Rozmowa z Jerzym Jabłońskim, teologiem, blogerem, autorem książek, m.in. „Życie... nie ogarniam”

​Codzienność każdego z nas to masa obowiązków: rodzina, praca, czasem jeszcze nauka... Co sprawia nam największą trudność?

Myślę, że nasza codzienność to przede wszystkim zbyt duże tempo życia, pośpiech, które zabierają nam radość życia. W tym zabieganiu zapominamy o najważniejszym - relacji z samym sobą, co jest fundamentem, żeby nawiązywać więzi z innymi. Szczęście wymyka nam się z dłoni jak mokry kamyk. Mimo że cieszymy się życiem, ciągle czegoś nam brakuje, czujemy niedosyt. To jest miejsce na to, by godzić się czasami na słabości...

Rozmowa z biskupem siedleckim Kazimierzem Gurdą

Księże Biskupie, jak dobrze przeżyć Święte Triduum Paschalne? To już trzeci rok, kiedy w tle „grają” różne konteksty: najpierw pandemia, obecnie wojna w Ukrainie. One znacząco wpływają na nasze doświadczenie wiary, codzienność...

Dar wiary pozwala nam we właściwy sposób przeżyć te najważniejsze dla chrześcijan Święta. Wiara bowiem otwiera nasze serca na spotkanie z Chrystusem cierpiącym, z Chrystusem pokonanym przez śmierć i z Chrystusem Zmartwychwstałym, który ukazał nam nową perspektywę przeżywanej razem z Nim szczęśliwej wieczności. Dlatego tak bardzo potrzeba nam zadbać o zachowanie i rozwój daru, który otrzymaliśmy na chrzcie świętym, daru wiary. Nic ani nikt nie powinien pozbawić nas zaufania do Chrystusa Zmartwychwstałego.

Rozmowa z Piotrem Litką, dziennikarzem, reporterem, reżyserem filmów dokumentalnych, autorem książki „Zniszczyć księdza”.

​Tematem morderstwa ks. Jerzego Popiełuszki zajmuje się Pan od wielu lat. Czyżby nie wszystko zostało jeszcze powiedziane?

Uważam, że jako dziennikarz i obywatel mam wręcz obowiązek nie poprzestawać na tym, co zostało zrobione. Musimy cały czas poszukiwać dokumentów dotyczących tej sprawy, bo świadkowie, niestety, już odchodzą. A nowe materiały wciąż się pojawiają. Kiedy ponad 12 lat temu próbowałem robić kwerendę w moskiewskim archiwum KGB, otrzymałem pisemną odpowiedź, że nie ma tam żadnych informacji na temat ks. Jerzego, co oczywiście nie jest prawdą.

Rozmowa z o. Piotrem Daraszem OMI, proboszczem parafii św. Teresy od Dzieciątka Jezus w Siedlcach

Proszę Ojca, tegoroczny Wielki Post ma szczególny kontekst. Nie zdołaliśmy otrząsnąć się po dwuletniej pandemii, a przyszło nam mierzyć się z kolejnymi wyzwaniami: wojną toczącą się za naszą wschodnią granicą i związanym z nią napływem uchodźców. Jako społeczeństwo zdajemy egzamin z miłosierdzia?

Otwierając domy obywatelom Ukrainy, pokazujemy światu, jak należy postąpić, gdy ktoś jest w potrzebie i cierpi na duszy i ciele. Wcześniej zarzucano nam, że jesteśmy zamkniętym narodem, a teraz konkretnymi czynami udowadniamy, jak rozumiemy swoją otwartość na drugiego człowieka. Oferowana bezinteresownie pomoc staje się także naszą odpowiedzią na wielkopostne wezwanie do modlitwy, postu i jałmużny mających dokonać nawrócenia serca.

Rozmowa z ks. dr. Łukaszem Celińskim, kierownikiem referatu liturgicznego Kurii Diecezjalnej Siedleckiej.

Tegoroczny Wielki Tydzień będziemy przeżywać bez obostrzeń pandemicznych, ale w obliczu wojny u naszych sąsiadów, niejednokrotnie z uchodźcami w naszych domach - ta perspektywa zmieni postrzeganie tych dni?

Święta Paschalne to czas, który przekazuje nam bardzo głęboką tajemnicę Boga i odkupienia. Chrystus objawia swoją moc w tym, że właśnie poprzez cierpienie i tajemnicę śmierci poprowadzi nas do życia. Zatem w sytuacji zderzenia z cierpieniem konkretnego człowieka odpowiedzią może być tajemnica niezawinionego cierpienia Jezusa. W przeciwieństwie do kogoś, kto buntuje się wobec cierpienia, chrześcijanin może je przyjąć dzięki wierze, że w to cierpienie wchodzi Chrystus ze swoim zwycięstwem.

