Obraz Matki Trzykroć Przedziwnej nawiedza systematycznie, co miesiąc, określony stały krąg osób - Maryja idzie, by dodać otuchy, pocieszyć, wskazać właściwą drogę, upomnieć.

Apostolat Matki Bożej Pielgrzymującej to jedna z form ruchu szensztackiego, którą rozwinął Brazylijczyk Jan Luis Pozzobon. Przeszedł z obrazem Matki umieszczonym w drewnianej ramie przypominającej kapliczkę z Szensztatu ok. 140 tys. km, głosząc orędzie przymierza z Maryją. W Europie dynamikę wzrostu apostolatu można obserwować po 1997 r., kiedy stał się odpowiedzią na wezwanie Jana Pawła II do zaangażowania się w dzieło nowej ewangelizacji. W pielgrzymującym obrazie przychodzi Maryja, a z Nią Ten, którego Ona niesie w swoich ramionach - Jezus. Aby przyjąć do swojego domu Maryję w znaku kapliczki, należy zgłosić się do moderatora najbliższego kręgu. Osoby, które poznały apostolat i chciałyby założyć krąg w swojej parafii, powinny porozmawiać o swoich zamiarach z proboszczem.

Dwoje uczniów z Zespołu Szkół w Woli Uhruskiej zdobyło nagrody w Ogólnopolskim Konkursie Plastycznym „Ubierzmy choinkę dla Jana Pawła II”.

Adoptuj życie - jest pierwszą na świecie interaktywną aplikacją dla osób, które podjęły modlitwę duchowej adopcji dziecka poczętego. Korzystając z niej, nie zapomnimy o codziennej modlitwie, zobaczymy, jak rozwija się dziecko, a nawet usłyszymy bicie jego serca.

Aplikację tworzy i rozwija Fundacja Małych Stópek. Codziennie, przez dziewięć miesięcy, przypomina ona o odmawianiu dziesiątki różańca w intencji nieznanego dziecka zagrożonego aborcją. Ci, którzy skorzystają z aplikacji, mogą zobaczyć w formie komiksu i zdjęć USG, jak wygląda dziecko w poszczególnych etapach rozwoju płodu. Duchowy rodzic ma również możliwość zapoznania się z przesłaniem malucha, który codziennie opowiada o swoim świecie. Pomysł mobilnego asystenta duchowej adopcji dziecka poczętego wyszedł od młodzieży i został zrealizowany w 2016 r. Dziś po aplikację Adoptuj życie sięga wielu młodych ludzi, nie tylko w Polsce, ale i poza granicami kraju, np. Galina Stebelska z Drohobycza. - Jest ona teraz dostępna w języku ukraińskim - mówi dziewczyna. - Dowiedziałam się o niej od Fundacji Małych Stópek - zdradza i dodaje, że w jej rodzinnym mieście także działa chrześcijański ruch za życiem.

Świadomość, że ktoś stanie na nogi czy zmieni swoje życie, daje dużą satysfakcję z wykonywania tego zawodu - podkreślają pracownicy socjalni, którzy 21 listopada obchodzili swoje święto.

Wyzwanie, odpowiedzialność, a czasem niebezpieczeństwo - tak mówią o swojej pracy, zaznaczając jednak, że ich zawód to przede wszystkim misja. I choć w obliczu pandemii zadania wykonywane przez pracowników socjalnych przybrały formę zdalną, a wyjścia w teren są ograniczone do niezbędnego minimum, to jednak potrzebujący wciąż mogą liczyć na ich pomoc. Miejsko-Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w Łosicach w okresie epidemii realizuje swoje zadania właściwie bez zmian, udzielając zarówno pomocy finansowej w formie zasiłków, świadczeń rodzinnych, wychowawczych czy dodatków mieszkaniowych, jak i świadcząc usługi opiekuńcze, prowadząc procedurę ,,Niebieskiej karty”, towarzysząc rodzinom. Jak informuje kierownik ośrodka Jarosław Pietruszewski, pracownicy „wykonują zadania w terenie interwencyjnie, a ocena sytuacji rodziny jest ustalana na podstawie rozmowy telefonicznej i zebranej dokumentacji”.

