Mieszkańcy boją się wychodzić na dłuższe spacery, a rolnicy obawiają się o swoje hodowle. Wszystko przez dzikie psy lub wilki, które pojawiły się w Korytnicy, Damianowie i w samym Trojanowie.

Dobiegają końca prace remontowe po pożarze w Domu Pielgrzyma działającego przy sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej. Oo. oblaci chcą zdążyć przed sezonem.

Wielkie przestrzenie utkane z waty chmur i błękitu? Wypełnione aniołami delikatnie stąpającymi w rytm nieustannych hymnów uwielbienia - wedle wyobrażeń z amerykańskich filmów pokazujących koncerty muzyki gospel? W oddali - majestatyczny Bóg Ojciec, przesympatyczny Starzec z brodą? Otulająca wszystkich miłująca Obecność? Niekończąca się parada zwycięstwa? Megapiknik?

A może „wieczny odpoczynek” dla tych, co ciągle na ziemi powtarzali, że mają jeszcze tyle do zrobienia i „kiedyś, tam” zrekompensują sobie swój pracoholizm, zaznają komfortu nicnierobienia? Pełno sof, foteli, miękkości i VOD na życzenie z nieskończoną liczbą filmów! Do tego chipsy, ulubione piwo i czekoladowe kalorie, od których nie złapie się kilogramów. Bo, wiadomo… Dla chętnych - niebiańskie plaże, drinki z palemką i wieczorna bryza. Dla aktywnych: wspinaczki po cumulusach i darmowe loty w kosmos z widokiem na błękitną planetę albo nawet Drogę Mleczną. Odległość, czas nie mają żadnego znaczenia! Wystarczy tylko puścić wodze fantazji! Wszak to jest NIEBO! Mające wpisane w siebie wszystko, co jest NAJ-!... Bez ziemskich braków i ograniczeń.

Rozmowa z o. Franciszkiem Chrószczem, egzorcystą w sanktuarium Matki Bożej Kodeńskiej Królowej Podlasia - Matki Jedności w Kodniu.

Na pierwszym miejscu egzorcysta ma wyrzucać szatana z ludzi opętanych. Często też przez modlitwę i rozmowę egzorcysta pomaga ludziom zniewolonym nałogami, takimi jak: narkotyki, alkohol, seks czy nienawiść, uwolnić się od zła. Przez te 11 lat przyjąłem ponad 800 ludzi, ale „opętanych”, których egzorcyzmowałem, było 21. Pracowałem z dużą liczbą zniewolonych używkami i nałogami, próbując im pomóc, zachęcić do zmiany. Były też osoby z problemami psychicznymi, takimi jak depresje czy natręctwo myśli, których zachęcałem do wizyty u lekarza. Nasza dusza, ciało są dziełem Boga i Jego własnością, więc zły duch nie może nas bezpośrednio zaatakować, choć może to zrobić przez innego człowieka. Każde odejście od Boga i Kościoła, porzucenie praktyk religijnych, życie w grzechu naraża chrześcijanina na ataki złego ducha. Bronią nas Anioł Stróż, święci patronowie i życie w przyjaźni z Bogiem.

Od 30 kwietnia w diecezji siedleckiej gości figura Matki Bożej Różańcowej z Sekretariatu Fatimskiego przy sanktuarium fatimskim na Krzeptówkach w Zakopanem. Peregrynuje po parafiach tych miast, w których rozwija się inicjatywa Męskiego Różańca - Siedlec, Łosic, Białej Podlaskiej i Łukowa.