Rozmowa z ks. dr. Krzysztofem Czaplą SAC, dyrektorem Sekretariatu Fatimskiego na Krzeptówkach

​Wraz z bestialską napaścią Rosji na Ukrainę odżył temat objawień fatimskich. Proszę Księdza, czy to, co obserwujemy za naszą wschodnią granicą, stanowi wypełnienie proroctwa z Fatimy?

W pierwszej tajemnicy fatimskiej Maryja ukazuje nam źródło zła. Jest nim nie człowiek - tylko osobowe zło: piekło, szatan. Druga tajemnica pokazuje lekarstwo na owo zło. Trzecia to przestroga - odczytujemy w niej, co się będzie działo, jeśli nie zostanie ono zaaplikowane. Dzisiaj widzimy, że nie dzieje się nic, co by wykraczało poza scenariusz nakreślony ponad sto lat temu w Fatimie.

O czekającym nas starciu świata demokracji z totalitaryzmem mówi dr Tomasz Żukowski, doktor nauk humanistycznych w zakresie nauki o polityce z Katedry Polityki Społecznej Wydziału Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego.

​Jak ocenia Pan pobyt Jo Bidena w Polsce? Bombardowania w tym samym czasie Lwowa nie można chyba uznać za przypadek?

To była niezmiernie ważna wizyta i to w kilku wymiarach. Dla wszystkich państw wschodniej flanki NATO, w tym i dla nas, bardzo ważne było, że prezydent USA w sytuacji wojny za naszą granicą przypomniał gwarancje bezpieczeństwa wynikające z art. 5 Traktatu północnoatlantyckiego, który mówi o tym, iż atak na któregoś z członków sojuszu będzie interpretowany przez pozostałe państwa jako atak na nie same.

Rozmowa z bp. Jackiem Pylem OMI, biskupem pomocniczym diecezji odesko-symferopolskiej z siedzibą na okupowanym przez Rosję Krymie

​Czym dla Księdza Biskupa jest Ukraina?

Drugą ojczyzną, ponieważ przebywam tu już 32 lata. Dlaczego wybrałem Wschód? To wciąż dla mnie tajemnica. Może przyczyniło się do tego wstawiennictwo tutejszych męczenników u Boga, abym tam pojechał? W dzieciństwie bardzo chętnie uczyłem się języka rosyjskiego i czułem do Wschodu sympatię. Kiedy wstąpiłem do seminarium, poczułem powołanie, by pracować w Rosji. Opatrzność zaprowadziła mnie na Ukrainę. Najpierw do Winnicy.

O pięknie i świętości życia, nawet jeśli trwa ono bardzo krótko, potrzebie organizowania hospicjów perinatalnych i pediatrycznej opieki paliatywnej - w rozmowie z ks. Pawłem Siedlanowskim, założycielem i dyrektorem Siedleckiego Hospicjum Domowego dla Dzieci.

Każde życie jest święte, wyjątkowe, nienaruszalne. Niekiedy pojawia się jednak zarzut, że broniąc życia poczętego, Kościół jakby nieco „zapomina” o dzieciach, które już przyszły na świat. Analogicznie sprawa się ma z dziećmi chorymi bądź tymi, które zmarły np. w wyniku poronienia. Prawda czy fałsz?

Fałsz. Trudno zliczyć ośrodki wspierające rodziny, domy pomocy, katolickie ośrodki adopcyjne, wolontariaty, lokalne inicjatywy, a przede wszystkim wytrwałą, długofalową pracę wychowawczą, uwrażliwianie społeczeństwa na konieczność solidarności z rodziną.

Rozmowa z ks. dr. Mariuszem Świdrem, postulatorem procesu beatyfikacyjnego bp. Ignacego Świrskiego.

Minęły cztery lata od inauguracji procesu beatyfikacyjnego bp. I. Świrskiego. Jak posumowałby Ksiądz ten czas?

Rzeczywiście 24 marca 2018 r. w katedrze siedleckiej, gdzie spoczywają doczesne szczątki bp. I. Świrskiego, został uroczyście zainaugurowany jego proces beatyfikacyjny. Od tamtej pory bp Ignacy nosi tytuł sługi Bożego. Taki proces jest dochodzeniem do prawdy o osobie. Sprawa przebiega dwuetapowo - najpierw w części diecezjalnej, a następnie, gdy dokumenty trafią do Stolicy Apostolskiej, w tzw. części rzymskiej.