Teresa Szczurowska-Buchczewa była wszechstronną artystką, a przy tym nieprzeciętnym człowiekiem. Do końca życia nosiła w sercu ideały, które w młodości wpoiło jej harcerstwo. Potrafiła zachwycić się każdym drzewem. Kochała ludzi - i była kochana.

Urodziła się w 1931 r. w Siedlcach. W latach 1944-48 uczyła się w Gimnazjum Handlowym w Siedlcach, później w Liceum Sztuk Plastycznych w Lublinie. W latach 1951-55, w ramach ministerialnego stypendium, studiowała w Akademii Sztuk Pięknych w Budapeszcie. Tam poznała Iwana Buchczewa, za którego wyszła za mąż w 1955 r. Studia o specjalności „malarstwo z pedagogiką” dokończyła w 1969 r. w Wyższym Instytucie Sztuk Plastycznych w Sofii. W Bułgarii mieszkała 20 lat. Pracowała w szkolnictwie, zajmowała się też konserwacją m.in. rysunków naskalnych w jaskini Magura i polichromii cerkiewnych. Miała trzech synów: Teodora, Piotra Dimę i Pawła.

Za nami Dni Muzyki Kościelnej Diecezji Siedleckiej. Tydzień od 20 do 26 listopada wypełniły koncerty, liturgie, konferencje i warsztaty.

Wydarzenie organizowane przez Komisję ds. Muzyki Kościelnej Diecezji Siedleckiej zainaugurowały uroczyste nieszpory ku czci Chrystusa Króla celebrowane 20 listopada w katedrze siedleckiej pod przewodnictwem bp. Grzegorza Suchodolskiego. Animowała je diakonia muzyczna Ruchu Światło-Życie. Wieczorna modlitwa Kościoła sprawowana była w sposób uroczysty z obrzędem światła i kadzidła. Natomiast za organami zasiadł dr Mateusz Rzewuski. 21 listopada w kaplicy Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej ph. „O tym, jak prosty człowiek pomylił ziemię z niebem, czyli muzyka dla św. Cecylii” odbył się koncert muzyki dawnej w wykonaniu Justyny Rekść-Raubo oraz Henryka Kasperczaka.

Znamy laureatów kolejnej odsłony konkursu ,,Czerwona Róża dla Niej” im. Ireny Golec. W tym roku jury wybierało zwycięzców spośród autorów ponad 130 prac.

Konkurs od lat organizowany jest dla upamiętnienia urodzonej w Turowie Ireny Golec, patriotki i działaczki kulturalno-społecznej, wybitnej postaci ziemi radzyńskiej i Lubelszczyzny. - Pozostaje symbolem osoby walczącej o dobry poziom edukacji, rozwój i dzieci - mówi Bożena Adamowicz, dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Kąkolewnicy. Piotr Szkurłatowicz, nauczyciel miejscowego Zespołu Oświatowego, pamięta, wciąż pamięta opowieści I. Golec. - Mówiła o tajnym nauczaniu, działalności w ruchu oporu i głębokiej wierze, której nie wyrzekła się nawet, gdy w czasach powojennych można było przez nią stracić pracę - wspomina.

Prace zebrane na wystawie „Na skraju rzeczywistości. Wojna nie jest dobrem” mają prowokować do stawiania pytań i szukania odpowiedzi o sens tak wielkich konfliktów zbrojnych i wojen, jakie toczymy między sobą.

We wtorkowe popołudnie 15 listopada jeszcze nikt z przybyłych do Małej Galerii Sztuki Miejskiego Ośrodka Kultury w Siedlcach na otwarcie wystawy prac A. Sołtysiuka nie miał pojęcia o wydarzeniach w Przewodowie - o eksplozji rakiety i śmierci dwóch Polaków dowiedzieliśmy się dopiero wieczorem. Śledząc pierwsze doniesienia serwisów informacyjnych, chyba każdy zastanawiał się, czy następnego dnia nie obudzimy się w innej - wojennej rzeczywistości. To oczywiste, że to, co stało się na Lubelszczyźnie, nadało też inny, niestety, bardziej aktualny kontekst wystawie „Wojna nie jest dobrem”.

Trudne tematy zrodziły piękne, zaskakujące, pobudzające do refleksji, ale też nieoczywiste interpretacje. W Galerii A Pracowni Sztuki UPH można oglądać efekt czterech sympozjów Grupy Ławeczka.

Wernisaż, który miał miejsce 8 listopada, cieszył się dużym zainteresowaniem. Nieformalną Grupę Ławeczka tworzą cztery indywidualności, które łączy malarstwo: Aleksandra Rykała, Tomasz Nowak, Marcin Sutryk, Maciej Tołwiński. I choć wszyscy wypowiadają się poprzez sztukę, wypracowali indywidualne style. Wszyscy są również pracownikami naukowo-dydaktycznymi Pracowni Sztuki UPH w Siedlcach. Jak podkreślił, witając gości, M. Sutryk, wystawa to okazja do przypomnienia idei malarstwa. - Zachłysnęliśmy się pikselami, projekcjami, wielu wydawało się, że malarstwo jest passe - zauważył. - Nas, czyli członków Ławeczki, połączyła wiara w to, iż malarstwo jest żywym językiem, przy pomocy którego cały czas możemy się komunikować.

