Marsze dla Życia i Rodziny są okazją, by dać świadectwo o wartości ludzkiego życia od poczęcia oraz rodziny opartej na małżeństwie kobiety i mężczyzny otwartym na przyjęcie i wychowanie dzieci.

Moje obrazy mają służyć odbudowaniu więzi z naturą i jej sakralizacji. Przyroda to nasze życie. Jeśli utracimy z nią kontakt, utracimy życie - mówi malarka Urszula Pietras.

Jak zaznacza, pielęgnowanie pasji, szacunek do natury i drugiego człowieka, czyli podchodzenie z miłością do wszystkiego, co nas otacza, to jej przesłanie. - Stąd na moich obrazach ważki i motyle. Są symbolem kruchości, ulotności, czegoś efemerycznego, a jednocześnie trudnego do zniszczenia i tego, co się odradza, a także wolności, szczęścia, miłości, piękna. Ostatnio zaczęłam cykl inspirowany wojną. Znajdują się na nich motyle, pająki, człowiek, dziecko - istoty, które bardzo cierpią na skutek nienawiści człowieka. Odnosi się to nie tylko do sytuacji granicznych, jaką jest wojna, ale również takich, w których jeden drugiego niszczy psychicznie kosztem swego narcyzmu czy też dążenia do władzy.

W markecie można kupić truskawki po 17 zł za łubiankę, czyli za 2 kg. Ja bym się tymi dużymi cenami za niektóre gatunki za bardzo nie ekscytował, dlatego że te owoce pochodzą z upraw szklarniowych i to jest bardzo niewymierne porównanie - mówi Mirosław Maliszewski, prezes Związku Sadowników RP.

Zaznacza, że jeśli chodzi o truskawki polskie - te ceny nie wynikają absolutnie z zapotrzebowania rynkowego, bo to jest ekskluzywny towar, który bardziej leży na półce czy na straganie, niż jest kupowany. - Natomiast my, producenci, boimy się tego, że siła nabywcza konsumentów jest coraz mniejsza. Inflacja zabiera im znaczną część przychodów. Obawiamy się, że nie będzie chętnych do zapłacenia za wczesne owoce, które są z reguły droższe, ceny, która nas, producentów, by satysfakcjonowała.

Mówi się, ze endoproteza stawu biodrowego jest jednym z największych osiągnięć współczesnej medycyny. Dlaczego?

- Choroba zwyrodnieniowa jest drugą po chorobach serca przyczyną inwalidztwa. Wprawdzie nie zagraża życiu, ale w znacznym stopniu ogranicza funkcjonowanie człowieka - mówi Dariusz Pilipiuk, ordynator oddziału urazowo-ortopedycznego Wojewódzkiego Szpitala Specjalistycznego w Białej Podlaskiej. - Narastające dolegliwości bólowe i ograniczenie możliwości poruszania się prowadzą do izolacji pacjenta i w istotny sposób wpływają na jego funkcjonowanie. Możliwości leczenia, jakie daje dzisiaj protezoplastyka stawu biodrowego, nie tylko w istotny sposób znoszą dolegliwości bólowe i poprawiają sprawność, ale też umożliwiają dalsze pełne funkcjonowanie, łącznie z kontynuacją pracy zawodowej.

Rozmowa z Pauliną Guzik, reżyserką i scenarzystką filmu „Szklany Dom - odpowiedź Jana Pawła II na kryzys wykorzystywania seksualnego w Kościele”, dziennikarką telewizyjną prowadzącą program „Między Ziemią a Niebem”.

Dokładnie w 102 rocznicę urodzin Jana Pawła II miała miejsce telewizyjna premiera Pani filmu pt. „Szklany dom - odpowiedź Jana Pawła II na kryzys wykorzystywania seksualnego w Kościele”. Powiedzieć, że to temat trudny, to jak nie powiedzieć nic. Dlaczego zdecydowała się go Pani podjąć?

Impulsem były przede wszystkim pojawiające się w przestrzeni publicznej pytania dotyczące pontyfikatu, w którym właściwie się wychowałam. Wszystkie szkoły skończyłam, kiedy papieżem był Jan Paweł II, znałam go z pielgrzymek, podziwiałam jego wielką charyzmę i zadawałam sobie pytania, jakie pewnie stawiały sobie tysiące Polaków: czy to możliwe, że Papież Polak, wielki kapłan, miał kryć przestępców seksualnych w sutannach? A że jako dziennikarz dysponuję odpowiednimi narzędziami, postanowiłam zbadać te kwestie. Znałam też ludzi, którzy posiadali wiedzę na ten temat i mogli udzielić mi odpowiedzi. Poprosiłam ich, by zostali bohaterami mojego filmu.

