicami, Krakowem i Rzymem, które są naznaczone długoletnią obecnością i aktywnością św. Jana Pawła II. To właśnie w Lublinie przez 24 lata, od października 1954 r. aż do wyboru na Stolicę Piotrową Karol Wojtyła jako wykładowca etyki prowadził zajęcia na Katolickim Uniwersytecie Lubelskim. Pozostał w pamięci kadry i studentów tej uczelni, zapamiętało późniejszego papieża także środowisko literackie. Młodego ks. Karola Wojtyłę, wówczas docenta dojeżdżającego do Lublina z Krakowa, W. Michalski pamięta z okresu swoich studiów polonistycznych w KUL.

Żołnierze Armii Krajowej to byli ludzie niezłomni, którzy w ciężkich czasach okupacji niemieckiej walczyli o godność tutejszej społeczności - mówił w Wyrykach wicewojewoda lubelski Robert Gmitruczuk.

Odsłonięcie w Adampolu pomników ku czci dziewięciu żołnierzy AK poległych 8 maja 1944 r. pod Wyrykami oraz pamięci polskich Żydów - więźniów obozu pracy, nadanie imienia AK i sztandaru Szkole Podstawowej w Wyrykach, odsłonięcie tablicy pamiątkowej i muralu dedykowanego kadrze dowódczej i żołnierzom III Batalionu 7 Pułku Piechoty Legionów AK - wszystkie te wydarzenia odbyły się 18 października. Uroczystości rozpoczęła Msza św. przy pomnikach w Adampolu, następnie uczestnicy zgromadzili się przy SP w Wyrykach na ceremonii nadania placówce imienia AK i odsłonięciu tablicy pamiątkowej oraz muralu.

Drewniana zabudowa oraz układ domostw, które dotąd zachowały swój pierwotny charakter - tym wyróżniają się wśród innych wsi współczesne Wyryki.

5 października w Gminnej Bibliotece Publicznej odbyła się konferencja „Wokół kultury tradycyjnej Wyryk”, która była podsumowaniem wielomiesięcznych działań, jakie GBP realizowała we współpracy z lubelskimi uczelniami: UMCS i Uniwersytetem Przyrodniczym oraz Muzeum-Zespołem Synagogalnym we Włodawie. Prelegenci omówili obecny stan architektury drewnianej Wyryk i tradycyjną zabudowę miejscowości. Wydarzenie zakończył występ zespołu Swańki. Spotkanie rozpoczęli dyrektor GBP Hanna Czelej oraz wójt gminy Wyryki Mirosław Torbicz, który zwrócił uwagę uczestników na książkę powstałą w trakcie działań realizowanych przez GBP w ostatnich miesiącach pt. „Wyryki - wieś z drewna budowana. Charakterystyka wiejskiej zagrody i standardy jej ochrony”.

Są miejsce na Podlasiu, w których Matka Boża i święci odbierali szczególną cześć u wiernych obrządku greckokatolickiego, czyli unitów, a dziś przybywają tam w pielgrzymkach rzymscy katolicy.

Kult maryjny unitów nie różnił się od tego sprawowanego przez rzymskich katolików - świadczą o tym obchodzone przez nich święta maryjne, modlitwy i nabożeństwa - Różaniec, Godzinki ku czci Niepokalanego Poczęcia NMP, nabożeństwa majowe czy kazania maryjne. Unici pielgrzymowali też do Matki Bożej, której wizerunki były dość liczne na ziemi podlaskiej nazywanej „ziemią objawień”. Do Matki Bożej w Hołubli, której wizerunek został najprawdopodobniej namalowany w 1390 r. i znajduje się w kościele Narodzenia NMP, wciąż napływają prośby i podziękowania za otrzymane łaski. Jak wyjaśnia proboszcz parafii ks. Tomasz Pycka, według zachowanych kronik kościelnych w XVI w. istniała tu cerkiew prawosławna. - Świątynia po zawarciu unii brzeskiej stała się unicka. Dokumenty związane z życiem parafii nie zachowały się, podobnie wota w postaci kul, których było tu bardzo dużo - dodaje.

Dotąd nie natrafiono bezpośrednio na mogiłę, o której z całą pewnością moglibyśmy powiedzieć, że spoczywają tam żołnierze Korpusu Ochrony Pogranicza polegli pod Wytycznem - twierdzi Adam Panasiuk, regionalista, który czyni starania o upamiętnienie ofiar wojny.

Bitwa pod Wytycznem rozegrała się 1 października 1939 r. Kilka tysięcy polskich żołnierzy pod dowództwem gen. Wilhelma Orlik- Rückemanna dzielnie stawiało czoła sowieckim oddziałom pancernym. Zginęło 100 polskich żołnierzy. Po walce Rosjanie zabijali rannych, kadrę oficerską i podoficerską, często strzałem w głowę. Ze szczególną bezwzględnością obeszli się z żołnierzami, którzy trafili do niewoli. Szacunki mówią o 300 zaginionych żołnierzach. Prawda o bitwie pod Wytycznem przez kilkadziesiąt lat była zafałszowywana, ale pamiętali o tamtych wydarzeniach mieszkańcy. Wiedzieli, że agresorem byli nie Niemcy, ale Armia Czerwona. - Mówili ludzie, że Polacy walczący z Niemcami otrzymali nóż w plecy, zaatakowani przez Sowietów - opowiada, urodzony w kwietniu 1932 r. mieszkaniec Wiązowca - kolonii wsi Michałów, Marian Kapała.

