Dać Panu Bogu wyłączność na siebie

Są ich tysiące. Mężczyźni i kobiety. W różnych miejscach, według różnych charyzmatów. Jedni żyją oddzieleni od świata, inni posługują chorym, katechizują, troszczą się o piękno świątyń… Zgromadzenia klauzurowe i czynne, instytuty życia konsekrowanego… Łączy je jedno: poświęcenie swego życia na wyłączność Panu Bogu w czystości, ubóstwie i posłuszeństwie.

Pamiętam usłyszane gdzieś porównanie, że osoby konsekrowane są jak osiołek, na którym Pan Jezus wjechał do Jerozolimy. Nikt z tłumu nie zwracał nań uwagi, bo wszystkie oczy były skierowane na Jezusa. Jednak bez osiołka cały orszak nie poruszałby się do przodu! To właśnie on bowiem na swoim grzbiecie wniósł Zbawiciela do Świętego Miasta.

Wielość charyzmatów

Ile jest dokładnie zgromadzeń zakonnych i instytutów życia konsekrowanego, tego nie wie chyba nikt. Oprócz zgromadzeń dużych i znanych na całym świecie istnieje wiele wspólnot o charakterze lokalnym. Rodziły się one, odpowiadając na konkretne potrzeby Kościoła bądź w skali globalnej, jak w wypadku franciszkanów, jezuitów, dominikanów, bądź też w skali kraju lub diecezji. Są zgromadzenia „wszechstronne” – podejmujące pracę na różnych odcinkach życia, ale istnieją też takie, które nastawiają się na „wąską specjalizację”. A potrzeby są bardzo różne: katecheza, opieka nad chorymi, dziećmi, sierotami, praca charytatywna, apostolstwo przez media, praca na misjach…

Na każdym z istniejących zgromadzeń piętno wycisnął duch założyciela i założycielki oraz historia i okoliczności powstania. Dobrym przykładem mogą tu być zgromadzenia bezhabitowe powstałe w Polsce w XIX w. w realiach rozbiorów, kasaty zakonów i prześladowania Kościoła. Ogromną rolę w ich powołaniu odegrał jeden człowiek – bł. Honorat Koźmiński. Mając do dyspozycji jedynie kontakt w konfesjonale, uformował duchowo i doprowadził do powstania struktur kilkunastu zgromadzeń. Zmiana realiów politycznych Polski i życia Kościoła nie doprowadziła bynajmniej do ich zniknięcia – odnalazły się w nowej rzeczywistości i nadal realizują swój charyzmat. Równie dobrym przykładem jest zgromadzenie sióstr loretanek założone przez bł. ks. ...

Ks. Andrzej Adamski