Amelia Modrzewska, szóstoklasistka z Zespołu Placówek Oświatowych nr 1, gra jedną z głównych ról w musicalu ,,Piotruś Pan” na deskach warszawskiego Teatru Studio Buffo. Jej aktorski debiut to owoc ciężkiej pracy i niewiarygodnego talentu.

Śpiew towarzyszy Amelce od najmłodszych lat, zajmując w jej. życiu bardzo ważne miejsce. Mama dziewczynki zdradza, że talent wokalny i taneczny dostrzegła u córki, kiedy ta była małym dzieckiem. - Jako malutka dziewczynka przygotowywała przedstawienia teatralne dla rodziny. Swoją miłością do występów zaraziła także młodszego brata - przyznaje Agnieszka Modrzewska.

Publiczna Szkoła Podstawowa nr 2 obchodziła jubileusz 25-lecia nadania jej imienia 1 Pułku Strzelców Konnych.

- Ćwierć wieku temu wybór patrona był ważnym wydarzeniem w życiu placówki - mówił dyrektor szkoły Adam Wyskwar. - Patron, jakim jest 1 Pułk Strzelców Konnych, czyni nas wyjątkowymi. Jednak imię to nie jest tylko zaszczytem, ale przede wszystkim zobowiązaniem do pielęgnowania pamięci o tych, których udziałem stała się walka o wolność ojczyzny - zapewnił, przybliżając historię pułku. Brał on udział w wojnie polsko-bolszewickiej w latach 1919-20 oraz kampanii wrześniowej 1939 r. Przydział do Garwolina otrzymał w 1922 r., a dwa lata później - sztandar ufundowany przez społeczeństwo powiatu garwolińskiego. Wręczył go ówczesny prezydent RP Stanisław Wojciechowski.

Jadłodzielnie to kolejna po zniczodzielniach inicjatywa Nadziei dla Siedlec - nieformalnej grupy zrzeszającej osoby, które wspólnymi siłami chcą działać dla rozwoju miasta.

Kiedy jedni próbują, inni zakasują rękawy i biorą się do roboty. Na początku maja jeden z radnych miejskich zaapelował o powstanie w mieście jadłodzielni i złożył stosowny wniosek do prezydenta miasta. Andrzej Sitnik odpowiedział, że w tym roku nie ma na to szans, bo inicjatywa nie została uwzględniona w budżecie miasta i obiecał zająć się sprawą w przyszłym roku lub przekazać do organizacji pozarządowych. Mimo to 23 maja w mieście pojawiły się dwie lodówki. Inicjatywa wpisuje się w akcję ogólnopolską, jaka działa pod szyldem Foodsharing już w kilku miastach.

Po tej relacji nie spodziewałam się fajerwerków. Ot, żeby po prostu nie wchodzić sobie w drogę - każdemu z nas wystarczyłoby przestrzeni do życia. Chociaż wiele bliskich mi osób ostrzegało przed konsekwencjami mojej otwartości na nową znajomość, górę wzięło miękkie serce.

Właściwie kiedy się zorientowałam, że sprawy poszły za daleko, było już za późno na reakcję mieszczącą się w granicach prawa. Kilka tygodni temu na moim balkonie zagnieździł się gołąb. Na miejsce pobytu wybrał niewielką doniczkę. Wystarczyło, że nie było mnie kilka dni, by w tym czasie gołąb poczuł się na tyle swobodnie, żeby złożyć dwa jaja. Początkowo wydawało mi się, że ich wysiadywaniem zajmuje się tylko matka. Dla mnie wszystkie gołębie wyglądają podobnie: są po prostu szare. A w gnieździe zawsze był tylko jeden. Postanowiłam zasięgnąć wiedzy, czy to możliwe, żeby gołębica była samotną matką.

Skumulowanie w majowo-czerwcowym terminie trzech okoliczności rodzinnych, czyli świąt matki, dziecka i ojca, to bardzo dobry powód, żeby wypuścić nagromadzone nadpsute powietrze i celebrować rodzinne więzi.

Okazuje się jednak, że nawet tak zacna kumulacja może - zamiast celebracji - spowodować w rodzinnych relacjach pewien rodzaj dodatkowego napięcia. I wynikającego mniej ze złych intencji, a bardziej z zawiłości języka. Albo może raczej zasiedziałości pewnych sformułowań, które - gdyby je niczym włos albo i zapałkę podzielić na czworo - mogą przywieść do zaskakujących wniosków. A jak już się raz tę zapałkę albo i ten włos podzieli… Dzień Dziecka generuje w wielu rodzinach pewien rodzaj dyskusji: co podarować latorośli, żeby i nie zbankrutować, i zadowolić oną. Najprościej byłoby po prostu ją zapytać, ale dużo lepiej jest tylko podpytać, poobserwować i w dniu uroczystym wyskoczyć (czemu mi się tu filip z konopi wcina?) z satysfakcjonującym dziecię upominkiem.