Kilometry w sercu… Idziesz!

Wyruszyć na pielgrzymi szlak, pozostając w domu? To możliwe, jeśli zdecydujesz się na duchowe pielgrzymowanie w łączności z Pieszą Pielgrzymką Podlaską.

Co roku w naszej diecezji jest przygotowywanych ok. 30 tys. formularzy pielgrzyma duchowego, które następnie dostarczane są do wszystkich parafii. Wystarczy wpisać intencję, swoje dane i przekazać kierownictwu PPP (można to zrobić również za pośrednictwem strony internetowej www.pielgrzymka-podlaska.pl) - i ruszyć „w drogę”, nie wychodząc na szlak. Ewa Roman pochodzi spod Siedlec. Pielgrzymowanie - jak mówi - ma we krwi. - Podobno moja prababcia ze strony mamy chadzała na pielgrzymki do Gietrzwałdu. Jej córka pielgrzymowała do Kodnia i zabierała ze sobą swoje dzieci, w tym moją mamę. Z kolei mama, kiedy studiowała w Siedlcach, obrała kierunek „Częstochowa”. Swoje pierwsze wyprawy do Matki Bożej Częstochowskiej odbywała z pielgrzymką warszawską.

Udało się jej wciągnąć w pielgrzymowanie tatę, potem moje starsze siostry, a kiedy miałam osiem lat, do Częstochowy zabrali ze sobą mnie – już z grupą wychodzącą z Siedlec. Na swoim pątniczym koncie mam 12 pielgrzymek. Zawsze były one priorytetem na naszej rodzinnej liście pomysłów na wakacje – wspomina pani Ewa. Kiedy wyszła za mąż i przeniosła się do Warszawy, okazało się, że z pielgrzymką nie da się pogodzić wielu spraw: małe dzieci, wymagająca praca, rodzice męża potrzebujący pomocy… – Już od kilku lat, kiedy nadchodził koniec lipca, dopadała mnie chandra: chciałabym iść w grupie, śpiewać, modlić się z innymi, a muszę siedzieć w domu. W ubiegłym roku rodzice namówili mnie na pielgrzymowanie duchowe. Spróbowałam i gorąco polecam! Wiadomo, że nic nie zastąpi atmosfery wspólnej drogi, ale jeśli masz intencję i wypełniasz wszystkie warunki – czujesz, że idziesz, bo co dzień jesteś bliżej Pana Boga – mówi pątniczka.

Cel: ubogacić ducha
Kierownik Pieszej Pielgrzymki Podlaskiej ks. ...

LI