Pod takim hasłem wyruszymy w kolejnym Marszu Młodzianków. Jak rozumieć motto, które będzie nam przyświecało tym razem? Ma ono stanowić nawiązanie do hasła roku duszpasterskiego 2022/2023, które brzmi: „Wierzę w Kościół Chrystusowy”.

Hasło „Jesteśmy świątynią Boga” inspiruje nas do zgłębiania tajemnicy Kościoła. Jednocześnie zachęca do zastanowienia się nad tym, na ile czujemy się osobiście odpowiedzialni za Kościół. Ma ono swoje źródło w wypowiedzi św. Pawła skierowanej do wspólnoty w Koryncie. Słowa te odnoszą się do młodego Kościoła, który tam powstaje, jednak możemy je także interpretować jako zachętę do troski o każdego człowieka: „Czyż nie wiecie, żeście świątynią Boga i że Duch Boży mieszka w was? Jeżeli ktoś zniszczy świątynię Boga, tego zniszczy Bóg. Świątynia Boga jest świętą, a wy nią jesteście” (1 Kor 3,16-17). Marsz Młodzianków to inicjatywa, która wpisała się już w historię Kościoła siedleckiego. Zapoczątkowana została przez członków Domowego Kościoła, w szczególności posługujących w Diakonii Życia.

W niedzielę 11 grudnia, na zakończenie rekolekcji parafialnych, do kościoła św. Brata Alberta w Łukowie wprowadzone zostały relikwie bł. Męczenników Podlaskich.

W trzecią niedzielę Adwentu, na zakończenie rekolekcji prowadzonych przez kanclerza Kurii Diecezjalnej Siedleckiej ks. kan. Jana Babika, na początku Mszy św. o 9.00 proboszcz parafii ks. Leszek Przybyłowicz wniósł relikwiarz z doczesnymi szczątkami pratulińskich męczenników. Wcześniej ich życie i męczeństwo przypomniał natomiast rekolekcjonista. Uroczystość stanowiła jakby zwieńczenie jubileuszu parafii. W jej 30-lecie obchodzone w 2022 r. wpisały się peregrynacja figury św. Michała Archanioła, rekolekcje maryjne oraz wprowadzenie relikwii św. s. Faustyny Kowalskiej.

Ks. kan. Józef Brzozowski otrzymał odznakę nadaną przez Światowy Związek Żołnierzy Armii Krajowej.

Uhonorowanie nastąpiło 11 grudnia, podczas Mszy św. w kościele Matki Bożej Bolesnej w Lacku, którą ksiądz kanonik sprawował wraz z proboszczem parafii ks. Zbigniewem Komoszką. Odznakę wręczyła poseł na Sejm RP Anna Dąbrowska-Banaszek w obecności prezesa włodawskiego koła ŚZŻAK kpt. Edmunda Brożka i przewodniczącego oddziału włodawskiego Niezależnego Samorządnego Związku Zawodowego „Solidarność” Erazma Piotra Meniów.

Diecezja siedlecka ma swój udział w popularyzowaniu programu duszpasterskiego „Wierzę w Kościół Chrystusowy” i zachęca rodziny do włączenia się w formację. Idea wyszła z duszpasterstwa rodzin, realizacji pomysłu podjęła się Faro.TV.

„Wierzę w Kościół Chrystusowy” to tytuł programu duszpasterskiego, który rozpoczął się 27 listopada, wraz z Adwentem otwierającym nowy rok liturgiczny. Pisząc o założeniach programu, bp Andrzej Czaja, przewodniczący Komisji Duszpasterstwa KEP, zaznaczył: „(…) chcemy odsłonić całe bogactwo treściowe prawdy o Kościele. Uświadomić wiernym, że Kościół jako dzieło Bosko-ludzkie stanowi misterium, którego nie sposób ogarnąć rozumem i dlatego «domaga się wiary». Równocześnie chcemy pokazać, że Kościół «wart jest wiary» ze względu na obecność i aktywność w nim Boga, ze względu na jego wartość zbawczą i obfitość Bożych darów, z której człowiek może czerpać”.

Proszą o wstawiennictwo o. Pio w różnych sprawach życia, modlą się o pokój na świecie oraz w intencji kapłanów - tych, którzy opiekowali się grupą, i tych, którzy posługują w parafii aktualnie.

23 listopada w parafii Przemienienia Pańskiego odbył się jubileusz 20-lecia Grupy modlitwy o. Pio. Eucharystii przewodniczył ks. kan. Sławomir Brodawka, inicjator i założyciel tej wspólnoty wiernych. Do wspólnej modlitwy włączyli się dawni opiekunowie grupy: ks. Franciszek Klebaniuk, ks. Paweł Padysz, ks. Robert Ponikowski i ks. Łukasz Wirtek. Grupy modlitwy o. Pio zaczęły powstawać w wyniku próśb Piusa XII w obliczu potrzeb duchowych ówczesnego społeczeństwa. Ojciec Pio w odpowiedzi na apele papieża i zainicjował tzw. grupy modlitwy, aby zwyciężać zło na świecie. Pierwsze takie wspólnoty powstały w 1947 r. we Włoszech i związane były z Domem Ulgi w Cierpieniu w San Giovanni Rotondo.

