Tygodnik Echo Katolickie
Wydanie 4/2023 (1432)

Powołania nie da się zamknąć w żadnej teorii ani wyjaśnić za pomocą wzoru. Wiele jest także dróg, którymi Bóg prowadzi do powołania. Podobnie jak możliwości jego realizowania. Bohaterki tekstu „Powołane” s. Estera i s. Barbara wybrały życie zakonne, choć jako młode dziewczyny miały zupełnie inne plany. W dodatku, kiedy usłyszały głos „Pójdź za Mną”, wcale nie od razu z zachwytem powiedziały „tak”. Opowieści o tym, jak zostawiły dotychczasowe życie, a wraz z nim chłopaków, taniec, czerwone sukienki czy konie, wybierając zakon, poruszają. Z kolei Luba trzy lata temu została wdową konsekrowaną. Przyznaje, że bywa trudno, bo zdarza się, że jej postawa spotyka się z niezrozumieniem. Wtedy powtarza refren piosenki: „Gdy boję się o to, co pomyślą inni, zatrzymaj mnie! Ważne jest, co myślisz Ty”. Natomiast należąca do Instytutu Świeckiego Życia konsekrowanego to trochę taka tajna agentka Pana Boga, która kocha swoje (nie)zwyczajne życie. 2 lutego Kościół obchodzi Światowy Dzień Życia Konsekrowanego. To okazja nie tylko do poznania jego form czy modlitwy za konsekrowanych, ale też podziękowania im za ich obecność. Ja szczególnie dziękuję s. Hieronimie, albertynce, która uczy mnie, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych, a także siedleckim ss. benedyktynkom na czele z ich przełożoną s. Elżbietą za ogromne modlitewne wsparcie, na które zawsze mogę liczyć. Dziękuję, że jesteście!