Wsparcie społeczne jest potrzebne ludziom w każdym wieku, ale osoby starsze potrzebują go szczególnie. Potrzeba ta nasila się w miarę pojawiania się niesamodzielności, która jest wynikiem przewlekłej choroby lub niepełnosprawności.

Proces starzenia się społeczeństwa stanowi wyzwanie dla państwa i administracji samorządowej. Ministerstwo rodziny i polityki społecznej wspiera finansowo jednostki samorządu terytorialnego przy prowadzeniu ośrodków wsparcia „Senior+”, których celem jest zwiększenie aktywnego uczestnictwa osób starszych w życiu społecznym. Z bogatą ofertą wychodzą także dzienne domy i kluby „Senior+”, które są odpowiedzią na potrzeby osób po 60 roku życia. Od tego roku seniorzy mogą wnioskować o wsparcie w postaci dodatku do emerytury w wysokości 500 zł. Świadczenie jest uzależnione od stanu zdrowia oraz miesięcznych dochodów. Ubiegać się o nie mogą emeryci i renciści, którzy pobierają zasiłek pielęgnacyjny i mają ukończone 75 lat lub też są niezdolni do samodzielnej egzystencji.

Św. Ludwik to wzór chrześcijańskiego władcy - mówił 29 sierpnia w kazaniu podczas Mszy św. odpustowej w kościele pod wezwaniem św. Ludwika we Włodawie o. Ryszard Dec OSPPE.

Barokowej świątyni we Włodawie powstałej z fundacji Ludwika i Antoniego Pociejów patronuje św. Ludwik IX - król Francji, znany z tego, że dzięki osobistym cnotom i świętości zbudował pozycję monarchii francuskiej na długie stulecia. Obraz tego świętego władcy znajduje się w ołtarzu głównym kościoła. Wspomnienie św. Ludwika, wyniesionego do chwały ołtarzy przez papieża Bonifacego VIII w 1297 r., przypada 25 sierpnia. W tym roku we włodawskiej parafii odpust ku czci świętego został połączony z niedzielnym festynem, na który mimo złej pogody przybyło wiele osób. Uroczystość rozpoczęła się 28 sierpnia wieczorną Mszą św. w kaplicy cmentarnej, sprawowaną w intencji wszystkich pochowanych na tutejszym cmentarzu zmarłych.

Na plaży głównej nad jeziorem Białym w Okunince 28 sierpnia odbył się transgraniczny festiwal kulturalny.

„Tajemnica jeziora” to jeden z elementów projektu „Ukraińsko- polskie pojezierza - kraina legend: odkrywaj i ciesz się nieznanym”. Na początku sierpnia na zaproszenie wójta gminy Włodawa Dariusza Semeniuka ukraińska delegacja na czele z przewodniczącym Wołyńskiej Rady Obwodowej uczestniczyła w wizycie studyjnej na Lubelszczyźnie, odwiedzając m.in. jeziora: Białe, Glinki i Sobibór. Uczestnicy, zwiedzając miejsca turystyczne, rozmawiali o ich promocji na szczeblu regionalnym, krajowym i międzynarodowym. - Celem transgranicznego projektu jest stworzenie konkurencyjnego produktu turystycznego i popularyzacja dziedzictwa przyrodniczego - wyjaśnia Anna Czajka, koordynator projektu po stronie polskiej.

Rozmowa z historykiem Wiesławem Holaczukiem, prezesem Stowarzyszenia Chrześcijańsko-Patriotycznego Ziemi Włodawskiej im. Henryka Rudzkiego.

Głównym celem Stowarzyszenia Chrześcijańsko-Patriotycznego Ziemi Włodawskiej, obok pielęgnowania polskiego patriotyzmu, jest szerzenie pamięci o Kresach Wschodnich oraz wspieranie działań mających za zadanie obronę życia od poczęcia do naturalnej śmierci. Z jakim odzewem społecznym spotykają się Państwa działania?

Mają różny odzew. Na przykład przy okazji organizowanego przez nas od lat Orszaku Trzech Króli udział społeczeństwa jest duży. To wydarzenie cieszy się popularnością w całym kraju; w naszym orszaku udział bierze kilka tysięcy osób. W 2013 r. sporo osób przybyło na marsz w obronie wolnych mediów. Ale są też takie uroczystości i wydarzenia, na które przychodzi zaledwie kilkadziesiąt osób - tak jest 1 sierpnia, kiedy tradycyjnie spotykamy się o 17.00 - godzinie „W”, która rozpoczęła w 1944 r. powstanie warszawskie - przy pomniku żołnierzy Armii Krajowej - Wolność i Niezawisłość.