W niedzielę 27 listopada w kościele Matki Boskiej Częstochowskiej w Krzesku odbyła się instalacja relikwii bł. kard. Stefana Wyszyńskiego.

Liturgii eucharystycznej przewodniczył proboszcz parafii ks. Roman Wojtczuk. W uroczystościach wzięły udział m.in. panie z Instytutu Prymasowskiego Kardynała Stefana Wyszyńskiego: Anna Rastawicka współpracująca z prymasem za jego życia oraz Agnieszka Kołodyńska pełniąca obecnie funkcję odpowiedzialnej generalnej Instytutu Prymasowskiego. W trakcie procesji rozpoczynającej Mszę św. relikwiarz niesiony przez przedstawicielki instytutu został przekazany na ręce proboszcza, który umieścił go na podstawie przygotowanej na tę okoliczność. Po modlitwie błogosławieństwa relikwiarz został pokropiony wodą święconą oraz dokonało się jego okadzenie.

Uczestników naszych modlitewnych spotkań łączy zaufanie pokładane w przemożnym orędownictwie św. Józefa, ale też potrzeba formacji i umocnienia swojej wiary - mówi o „wieczorach ze św. Józefem” kustosz sanktuarium.

Dla czcicieli św. Józefa 19 dzień każdego miesiąca to czas wyjątkowy. 19 marca przypada uroczystość Oblubieńca Najświętszej Maryi Panny, do której parafianie wraz z licznie przybywającymi do sanktuarium pielgrzymami przygotowują się poprzez dziewięciodniową nowennę. 19 dnia każdego miesiąca ze Szpaków - za pośrednictwem Katolickiego Radia Podlasie - transmitowana jest modlitwa różańcowa, a od czasu podniesienia miejscowej świątyni do rangi sanktuarium tego dnia organizowane są w kościele wyjątkowe spotkania: tzw. wieczory ze św. Józefem.

Bądźcie takimi, którzy chcą pomóc Chrystusowi królować w świecie nie przez rozliczanie kogokolwiek z jego wiary, ale przez własny przykład życia świętego, pokornego, którym będziecie wzbudzać łaskę wiary w sercach tych, którzy ją utracili - powiedział bp Grzegorz Suchodolski podczas Mszy św. odprawionej w katedrze 20 listopada, w uroczystość Jezusa Chrystusa Króla Wszechświata. Tego dnia swoje święto patronalne obchodziły Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży i Akcja Katolicka Diecezji Siedleckiej.

W homilii biskup odniósł się obrazu Chrystusa Króla przedstawionego w czytanym tego dnia fragmencie Ewangelii św. Łukasza. - Nie przystaje on do naszego wyobrażenia króla, siedzącego na tronie z berłem i w koronie. To rodzaj króla, który stał się człowiekiem podobnym do nas we wszystkim oprócz grzechu, który przeżywa nasze ludzkie radości i smutki. To jednocześnie obraz króla, który jest wyszydzony przez sobie współczesnych, który zamiast sprawdzać wiarę na ziemi, chce ją rozsiewać w sercach ludzi.

Ojcze, jeśli chcesz, zabierz ode Mnie ten kielich! Jednak nie moja wola, lecz Twoja niech się stanie! (Łk 22,42).

Scena modlitwy w Ogrójcu pokazuje nam Jezusa, który, jak każdy z nas, czuje strach. Opisując tamte chwile, ewangeliści używają m.in. takich słów, jak udręka, trwoga i smutek. Mistrz naprawdę bał się tego, co Go czekało. Medytując nad tą tajemnicą, zobaczmy Chrystusa klęczącego w ciemnościach, pomiędzy drzewami, osamotnionego, pozostawionego sam na sam ze swoim lękiem. On doskonale wiedział, co Go czeka i naprawdę miał prawo się bać. Trwoga, którą odczuwał, doskonale wskazywała Jego ludzką naturę. Jezus bał się tak bardzo, że na Jego ciele wystąpił krwawy pot. Takie zjawisko jest znane i opisane w medycynie. Występuje rzadko i dotyczy momentów ekstremalnego stresu. To fizyczna reakcja na krańcowy strach.

Podczas Eucharystii dziękowały za opatrzność i pomoc w dziełach miłosierdzia, zaś w części artystycznej wyraziły radość ze swoich świętych patronów. 12 listopada Siostry Albertynki z Życzyna świętowały swój jubileusz.

Okazja do obchodów była wyjątkowa. Zgromadzenie założone przez św. Brata Alberta i bł. Bernardynę Jabłońską już od 100 lat jest obecne na ziemi garwolińskiej. W 1922 r. (14 listopada) zakonnice wprowadziły się do częściowo zniszczonego folwarku na terenie dzisiejszej gminy Trojanów. Od tamtej pory niosą pomoc ubogim i potrzebującym z tego terenu. Kolejnym ważnym momentem ich obecności w Życzynie, a dziś okazją do jubileuszu, był rok 1962. Z tą chwilą opieka sióstr została sformalizowana przez państwo, a ich placówka stała się domem opieki dla niepełnosprawnych kobiet. Jej nazwy się zmieniały, ale była i jest nadal ważnym ośrodkiem na mapie społecznych potrzeb powiatu.