O emeryturach stażowych mówi prof. Witold Orłowski, ekonomista specjalizujący się w transformacji gospodarczej.

Osoby, które przepracowały zawodowo 35-40 lat, zasługują na odpoczynek. Czy emerytury stażowe rzeczywiście będą dla nich dobrym rozwiązaniem?

Trudno nie przyznać, że jakieś rozwiązanie w tym zakresie jest potrzebne, aczkolwiek może nie takie, a inne. Istnieją typy pracy, których nie można wykonywać w nieskończoność. Możliwość wcześniejszego przejścia na emeryturę powinna zależeć nie tylko od wieku i stażu pracy, ale również od rodzaju wykonywanej pracy. Bo są takie prace, gdzie nie ma żadnego problemu z wypracowaniem ustawowego wieku emerytalnego, ale są i takie, w przypadku których powinien być on skrócony. Traktowanie wszystkich typów prac łącznie jest nieporozumieniem.

To wyjątkowa inicjatywa skupiająca wszystkich, którym bliskie są wartości rodzinne. Przypomina, jak ważne jest każde ludzkie życie: od poczęcia do naturalnej śmierci. 

To okazja do podkreślenia piękna sakramentalnego małżeństwa, które jest otwarte na dar życia. I przede wszystkim do wyrażenia sprzeciwu wobec środowisk promujących postawy i poglądy sprzeczne z prawem naturalnym i chrześcijańskim modelem wartości. Mowa o marszach dla życia i rodziny odbywających się w wielu miastach, które są manifestacją przywiązania do wartości rodzinnych i poszanowania życia każdej osoby. Tegoroczny Narodowy Marsz dla Życia i Rodziny przeszedł ulicami Warszawy pod hasłem „Dzieci przyszłością Polski”. Stał się jednocześnie odpowiedzią na odbywającą się dzień wcześniej paradę równości środowisk LGBT, które atakują wartości chrześcijańskie, domagają się prawa do aborcji, kontestują prawo do życia od poczęcia czy prawo do wychowywania dzieci w zgodzie z przekonaniami rodziców.

Tragiczna śmierć 33-latki, która, będąc w 20 tygodniu ciąży, zmarła w Podhalańskim Szpitalu Specjalistycznym im. Jana Pawła II w Nowym Targu, znów do czerwoności rozpaliła środowiska proaborcyjne w Polsce. Pojawiło się wiele obelżywych oskarżeń i jeszcze więcej kłamstw.

Lobby aborcyjne nie odpuszcza. Żadne to zdziwienie. Strajk Kobiet odpowiedzialny za organizację protestów jesienią 2020 r. (po orzeczeniu Trybunału Konstytucyjnego wydanym 22 października 2020 r., w którym zakwestionowano przepis „dotyczący dopuszczalności przerwania ciąży, a tym samym uśmiercenia dziecka poczętego, w sytuacji gdy badania prenatalne lub inne przesłanki medyczne wskazują na duże prawdopodobieństwo ciężkiego i nieodwracalnego upośledzenia albo nieuleczalnej choroby zagrażającej życiu dziecka w łonie matki”), porażających w swojej wulgarności i zdziczeniu, zapowiedział, że nie odpuści.

S. Hilaria działa: ratuje powołania kapłańskie i pomaga w trudnych sprawach życia duchowego. O modlitwę o rychłą beatyfikację pochodzącej z terenu diecezji siedleckiej sługi Bożej prosi Zgromadzenie Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi.

Emilia Główczyńska urodziła się 9 maja 1887 r. w Świerszczowie (archidiecezja lubelska). Została ochrzczona 16 maja w parafii św. Stanisława BM w Wereszczynie (diecezja siedlecka). 6 stycznia 1912 r. wstąpiła do Zgromadzenia Małych Sióstr Niepokalanego Serca Maryi. Nowicjat - od 14 stycznia 1914 r. - odbywała w Nowym Mieście n. Pilicą i otrzymała imię s. Hilaria od Imienia Jezus. Pracowała jako pielęgniarka w częstochowskich szpitalach, służyła też siostrom w domach zgromadzenia. Śluby wieczyste złożyła 5 listopada 1924 r. W 1933 r. została administratorką domu i internatu dla dziewcząt przy ul. Piwnej 43 w Warszawie. W niedzielę 17 września 1939 r. Niemcy przez cały dzień bombardowali Warszawę, a szczególnie Stare Miasto.