Swoją wędrówkę po Polsce figura rozpoczęła w pierwszą sobotę października 2020 r. w Warszawie. Myśl przewodnia tej wyjątkowej pielgrzymki, która ma trwać przez cały rok, brzmi: „Matko Boża zjednocz serca Polaków, abyś była bardziej znana i kochana, aby przesłanie z Fatimy poznał i wypełnił świat”. - Zależy nam na tym, by te słowa przemówiły do jak największej liczby osób. Mamy nadzieję, że Matka Boża zjednoczy serca Polaków. Jest nam to niezbędne, ponieważ dostrzegamy wiele podziałów. Trzeba, dla dobra nas wszystkich, byśmy zaczęli mówić jednym językiem - zwraca uwagę Jerzy Dmowski z siedleckiego Klubu Ojca, współorganizatora nawiedzenia diecezji siedleckiej przez figurę Matki Bożej Różańcowej.

Moi parafianie to potomkowie unitów. Wiara jest przekazywana z pokolenia na pokolenie. Dlatego o przyszłość wspólnoty na następne stulecie raczej się nie martwię - mówi ks. Tadeusz Turyk, proboszcz parafii pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa w Próchenkach, obchodzącej w tym roku jubileusz 100-lecia powstania.

Pod koniec XVI w. we wsi Próchenki wzniesiono cerkiew prawosławną, a prawie 100 lat później król Michał Wiśniowiecki ufundował kościół obrządku unickiego. Od 1874 r. we wsi ponownie funkcjonowała parafia prawosławna. Rok później rozpoczął się czas prześladowań miejscowych unitów. W 1921 r. bp Henryk Przeździecki wydał dekret mówiący, że Próchenki stają się samodzielną parafią rzymskokatolicką pw. Najświętszego Serca Pana Jezusa. W latach 1989-1992 staraniem ówczesnego proboszcza ks. Henryka Demiańczuka w miejscu dawnej prawosławno-unickiej cerkwi wybudowano murowany kościół. Na obszarze parafii leży też wieś Korczówka, gdzie znajduje się kaplica. - Kiedy przyszedłem do parafii w 2007 r., zwróciłem uwagę na datę jej powstania. Szybko obliczyłem, że za 14 lat wypadnie setna rocznica jej erygowania - wspomina proboszcz. I przyznaje, że już wtedy rozpoczął przygotowania do jubileuszu zarówno na płaszczyźnie duchowej, jak i materialnej. Z inicjatywy ks. T. Turyka w kościele zaczęto odmawiać Nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. - W każdą środę gromadzimy się przed Jej wizerunkiem i polecamy intencje całej wspólnoty. Była to pierwsza cegiełka duchowego przygotowania do obchodów 100-lecia parafii - podkreśla kapłan.

Parafia św. Zygmunta nie zapomina o pamiątkach związanych z historią łosickiej ziemi. Dba o ich wygląd i dołącza do nich współczesne elementy.

Łączenie przeszłości z teraźniejszością jest możliwe i ma sens. Pokazują to działania podejmowane przez proboszcza ks. Sławomira Kapitana i jego parafian. Wszystko zaczęło się w ubiegłym roku. - Chcieliśmy zaznaczyć fakt, że w 2020 r. dotknęła nas ogólnoświatowa epidemia koronawirusa, i podkreślić, że we wspólnocie poradziliśmy sobie z tym trudnym czasem. Latem ubiegłego roku wydawało się, że sytuacja jest bliska opanowania, niestety SarsCov2 pozostał z nami do tej pory. Wpadliśmy na pomysł, aby to niełatwe doświadczenie upamiętnić, nomen omen, koroną. Postanowiliśmy udekorować nią obraz Matki Bożej Szkaplerznej umieszczony w głównym ołtarzu naszego kościoła. Wizerunek ma ciekawą historię. Widoczna na nim Matka Boża „ubrana” jest w srebrną sukienkę. Na przestrzeni lat do obrazu dodano gwiazdy oraz ozdobne lilie. Teraz my dołączyliśmy koronę - opowiada ks. Kapitan. Dodaje, że wotum powstało dzięki ofiarności wiernych. - Zaproponowałem, by parafianie ofiarowali na ten cel jakieś złote przedmioty. Odzew był bardzo duży. Parafianie przynosili łańcuszki, kolczyki, obrączki, różańce na palec, medaliki, wisiorki i pierścionki. Wszystko to zostało przetopione i posłużyło do zrobienia korony. Znalazły się w niej również kamienie z ofiarowanych pierścionków - zaznacza proboszcz.

