Jestem Jego córką…

Bóg uzdrowił mnie jak paralityka. Powiedział: „wstań, weź swoje łoże i idź”. Kiedyś byłam sparaliżowana i dlatego teraz nie mogę czuć się lepsza od innych, bo upadłam niżej niż wielu. W swoim nawróceniu nie mam żadnej zasługi. On uczynił wszystko.

Od tamtych wydarzeń minęło 13 lat. Przez ten czas Pan przygotował mnie, abym śmiało potrafiła mówić o swoim grzechu i wielkim Bożym miłosierdziu. Wychowałam się w rodzinie niepraktykującej. Rodzice początkowo chodzili do kościoła co niedzielę, ale z biegiem lat robili to coraz rzadziej. W końcu stali się wyłącznie świątecznymi katolikami. Znałam podstawowe modlitwy, ale nie modliłam się zbyt często. Jako dziecko i nastolatka byłam bardzo radosna i aktywna. Rodzice wychowywali mnie troskliwie. Stałam się mocno rozpieszczoną jedynaczką. Pan Bóg obdarzył mnie wieloma talentami, nauka nie sprawiała mi problemów. Byłam lubiana i bardzo towarzyska, angażowałam się w wiele wydarzeń, uczęszczałam na wszystkie możliwe kółka zainteresowań, wygrywałam szkolne konkursy przedmiotowe. Czułam się kowalem swojego losu.

Uwielbiałam wszystko mieć pod kontrolą. Fascynował mnie cały świat. Byłam pewna, że uda mi się wszystko, co sobie wymarzę i zaplanuję. Czułam się mądra, mądrzejsza niż inni.

W gimnazjum zbuntowałam się przeciwko wszystkim autorytetom. Przestałam okazywać rodzicom jakikolwiek szacunek. Ich rady i upomnienia nic nie znaczyły. Sama wiedziałam najlepiej, co mam robić, z kim się spotykać, czym interesować.

 

Dla zabawy

Szybko zaczęłam kierować swoje zainteresowania na świat różnych używek. Chciałam poznać to, co nieznane, wyjść poza schematy, w których żyłam. Nie miałam żadnych oporów, aby próbować nowości. Nie bałam się tego, że mogłabym się uzależnić; w swym mniemaniu byłam na to za mądra. Wszystko zaczęło się od palenia papierosów w I kl. gimnazjum. Później wypiłam pierwsze piwo, zaraz potem pojawiły się mocniejsze alkohole. Pod koniec gimnazjum znałam dokładnie działanie wszystkich dostępnych narkotyków. Po ich zażyciu świat był bardzo kolorowy. Nikt nie musiał mnie namawiać, bym po nie sięgała. Sama tego bardzo chciałam, a ze swoim darem przekonywania wciągałam w to inne dzieci. Na początku liceum byłam już uzależniona od amfetaminy. Brałam ją prawie codziennie.

W tamtym okresie nie jadłam i nie spałam przez wiele dni z rzędu. ...

AWAW