Rozmowa z Karolem Remiszewskim, doktorantem w Instytucie Rolnictwa I Ogrodnictwa Uniwersytetu Przyrodniczo-Humanistycznego w Siedlcach, plantatorem ogórków, sadownikiem.

  Najpierw była uprawa ogórków czy to doktorat zachęcił Pana do założenia plantacji?

Skończyłem ogrodnictwo na Uniwersytecie Przyrodniczym w Lublinie. Chodziła za mną myśl o dalszym kształceniu, ale zdecydowałem się dopiero po kilku latach, po powrocie do rodzinnych Kisielan. Ogórek ciekawił mnie już od jakiegoś czasu ze względu na wiosenno-letni okres produkcji i możliwość jego sprzedaży i wszechstronność spożycia. Posiałem to warzywo na próbę, a rok później na własnym polu zacząłem prowadzić badania, które wyznaczył tytuł mojej pracy doktorskiej „Wpływ aminokwasów na wzrost i plonowanie ogórka gruntowego”. Promotor - prof. Anna Zaniewicz-Bajkowska ukierunkowała badania tak, żeby ich wyniki miały uzasadnienie rynkowe i odniesienie praktyczne dla producentów.

Rozmowa z dr. n. med. Pawłem Chwalukiem, zastępcą dyrektora ds. medycznych Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Białej Podlaskiej.

  Z danych Narodowego Instytutu Zdrowia Publicznego PZH - Państwowego Instytutu Badawczego wynika, że tylko od 1 do 22 grudnia zanotowano w Polsce ponad 750 tys. przypadków grypy i jej podejrzeń. Wystawiono z tego powodu ponad 4,5 tys. skierowań do szpitala - wynika z meldunków epidemiologicznych. Tymczasem szczyt jeszcze przed nami.

W poprzednich latach przypadał on na przełomie lutego i marca. Natomiast grypa sezonowa w Polsce występuje, podając najszerszy zakres, od października do kwietnia. W węższym wskazuje się na grudzień - marzec. W tym roku wszystko zaczęło się z wyprzedzeniem, więc bardzo możliwe, że i szczyt nastąpi wcześniej, jednak nie jest to pewne. Choroby zakaźne bowiem często zaskakują nas zarówno w sensie indywidualnego przebiegu, jak i zjawisk populacyjnych.

Samorząd Ryk zastanawia się nad wprowadzeniem na starym mieście strefy płatnego parkowania. Zdaniem mieszkańców to dobry pomysł, jednak z egzekwowaniem nowego prawa może być kłopot.

Na tle kilku ponadmilionowych inwestycji, które znalazły się w tegorocznym budżecie, ta pod względem finansowym wygląda dość skromnie. Jednak może rozwiązać problem z parkowaniem w centrum miasta. Uwagi na temat zatłoczonych ulic na rynku często słyszy sołtys tego osiedla. - Tę sprawę mieszkańcy wiele razy zgłaszali podczas zebrań sołeckich. Domagali się uporządkowania sytuacji, kiedy samochody niejednokrotnie są pozostawiane na rynku nawet na całe miesiące - podkreśla Stanisław Szałajko. Podobne zdanie ma inny mieszkaniec tej części miasta, a zarazem radny. - Kwestia parkometrów już była zgłaszana. To nie jest temat nowy - przyznaje Michał Miłosz, przyznając, że zna różne przypadki blokowania miejsc parkingowych. - Zdarzało się, że musiałem zgłosić konieczność odholowania auta, gdy miesiącami nikt się nim nie interesował. Interweniowałem też w sprawach pojazdów ustawionych jako reklama - wylicza.

Mieszkańcy bloków należących do Siedleckiej Spółdzielni Mieszkaniowej są zbulwersowani wysokością rachunków za zużycie wody. Kwestionują dokładność wskazań wodomierzy oraz rzetelność wyliczeń. Prezes spółdzielni przekonuje, że każdy przypadek można wyjaśnić.

Lokatorzy SSM na początku roku otrzymali rachunki z rozliczeniem wody za ostatni kwartał. Zobaczyli na nich w polu „niedopłata” od kilkuset do ponad 1 tys. zł. Rekordzista musi uiścić ponad 1,6 tys. zł. Wysokość rachunków przeraziła lokatorów. - Mam prawie 460 zł niedopłaty. Jestem zaskoczona taką kwotą - przyznaje pani Maria, mieszkanka osiedla Żytnia. - Wychodzi na to, że zużyłam 31 m³ zimnej wody przez kwartał. To niemożliwe. Kiedy dzwonię do spółdzielni, żeby cokolwiek wyjaśnić, słyszę, że cieknie mi spłuczka. A ja wiem, że mi nie cieknie, bo została siedem miesięcy temu naprawiona. Nawet wtedy, kiedy ciekła, a ja jeszcze o tym nie wiedziałam, niedopłata wynosiła maks. 300 zł. Jestem pewna, że żaden sprzęt nie ciągnie takiej ilości wody, jaka widnieje na rachunku - podkreśla lokatorka.

