Obrazy dr. Marcina Sutryka, które można oglądać w Muzeum Diecezjalnym, skłaniają do refleksji i prowokują pytania o kondycję współczesnego społeczeństwa.

Wystawa wspaniale wpisuje się w okres Wielkiego Postu, który jest czasem spojrzenia w głąb siebie. Nieoczywiste, zaskakujące, odbiegające od klasycznego ujęcia postaci Chrystusa. Wizerunki Zbawiciela w optyce M. Sutryka mają różne spojrzenie, odmienny wyraz twarzy, kolorystykę, stylistykę. Jedne są nieostre, przykryte cieniami, wyzierają zza kolorów, inne odwrotnie: wyraźne, czyste.

Przetwarzał i upiększał międzyrzecką codzienność. Nadawał miastu koloryt. Po prostu doceniał jego urok i historię - tak o obrazach zmarłego w ubiegłym roku lekarza i artysty mówi jego córka Beata Kubiszyn-Puka.

14 marca w galerii pałacu Potockich w Międzyrzecu Podlaskim otwarto wystawę malarstwa Kazimierza Kubiszyna pt. Sztuka sercu bliska. Zaprezentowano na niej ponad 30 z 2 tys. jego prac. Większość to pejzaże Międzyrzeca Podlaskiego i okolic. Wśród gości uczestniczących w wernisażu nie zabrakło przyjaciół i rodziny artysty, jak też miejscowych miłośników sztuki.

Czas, który przygotował ją do pracy na scenie, Agata Kowal ma w zasadzie za sobą.

Dzisiaj 14-latka odcina kupony i zbiera brawa, ale wcale nie przestaje zachwycać się światem, jaki otworzyły przed nią śpiew, taniec i aktorstwo. Próbując umówić się na spotkanie z Agatą, spodziewam się, że będą to jakieś odległe terminy. A jednak widzimy się dwa dni później, co przekonuje mnie, że życie młodego artysty może być bardzo poukładane. W drugiej połowie lutego Agata wystąpiła na Scenie Teatralnej Miasta Siedlce w kilku spektaklach musicalu „METRO - stacja Siedlce”, zdążyła też odebrać nagrodę za dubbing do filmu „W głowie się nie mieści 2” podczas gali Bestsellerów Empiku 2024.

„Jarmark na Kazimierza - Kaziuki” to impreza, która już na stałe wpisała się w kalendarz gminnych wydarzeń.

W tym roku odbyła się ona 6 marca. Rynek w centrum Mordów tętnił życiem. Dopisali goście, wystawcy i mieszkańcy. - Tak jak przed wiekami jarmark odbywa się w pierwszy czwartek po liturgicznym wspomnieniu św. Kazimierza, które w Kościele katolickim obchodzone jest 4 marca. Nie tak wielki jak dawniej, ale nadchodząca wiosna, kramy i zjazd kupców oraz lokalnej społeczności tworzą specyficzny klimat tego dnia. Chyba nie ma w Mordach nikogo, kto choć na chwilę nie przyszedłby na nasze „Kaziuki”, aby poczuć atmosferę sprzed wieków i urok dawnego Podlasia.

Rozmowa z Magdaleną Chodzińską, dyrektor Gminnej Biblioteki Publicznej w Wysokim.

Gminnej Bibliotece Publicznej stuknęła właśnie czterdziestka. Jak zmieniła się placówka w ciągu tych ostatnich lat? Oj, bardzo. Zarówno strukturalnie, jak i mentalnie. Biblioteka w Wysokim powstała w 1985 r. w domu prywatnym. Zajmowała niewielką przestrzeń, a książki można było wypożyczać rano i wieczorem. W 2013 r. przeniesiono ją do nowo wybudowanego lokalu, a w 2015 r. stała się biblioteką główną. Początki były trudne. Biblioteki jeszcze wtedy nie były otwarte na różnorodność.

Mimo trudności, bólu i niesprawiedliwości Palestyńczycy żyją, kochają i wierzą w lepsze jutro - podkreślał Samir Isamil, prezes Forum Palestyńskiego w Polsce i ordynator oddziału pediatrycznego w szpitali powiatowym, otwierając wystawę „Palestyna oczami chrześcijan”.

Wernisaż odbył się 23 lutego w Centrum Sportu i Kultury w Garwolinie. Towarzyszyła mu promocja książki pt. „Bracia krwi”. Jest to osobista opowieść kapłana grekokatolickiego z Galilei abp Eliasa Chacoura. Urodzony w rodzinie arabskich chrześcijan duchowny na kartach publikacji konfrontuje się ze stereotypami na temat Palestyńczyków, które utrwaliły się w międzynarodowej opinii publicznej.

Pająk lubelski został wpisany na krajową listę niematerialnego dziedzictwa kulturowego.

- Lubię je robić, to mnie wycisza, mam czas na przemyślenie swoich spraw, problemów, a przy okazji powstaje coś ładnego, ujmującego w swojej prostocie i kolorystyce - mówi Małgorzata Hanas. Choć z regionalnymi ośrodkami kultury związana jest od 18 lat poprzez pracę w Gminnym Ośrodku Kultury w Międzyrzecu Podlaskim czy Gminnym Centrum Kultury w Drelowie, z pająkami lubelskimi zetknęła się za sprawą pracy w Gminnym Ośrodku Kultury w Białej Podlaskiej. - Trafiłam do klubu kultury w Worońcu, gdzie w głównej sali wisiało bardzo dużo pająków i po prostu mnie zafascynowały - mówi M. Hanas. - Wcześniej widywałam je w zabytkowych miejscach, znałam ze zdjęć, trochę z opowieści babci, która była krawcową, haftowała, ale zajmowała się również sztuką ludową. To ona nauczyła mnie wielu rzeczy - wspomina.

We wtorek 18 lutego w Miejskiej Bibliotece Publicznej odbył się wernisaż wystawy fotografii Sylwii Tarkowskiej pt. „Portrety siedlczan”.

Stała się ona okazją do spojrzenia na miasto i jego mieszkańców z innej perspektywy oraz refleksji nad zmieniającą się rzeczywistością. S. Tarkowska to siedlczanka, która od lat pasjonuje się fotografią. Jest absolwentką Akademii Podlaskiej w Siedlcach oraz Europejskiej Akademii Fotografii w Warszawie. Jej twórczość charakteryzuje się wyjątkowym podejściem do portretu. Swoje prace prezentowała m.in. w Toruniu, Hadze, Krakowie, Warszawie, Siedlcach oraz podczas wielu wystaw siedleckiej Grupy Twórczej Fotogram. Autorka dwóch projektów stypendialnych „Portrety siedlczan” oraz „Ocalić od zapomnienia”. Uczestniczka wielu plenerów fotograficznych i warsztatów. Publikowała zdjęcia w magazynach, katalogach, książkach.