Działające przy Radzyńskim Ośrodku Kultury Radzyńskie Stowarzyszenie „Podróżnik” wydało album pt. „Zespół pałacowo-parkowy w Radzyniu na starej fotografii”. Zawiera on blisko 100 zdjęć przedstawiających lokalną perełkę na przestrzeni XX w.

Celem wydania publikacji było pokazanie, jak na przestrzeni XX w. zmieniały się radzyński pałac, park i oranżeria. - Jesteśmy w trakcie kompleksowej rewitalizacji naszej perły, która już za chwilę odzyska swój blask. Album ma uświadomić zarówno mieszkańcom Radzynia, jak i wszystkim odwiedzającym nasze miasto, jak wielki skarb posiadamy i że bez względu na wszystko warto o niego dbać. W przyszłym roku Radzyń Podlaski będzie świętował jubileusz 555-lecia uzyskania praw miejskich. Wydanie albumu wpisuje się już w celebrowanie tej rocznicy - mówi Robert Mazurek, dyrektor ROK i prezes Radzyńskiego Stowarzyszenia „Podróżnik”.

„Amor Deo, Amor Patriae, Amor Familiae. Rzecz o rodzinie Matejków” - to tytuł wystawy, którą można oglądać w Muzeum Diecezjalnym. Ekspozycja jest poświęcona rodzinie, w której urodził się i wychował Jan Matejko, oraz tej, którą sam założył.

Impulsem do zorganizowania wystawy było odkrycie w prywatnej kolekcji obrazu Matejki przedstawiającego nieznaną, młodą dziewczynę. Badania specjalistów dotyczące sposobu malowania oraz porównań z innymi portretami pozwoliły ustalić, że portret należy do wczesnych prac mistrza i przedstawia siostrę Matejki - Marię. „Maria odgrywała ważną rolę w jego młodzieńczym dorastaniu. Maria, pełna melancholii, ciepła i miłości, była oparciem dla młodszego o dwa lata brata, jego towarzyszką i muzą” - napisały w towarzyszącej wystawie publikacji Barbara Ciciora i Małgorzata Buyko. Jak wskazują badaczki, „jej rysy, a nawet pewne cechy charakteru, jak spokój i subtelność, noszą Barbara Radziwiłłówna, Jadwiga Andegaweńska, dwórka na obrazie «Otrucie królowej Bony», Polonia, a nawet Matka Boska”.

Wirtuozi i artyści zaprezentowali pełnię swych umiejętności, zaś słuchacze mieli okazję do niezwykłej duchowej uczty. Przez trzy niedziele w Żelechowie rozbrzmiewały koncerty organowe z cyklu „Musica et sacrum”.

Akustyczne walory kościoła Zwiastowania Najświętszej Maryi Panny są powszechnie znane. - Można by wiele o tym mówić. Sprzyjające okoliczności sprawiły, że w szybkim tempie udało się nam zorganizować Żelechowski Festiwal Muzyczny i wyeksponować zalety tego miejsca - nie kryje radości proboszcz parafii ks. prałat Eugeniusz Filipiuk. Inicjatywa wyszła od wikarego ks. Mariusza Rompy, który zachęcił do współpracy władze miasta i gminy. - Ks. Mariusz przyszedł do mnie z tym pomysłem. Propozycja spodobała mi się, więc postanowiłem pomóc i objąć wydarzenie patronatem - przyznaje burmistrz Żelechowa Łukasz Bogusz.

W czwartek 27 października w Sali Białej Miejskiego Ośrodka Kultury odbyły się zorganizowane przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Siedlcach IX Zaduszki Literackie, podczas których wspominano Konstantego Ryszarda Domagałę.

Muzyk, pedagog, twórca powojennego szkolnictwa muzycznego w Siedlcach i regionie. Popularyzator podlaskiego folkloru, Honorowy Obywatel Miasta Siedlce. - Wielki człowiek, który wychował pokolenia - tak w skrócie przedstawił K.R. Domagałę prowadzący spotkanie Andrzej Ilczuk z Katolickiego Radia Podlasie. Przypomniał również, iż w czerwcu tego roku siedlecka rada miasta podjęła uchwałę o nadaniu imienia K.R. Domagały skwerowi przy fontannie między Muzeum Regionalnym a MBP. Wnioskowała o to jej dyrektor Ewelina Raczyńska. Uroczystości zaplanowano na przyszły rok.

To miejsce niezwykłe, gościnne, gdzie każdy czuje się jak w domu, sztuka ma się dobrze, a artyści rozkwitają - tak o Reymontówce mówili goście wieczoru poświęconego pierwszej książce o dworze w Chlewiskach, której promocja odbyła się 27 października.

Po krótkim koncercie w wykonaniu Ireneusza Kozłowskiego i Pawła Suleja wszystkich, którzy przybyli do Reymontówki w czwartkowe popołudnie, powitał Marek Błaszczyk od 30 lat będący dyrektorem Domu Pracy Twórczej Reymontówka, ale przede wszystkim jej gospodarzem i dobrym duchem. W licznym gronie byli przedstawiciele samorządu powiatu siedleckiego, w tym Centrum Edukacyjnego Powiatu Siedleckiego - wydawcy książki pt. „Reymontówka. Historia i teraźniejszość dworu w Chlewiskach, prof. Teresa Tymieniecka, której ojciec kupił dwór od Aurelii Reymontowej, oraz rodzina reymontowska - jak M. Błaszczyk nazwał przyjaciół, sąsiadów, artystów goszczących tutaj na plenerach, kadrę kolonijną oraz Amerykanów z Global Volunteers.