Trzeba przez pośrednictwo Maryi Królowej prosić Boga, aby w naszych rodzinach zapanowała miłość. Ona jest fundamentem i motywem każdego małżeństwa i każdej rodziny, szczególnie katolickiej - podkreślił bp Kazimierz Gurda podczas Diecezjalnego Dnia Rodziny, który odbył się w Parczewie.

W niedzielę 9 maja do bazyliki mniejszej przybyli narzeczeni, małżeństwa i rodziny z dziećmi. Tego dnia obchodzono także 20 rocznicę koronacji cudownego obrazu MB Królowej Rodzin. Tegoroczne spotkanie odbyło się pod hasłem „Pojednanie w małżeństwie”. Nawiązując do niego, diecezjalny duszpasterz rodzin ks. kan. dr Jacek Sereda przypomniał słowa śp. ks. Piotra Pawlukiewicza, który definiując małżeństwo, powiedział, że to wspólnota dwojga ludzi nieustannie sobie przebaczających. - Jeśli nie umiesz przebaczać, nie wchodź w związek małżeński. Nie sprawdzaj, czy twoja narzeczona/narzeczony potrafi powiedzieć: „kocham cię”. Nie sprawdzaj, czy będzie dobry w łóżku. Zamiast tego sprawdź, czy twoja dziewczyna/chłopak umie powiedzieć słowo: „przepraszam” - podkreślił diecezjalny duszpasterz rodzin.

W środę 5 maja w kościele parafialnym pw. św. Katarzyny Aleksandryjskiej świętowano jubileusz 30-lecia konsekracji kościoła.

Jubileuszową Mszę św. pod przewodnictwem bp. Grzegorza Suchodolskiego koncelebrowali dziekan terespolski, proboszcz parafii Trójcy Świętej w Terespolu ks. Zbigniew Hackiewicz oraz proboszcz parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Neplach ks. Piotr Piętka. Eucharystia, która rozpoczęła się o 17.00, miała niezwykle podniosły, a jednocześnie bardzo rodzinny charakter. Ksiądz biskup, którego w imieniu parafian powitali Edyta Wójcik oraz Arkadiusz Laszewski, wyraził ogromną radość z faktu, że wspólnie z całą parafialną społecznością oraz proboszczem ks. Andrzejem Wolaninem może modlić się i świętować rocznicę konsekracji kościoła, który przed 30 laty wznieśli mieszkańcy Małaszewicz oraz okolicznych wsi.

Zanim została kanonizowana, była żoną, matką, zakonnicą i pewnie dlatego tak dobrze rozumie ludzkie troski oraz kłopoty. Od kilku stuleci wygrywa też w rankingach świętych. Na swoją pozycję solidnie zapracowała… skutecznością. I to w problemach, które z ludzkiego punktu wydają się niemożliwe do rozwiązania. Ale nie dla św. Rity.

Urodziła się w Roccaporena niedaleko Cascii (Włochy). Na chrzcie otrzymała imię Małgorzata, a ponieważ Małgosia po włosku to Margarita, my znamy ją jako Ritę. Mimo że od dzieciństwa marzyła o zakonie, zgodnie z wolą rodziców wyszła za Paola Mancinniego. Był to człowiek o trudnym charakterze. Przez lata Rita cierpliwie znosiła styl życia męża, a on łagodniał pod jej wpływem. W 18 roku małżeństwa Paolo został zasztyletowany. Tuż przed śmiercią nawrócił się, wybaczając mordercy. Jednak synowie Jan Jakub i Paweł postanowili pomścić śmierć ojca. Kiedy Ricie nie udało się przekonać ich do zmiany planów, zaczęła desperacko prosić Boga, by raczej zabrał ich z tego świata, aniżeli mieliby stać się zabójcami.