Przed śmiercią wyraził pragnienie, aby pochowano go na żydowskim cmentarzu i odmówiono nad jego grobem Kadisz - czytamy w wydanej w 1947 r. w Tel Avivie Księdze Pamięci Włodawy i okolic.

Cmentarz żydowski we Włodawie znajduje się między ulicami: Mielczarskiego, Jana Pawła II i Reymonta, w miejskim parku. Ten tzw. nowy cmentarz został założony w XIX w., dawniej miał kształt nieregularnego czworoboku i zajmował powierzchnię ok. 3 ha. Został zniszczony podczas II wojny światowej, z czasem uległ dewastacji. Część macew, tj. steli nagrobnych, władze okupacyjne wykorzystały do utwardzania placów i ulic, a także do regulacji brzegów rzeki Włodawki. Kilka odnalezionych macew zabezpieczono i przekazano do przechowania w miejscowym muzeum. W 1956 r. cmentarz przekształcono, na wniosek prezydium Powiatowej Rady Narodowej we Włodawie, w park miejski i taką rolę spełnia do dziś. W ostatnich latach na terenie cmentarza pojawiły się tablice informujące o historii miejsca, postawiono również pomnik.

Opowieść o umiłowaniu ziemi ojczystej i losach bohaterów, którzy polegli w walce o wolność, Maria Wanda Kozłowska przekazuje dalej w swoich wierszach.

Na Polesiu lubelskim w Woli Wereszczyńskiej istnieje cmentarz prawosławny i dwa katolickie - jeden z nich znajduje się niedaleko tablicy z nazwą miejscowości Babsk. Miejsca te zna od dzieciństwa urodzona w Woli w 1945 r. M.W. Kozłowska, która pielęgnując miłość do ziemi rodzinnej w swoich tekstach poetyckich i rozmowach, pielęgnując pamięć o tych, którzy odeszli. Na cmentarzu, oprócz grobów cywilnych, znajduje się też zbiorowa mogiła poległych i zamordowanych podczas II wojny światowej żołnierzy AK i innych organizacji podziemnych. Troska o ich pamięć była żywa wśród miejscowej społeczności, a także nauczycieli szkoły, w której uczyła się pani Maria. Zgodnie ze zwyczajem, we wrześniu i przed uroczystością Wszystkich Świętych uczniowie, jak i nauczyciele udawali się na cmentarz, aby porządkować groby. Taka była tradycja szkoły. - Mówiliśmy, że idziemy sprzątać groby żołnierskie. Każdy brał ze sobą z domu odpowiednie narzędzia, pomagali nam także mieszkańcy, przynosząc swoje - opowiada kobieta.

Od 12 do 16 października w ramach Tygodnia Mediacji w całym kraju dyżury pełnili mediatorzy.

W powiecie włodawskim spotkania z mediatorami oraz inne wydarzenia dla osób zainteresowanych tematyką mediacji - z powodu objęcia powiatu czerwoną strefą - odbywały się na odległość za pośrednictwem narzędzi komunikacji. Mediacja to proces rozwiązywania sporu lub konfliktu. Jej celem jest osiągnięcie porozumienia oraz poprawa relacji stron przy pomocy mediatora. Mediator - jako bezstronna osoba trzecia - pomaga ustalić możliwe rozwiązania, negocjować je w warunkach współpracy i szukać satysfakcjonującego obie strony porozumienia. Tydzień Mediacji pozwala upowszechnić ideę mediacji jako narzędzia rozwiązywania konfliktów. O mediacji wiele powiedzieć mogą osoby, które z niej korzystały, a także sami mediatorzy.

