Człowiek nadziei i zawierzenia
Do odpustu parafianie przygotowywali się poprzez 40-godzinne nabożeństwo. Mieszkańcy poszczególnych ulic i osiedli przez dwa dni trwali przed Najświętszym Sakramentem Uroczystą sumę odpustową celebrował ks. Waldemar Izdebski, proboszcz bialskiej parafii św. Anny. Słowo Boże wygłosił duszpasterz akademicki ks. Sławomir Szypulski. W homilii podkreślał, że bł. Honorat Koźmiński był przykładem człowieka zjednoczonego z Bogiem. W swoim życiu, pomimo niesprzyjających warunków, dokonał wiele. Wydał ponad setkę książek i założył 27 zgromadzeń (z których do dziś istnieje 16). Siłę czerpał z modlitwy, dziennie poświęcając na nią kilka godzin. Kaznodzieja przypominał, że o. Honorat potrafił dobrze wykorzystać każdą możliwość; kiedy wszystko zdawało się być stracone, on nie tracił nadziei. Po powstaniu styczniowym zlikwidowano zakony i zakazano przyjmować nowe osoby do nowicjatu. On nie załamał się, posługiwał na ambonie i w konfesjonale.
– Bóg ma moc i władzę przechylić szalę zwycięstwa, nawet wtedy, gdy wróg wydaje się być silniejszy i niemożliwy do pokonania. To propozycja dla każdego z nas, by nie załamywać się w obliczu trudności, które pojawiają się na naszej drodze. (…) Dla każdego z nas jest zawsze droga do światła, Bóg ma drogę wyjścia z ciemności, trzeba ją tylko zobaczyć i zaangażować się, jak tylko potrafimy. Nie można powiedzieć, że nic nie da się zrobić, dopóki nie spróbujemy wszystkich możliwości – przekonywał ks. S. Szypulski.
O. Honorat miał sposób na odnowienie życia zakonnego. Kiedy w ostatnich latach życia został przez kościelne władze odsunięty od swego dzieła, potrafił powiedzieć „fiat”. – Dziś wierzymy, że posługa bł. Honorata przyniosła większy owoc, niż gdyby ten zakonnik postawił na swoim. Jego odwaga, aktywność, nadzieja i niepodawanie się nawet w najtrudniejszych sytuacjach ciągle nas inspirują – podkreślał kaznodzieja.
Msza św. zakończyła się procesją Eucharystyczną. Po uroczystościach każdy mógł osobiście uczcić relikwie bł. Honorata.
20 lat parafii p.w. bł. Honorata w Białej Podlaskiej
Dzieje parafii rozpoczynają się 14 października 1990 r. Została wówczas poświęcona kaplica przy ul. Janowskiej, która miała od tej pory służyć mieszkańcom Osiedla Jagiellońskiego. Już wkrótce dekretem bp. Jana Mazura z 28 października 1990 r. utworzona została parafia p.w. bł. Honorata Koźmińskiego. Terytorialnie objęła Os. Jagiellońskie, przyległe ulice oraz miejscowości: Terebela, Rakowiska i Cicibór.
Pierwszym proboszczem nowopowstałej parafii został ks. Stanisław Zajko. Wcześniej mieszkańcy naszego osiedla należeli do parafii NNMP przy ul. Brzeskiej, dlatego budową kaplicy kierował ówczesny proboszcz tej parafii i dziekan bialski, ks. infułat Antoni Laszuk. Ponieważ osiedle się rozrastało, pozyskano pod budowę kościoła plac przy ul. Terebelskiej, który został poświęcony 2 lutego 1992 r.
Jesienią przystąpiono do budowy nowej świątyni. Kamień węgielny poświęcił ks. bp Jan Mazur 4 lipca 1993 r. Budowa kościoła trwała około sześciu lat. Prowadził ją pierwszy proboszcz ks. Stanisław Zajko. 4 października 1998 r.. bp Jan Wiktor Nowak dokonał konsekracji nowego kościoła.
