Nam się objawił…

W liturgii Kościoła obchodzimy uroczystość Objawienia Pańskiego, w Polsce nazywaną potocznie „świętem Trzech Króli”. To określenie nawiązuje do hołdu złożonego Chrystusowi przez Mędrców ze Wschodu. Jednak na przestrzeni wieków Objawienie Pańskie łączono także z innymi faktami: chrztem Jezusa w Jordanie oraz cudem w Kanie Galilejskiej.

„Głupi już z natury są wszyscy ludzie, którzy nie poznali Boga: z dóbr widzialnych nie poznali Tego, który jest, patrząc na dzieła nie poznali Twórcy. (…) Bo z wielkości i piękna stworzeń poznaje się przez podobieństwo ich Stwórcę” (Mdr 13, 1.5).

Bóg – ale jaki?

Ten fragment z Księgi Mądrości przekonuje nas, że człowiek jest zdolny do stwierdzenia własnym umysłem istnienia Boga. Historia pokazuje jednak, że to poznanie bardzo niedoskonałe. Ponadto, choć obserwując świat stworzony można dojść do wniosku, że Bóg istnieje, nie można już wywnioskować zbyt wiele co do Jego istoty – odpowiedzieć sobie na pytanie, jaki ten Bóg jest.

Bóg jednak nie pozostawia człowieka skazanego na błąkanie się w ciemnościach. Począwszy od pełnego bólu pytania w raju: „Adamie, gdzie jesteś?” (Rdz 3, 9), Stwórca robi wszystko, by odnaleźć człowieka i objawić mu pełnię prawdy o sobie.

To Boże Objawienie dokonywało się w historii zbawienia stopniowo. W czasach Starego Przymierza było ograniczone tylko do jednego narodu – Izraela. ...

Ks. Andrzej Adamski