Poczciwa staruszka w koku szydełkująca przed telewizorem? Nic z tych rzeczy. Współczesna babcia to aktywna i energiczna kobieta, która nie zamierza odpoczywać…

Pani Halina nie wie, co to nuda, chociaż na emeryturze jest od prawie 20 lat. Dzień zaczyna od planowania. - To mi bardzo pomaga w obowiązkach domowych. Jeżeli coś postanowię, to wiem, że muszę to zrobić. Organizowanie czasu jest sprawą bardzo istotną - dodaje. W ciągu dnia seniorka nie zapomina o wolnej chwili na dobrą książkę czy rozwiązywanie krzyżówek, które, jak podkreśla, ćwiczą umysł. Ma też swoją słabość - tureckie seriale, które, jak przyznaje, trochę kradną czas. Jednocześnie zwraca uwagę, że największym wrogiem osób w starszym wieku jest bierność, a wyzwaniem - walka ze stereotypem zgorzkniałego starca narzekającego na wysokość emerytury i problemy zdrowotne. - Absolutnie nie czuję się stara, nie jestem zgryźliwa i nie męczę nikogo choćby swoimi dolegliwościami.

Najprawdopodobniej młody człowiek, być może wracający ze spotkania ewangelizacyjnego, poruszony treściami, które tam usłyszał, namalował na murze przejścia podziemnego entuzjastyczne zdanie: „Bóg jest odpowiedzią!”. Za kilka dni ktoś inny dopisał pod spodem: „A jakie było pytanie?”.

Wizyta duszpasterska z natury rzeczy - obok błogosławieństwa domu, otulenia modlitwą rodziny i wzmocnienia jedności Kościoła (w wymiarze jego elementarnej komórki, jaką jest parafia) - stanowi dobrą okazję do refleksji nad kondycją naszej wiary, rozumienia Kościoła jako takiego. Generalnie zdecydowana większość z nas otwiera drzwi księdzu - jedni z przekonania, szczerze, inni z poczucia obowiązku, pragnienia zachowania pewnej tradycji. Pomimo medialnej nagonki i cyklicznego zohydzania „kolędy” przez popularne portale internetowe czy zbliżające się do tabloidów i szukające na siłę sposobu na wzmocnienie poczytności lokalne gazety. Bywają też drzwi zamknięte. Dlaczego? Powody są zapewne różne.

10 stycznia w sali kameralnej Radzyńskiego Ośrodka Kultury odbyło się spotkanie pt. „Piłkarski poker”. Jego gośćmi byli reżyser Janusz Zaorski oraz dziennikarze sportowi - Jerzy Chromik i Stefan Szczepłek, którzy byli konsultantami przy pisaniu scenariusza filmu.

Okazją była najnowsza książka urodzonego w Radzyniu J. Chromika pt. „Remanent 3. Piłkarski poker. Przed i po...”. Było o filmie, piłce z czasów „orłów Górskiego”, obecnej reprezentacji, a nawet przyszłym selekcjonerze polskiej drużyny. I choć tematyka „Piłkarskiego pokera” jest raczej niewesoła, to godzina spędzona w towarzystwie J. Zaorskiego, S. Szczepłka i J. Chromika minęła błyskawicznie i w świetnej atmosferze. Spotkanie, które przybrało formę odpowiedzi na pytania zadawane zarówno przez obecnych na sali, jak i internautów, poprowadził dyrektor ROK Robert Mazurek.

Ponadczasowa sztuka w interpretacji Teatru ES kolejny raz wraca na deski Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach. I znowu skłania do refleksji.

Tragedia Sofoklesa z 442 r. p.n.e. mimo upływu tylu lat nie straciła na aktualności. Akcja „Antygony” rozgrywa się przed pałacem królewskim w Tebach. Antygona informuje swoją siostrę Ismenę o rozkazie Kreona. Władca zakazał pogrzebania ich brata - Polinejkesa, który został uznany za zdrajcę po bratobójczej walce z Eteoklesem. Antygona namawia Ismenę do złamania zakazu Kreona… „Antygona” do dziś znajduje się w kanonie lektur, a teatry chętnie wracają do jej wystawiania. Tak jest również w przypadku Teatru ES, bo choć premiera sztuki w jego interpretacji miała miejsce w listopadzie 2016 r., „Antygona” wciąż powraca na deski siedleckiego teatru i znajduje widownię. Reżyser, a jednocześnie twórca muzyki do przedstawienia Robert Protasewicz przyznaje, że to efekt pozytywnego przyjęcia sztuki przez publiczność.