Świątynia ma nowoczesną architekturę, posiada też kaplicę, w której umieszczony jest obraz Matki Boskiej Częstochowskiej. Kościół był powoli wyposażany. Z biegiem lat zostały zakupione nowe stacje Drogi Krzyżowej, konfesjonały, ławki. W prezbiterium położono dwie mozaiki: jedna przedstawia Matkę Bożą Bolesną ze św. Janem, druga – patrona parafii, bł. o. Honorata. Na ścianach bocznych umieszczono obrazy: jeden przedstawiający Chrystusa Miłosiernego drugi Błogosławionych Męczenników z Pratulina – namalowany przez bialskiego artystę Romana Pieńkowskiego. Z czasem do kościoła zostały zakupione organy. W oknach pojawiały się witraże przedstawiające sceny biblijne. Otoczenie kościoła ogrodzono metalowym płotem, powstał parking, a na placu przykościelnym zasadzono krzewy ozdobne. W 2009 r. zbudowano kapliczkę z figurą Matki Bożej Fatimskiej.
W sierpniu 2006 r. odszedł z parafii pierwszy jej proboszcz i budowniczy kościoła, ks. kan. Stanisław Zajko. Tę funkcję objął ks. kan. Janusz Onufrejuk.
Rozwijało się też życie parafialne nowej wspólnoty. Parafia uczestniczyła i uczestniczy w wydarzeniach związanych z działalnością diecezji i kościoła powszechnego. Przed 2000 Rokiem Jubileuszowym, w listopadzie 1999 r. odbyły się misje ewangelizacyjne z nawiedzeniem krzyża pratulińskiego i relikwii Błogosławionych Męczenników Podlaskich, oraz obrazem Matki Bożej Leśniańskiej.
W 215 rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 Maja, w 2008 r. po uroczystej Mszy św. na placu przykościelnym posadzono dąb pamięci bł. Honorata Koźmińskiego. W parafii powstał chór dziecięcy, prowadzony przez ks. Piotra Radzikowskiego. Inauguracja jego działalności odbyła się 22 listopada 2008 r. we wspomnienie św. Cecylii. Młodzi chórzyści po obłóczynach złożyli ślubowanie i tak rozpoczęli swoją posługę. W 2009 r. na XV Podlaskim Festiwalu Pieśni Maryjnej w Sanktuarium Matki Bożej Leśniańskiej chór zdobył Grand Prix. Na zakończenie obchodów Roku św. Pawła w kościele odbył się „Bialski dzień ze św. Pawłem”. W 2009 r., z okazji 180 rocznicy urodzin patrona parafii, odbyły się uroczystości jubileuszowe połączone z dorocznym odpustem.
Oprócz stałych nabożeństw para liturgicznych, w każdą pierwszą sobotę miesiąca po Mszy św. wieczorowej jest adoracja Najświętszego Sakramentu, w pierwszą niedzielę procesja eucharystyczna. W okresie od maja do października odprawiane są nabożeństwa fatimskie.
Pod przewodnictwem proboszcza, ks. kan. Janusza Onufrejuka, w parafii działają następujące wspólnoty: ministranci, lektorzy, Koła Żywego Różańca, Duchowa Adopcja Dziecka Poczętego, Apostolstwo Dobrej Śmierci, chór dziecięcy, ruch oazowy, szkolny Caritas, Neokatechumenat, Kościół Domowy, Katolickie Stowarzyszenie Młodzieży. Poszczególnymi wspólnotami opiekują się pracujący w parafii kapłani. Wspólnoty mają swoje dni modlitewne. Od listopada 2008 r. członkowie Domowego Kościoła posługują w każdą czwartą niedzielę miesiąca podczas Mszy św. o 10.00.
Od dwóch lat, kiedy bp Zbigniew Kiernikowski wprowadził w diecezji posługę świeckiego nadzwyczajnego szafarza Eucharystii, mamy też w parafii ludzi, których posługa jest wielkim dobrodziejstwem dla ludzi chorych, którzy nie mogą być w kościele i uczestniczyć w niedzielnej Mszy św. Otrzymanie Komunii św. w niedzielę pozwala na pełne przeżycie Eucharystii.
Na terenie parafii zamieszkiwali dwaj księża emeryci: ks. Julian Jaszewski, który zmarł w 1997 r. i ks. Bernard Waszczuk, zmarły w 2010 r.
Elżbieta Krzeska
Agnieszka Wawryniuk