Charakter, a nie kalendarz
Pani Halina nie wie, co to nuda, chociaż na emeryturze jest od prawie 20 lat. Dzień zaczyna od planowania. - To mi bardzo pomaga w obowiązkach domowych. Jeżeli coś postanowię, to wiem, że muszę to zrobić. Organizowanie czasu jest sprawą bardzo istotną - dodaje. W ciągu dnia seniorka nie zapomina o wolnej chwili na dobrą książkę czy rozwiązywanie krzyżówek, które, jak podkreśla, ćwiczą umysł. Ma też swoją słabość - tureckie seriale, które, jak przyznaje, trochę kradną czas. Jednocześnie zwraca uwagę, że największym wrogiem osób w starszym wieku jest bierność, a wyzwaniem - walka ze stereotypem zgorzkniałego starca narzekającego na wysokość emerytury i problemy zdrowotne. - Absolutnie nie czuję się stara, nie jestem zgryźliwa i nie męczę nikogo choćby swoimi dolegliwościami.
Pracuję jeszcze tylko nad moim mało aktywnym mężem. Niestety na razie bez rezultatów – przyznaje seniorka. – Wnuki? Mam dwójkę. Są już dorosłe. Wnuk się uczy, a wnuczka pracuje. Starają się odwiedzać mnie w weekendy. Czekam zawsze na nich, jak tradycyjna babcia, z gorącym obiadem albo kolacją – stwierdza z uśmiechem pani Halina.
Pani Basia, emerytowana nauczycielka z Łukowa, zdradza, że do aktywności skłoniła ją… waga. – Odkąd przeszłam na emeryturę, przytyłam osiem kilo. Chciałam nie tylko schudnąć, ale i poprawić kondycję – przyznaje, dodając, że wcześniej czasami biegała, ale nigdy nie była ani na basenie, ani na siłowni. – Przełamałam się i zapisałam na basen. Po sześćdziesiątce nauczyłam się pływać – opowiada. Pani Basia korzysta także z siłowni pod chmurką na jednym z osiedli. – Z niektórych urządzeń na początku nie dawałam rady korzystać. Teraz już na każdym jestem w stanie wykonać po kilka ćwiczeń – chwali się seniorka. O zajmowaniu się wnuczętami mówi, że największa przyjemność jest wtedy, kiedy samemu się chce to robić, a nie wtedy, kiedy się musi. ...
HAH