Dziękuję, że pamiętacie o tamtych żołnierzach, o ich bohaterstwie, ich męstwie - mówił Prezydent RP przy kopcu chwały w Wytycznie.

Celem wizyty Andrzeja Dudy, który wraz z małżonką Agatą Kornhauser- Dudą przybył 17 września, czyli w rocznicę agresji sowieckiej na Polskę, było oddanie hołdu walczącym w obronie granic Rzeczypospolitej. W uroczystości uczestniczyli: sekretarz stanu w kancelarii prezydenta RP Błażej Spychalski, szef Biura Bezpieczeństwa Narodowego Paweł Soloch, przedstawiciele służb mundurowych podległych ministrowi spraw wewnętrznych i administracji oraz ministrowi obrony narodowej, a także reprezentanci Instytutu Pamięci Narodowej, władz wojewódzkich, samorządowych i duchowieństwa. Obecni byli kombatanci i mieszkańcy okolicznych miejscowości. Obchody rozpoczęły się wystawieniem warty honorowej na cmentarzu przy kopcu chwały oraz uroczystym meldunkiem złożonym Prezydentowi RP.

Trójstyk to wymiana myśli literackiej, kreowanie kultury słowa, a przy tym promocja miasta - mówi pomysłodawca wydarzenia Aldon Dzięcioł, pisarz i regionalista.

Międzynarodowy Trójstyk Literacki to cykl spotkań, sympozjów i warsztatów, podczas których pisarze ze styku trzech kultur i tradycji - polskiej, białoruskiej i ukraińskiej - rozmawiają o roli sztuki i literatury we współczesnym świecie. - Mój zamysł stworzenia mostu pojednania, tolerancji i dialogu trzech narodów: polskiego, białoruskiego i ukraińskiego ziścił się dzięki współpracy z burmistrzem miasta Wiesławem Muszyńskim oraz Wojewódzkim Ośrodkiem Kultury w Lublinie - podkreśla Dzięcioł. Tegoroczna edycja była szczególna, ponieważ patronat honorowy nad wydarzeniem objęli minister kultury i dziedzictwa narodowego i marszałek senatu, co świadczy o rosnącej randze wydarzenia. Ze względu na pandemię, niestety, nie przybyli goście z Ukrainy i Białorusi.

Z okazji 100 rocznicy Bitwy Warszawskiej Muzeum-Zespół Synagogalny oddał hołd tym, którzy w obliczu możliwości ponownej utraty niepodległości nie wahali się stanąć do walki.

29 sierpnia na błoniach w Osowie w gm. Hańsk grupa Stowarzyszenia Rekonstrukcji Historycznej Wrzesień’39 przedstawiła wizualizację wydarzeń sprzed 100 lat. Organizacja wydarzenia była możliwa dzięki uzyskanemu przez włodawskie muzeum dofinansowaniu ze środków programu „Koalicje dla Niepodległej #wiktoria 1920”. Włodawska placówka otrzymała z rządowego programu 40 tys. zł. W rekonstrukcji boju udział wzięło kilkunastu rekonstruktorów z kilku grup rekonstrukcyjnych. Jak twierdzą uczestnicy przedsięwzięcia, najbardziej wymagające było zorganizowanie inscenizacji w krótkim czasie i bardzo odległym dla większości grup rekonstrukcyjnych miejscu, jakim są okolice Włodawy. - Bardzo cieszymy się, że mimo tych przeciwności udało nam się upamiętnić to niezwykłe i doniosłe wydarzenie, jakim był bój pod Osową stoczony przez 3 Dywizję Piechoty Legionów Polskich z sowiecką 17 Brygadą Strzelców - mówią rekonstruktorzy. Obok pracowników muzeum, regionalistów i władz samorządowych, wsparciem organizacyjnym służył Gminny Ośrodek Kultury w Hańsku oraz młodzież z włodawskiej grupy Społecznych Instruktorów Młodzieżowych Polskiego Czerwonego Krzyża.