Proboszcz na pełen etat

Z zewnątrz zwykle wygląda to tak: Msza św., czasem ślub czy pogrzeb, pokropienie nowego samochodu i reszta dnia wolna. W rzeczywistości proboszcz to człowiek instytucja: duszpasterz, administrator, menedżer, mediator, budowlaniec i... człowiek. Czy dziś łatwo być proboszczem? A może trudniej niż kiedykolwiek?

Prowadzenie parafii to nie tylko liturgia, kazania i kancelaria, ale też odpowiedzialność za majątek, dokumentację, inwestycje i życie wspólnoty. Kapłani muszą odnajdywać się w rolach, do których nie przygotowuje żadne seminarium - od organizatora wydarzeń po kierownika budowy. I choć obowiązki proboszcza są opisane w prawie kanonicznym, życie dopisuje do nich długą listę obowiązków.

Między Mszą a podatkami

– Powszechne jest myślenie, że ksiądz odprawi Mszę św. w pół godziny i ma wolne – mówi ks. kan. Andrzej Kieliszek, proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Łukowie. Tymczasem codzienność proboszcza to nie tylko sprawy duchowe, ale i administracyjne. – Dużo czasu poświęcam na rzeczy, które nie wymagają święceń kapłańskich: rozliczenia, opłacanie faktur, rachunków, ubezpieczenia pracowników, podatki. Parafia jest jak firma, którą trzeba zarządzać – wyjaśnia. Ks. Andrzej przez wiele lat był diecezjalnym duszpasterzem osób uzależnionych. Jest terapeutą uzależnień i wciąż zdarza mu się pomagać tym którzy potrzebują rozmowy, wsparcia.

Ks. kan. Krzysztof Pawelec, który od ośmiu lat jest proboszczem parafii Trójcy Świętej w Radzyniu Podlaskim, żartuje, że pracuje na trzech frontach: duszpasterskim, administracyjnym i społecznym. – Kościół, Eucharystia, konfesjonał, sakramenty – to jedno. Ale w każdą środę mam dyżur w kancelarii. To czas rozmów z parafianami. Czasem trudnych, ale wtedy można poznać ludzi i ich historie – opowiada, zwracając uwagę, że proboszcz bywa psychologiem i mediatorem.

Ks. kan. dr Jarosław Oponowicz, proboszcz parafii św. Jana Pawła II w Siedlcach, oprócz codziennych obowiązków rozpoczyna właśnie budowę świątyni. ...

Jolanta Krasnowska