Prawie 2,6 mln zł i niemal trzech lat potrzeba było na rewitalizację skweru Solidarności w Garwolinie, który jest sercem miasta. Oficjalne przecięcie wstęgi miało miejsce 19 czerwca.

Teren, jaki poddano rewitalizacji, to ok. 3 tys. m². Zyskał on nowe oblicze, zachowując jednocześnie dawny charakter. Zmieniono nieco układ komunikacyjny, co pozwoliło na stworzenie reprezentacyjnej alei z widokiem na kolegiatę, która jest jednym z nielicznych zabytków, jakie przetrwały historię II wojny światowej. Wykonano ok. 2,4 tys. nowych nasadzeń. - Chcieliśmy, żeby to miejsce tętniło życiem. Historia rewitalizacji jest długa, bo rozpoczęła się w 2019 r. 3 września ogłosiliśmy konkurs na opracowanie koncepcji urbanistyczno-architektonicznej skweru Solidarności.

Alejki zyskały nową nawierzchnię, zmodernizowano i powiększono plac zabaw dla dzieci, pojawiły się fontanny i rzeźby ogrodowe - jednym słowem siedlecki park Aleksandria zyskał nowy wygląd, o czym mogli przekonać się siedlczanie podczas uroczystego otwarcia, które odbyło się 24 czerwca.

Obiekt był zamknięty dla mieszkańców przez półtora roku. Rewaloryzacja parku była możliwa dzięki współpracy ponad partyjnymi podziałami. - Jestem szczęśliwy i dumny, że spotykamy się tu, w parku miejskim Aleksandria, po rewitalizacji, która jest sukcesem nas wszystkich. Dziś wszyscy możemy i powinniśmy czuć się gospodarzami tego parku - stwierdził prezydent Andrzej Sitnik. W 2019 r., jeszcze przed przyznaniem miastu europejskich pieniędzy, udało się wykonać cząstkowe prace w parku ze środków budżetu obywatelskiego.

24 czerwca w Suchawie odbyło się regionalne spotkanie Matek w Modlitwie z udziałem krajowej koordynatorki tego ruchu Lucyny Dec, która przyjechała na ziemię włodawską z Białegostoku. W programie była Eucharystia, konferencja, świadectwa i agapa.

W spotkaniu uczestniczyło ponad 60 osób, w większości panie z grup włodawskich, przyjechały również członkinie z Lublina wraz z koordynatorką regionalną Mirosławą Nowacką oraz z Wojciechowa, Brusa i Sławatycz. Obecny był dziekan dekanatu włodawskiego, proboszcz parafii Najświętszego Serca Jezusowego we Włodawie ks. kan. Marek Kot, nazaretanka z Wytyczna s. Claretta Zygmunt, odpowiedzialna za ruch Matki w Modlitwie we Włodawie Krystyna Popławska. Eucharystię w suchawskiej kaplicy celebrował ks. kan. Dariusz Parafiniuk - diecezjalny duszpasterz Matek w Modlitwie, dziekan dekanatu międzyrzeckiego.

Od 20 lat niezliczona liczba dusz cierpiących w czyśćcu otrzymuje pomoc płynącą z parafii Bożego Ciała w Siedlcach, gdzie działa Apostolstwo Pomocy Duszom Czyśćcowym.

To duchowa rodzina Zgromadzenia Sióstr Wspomożycielek Dusz Czyśćcowych, których charyzmatem jest niesienie pomocy zmarłym w czyśćcu. Członkowie dzieła przyznają, że pragnienie wstąpienia do apostolatu pojawia się często po śmierci bliskich osób. - Jeśli kochało się i wspierało kogoś za życia, chce się to kontynuować także wtedy, gdy tej osoby nie ma już na świecie. Miłość nie przemija, a modlitwa to najlepszy sposób pomocy zmarłym - podkreślają. W apostolstwie są jednak również i ci, którzy trafili tu bez związku ze śmiercią kogoś bliskiego, czując wewnętrzne przynaglenie do wspierania cierpiących w czyśćcu. W parafii Bożego Ciała inicjatorką powstania była Anna Pradiuch, którą do APDC zapisała znajoma z Warszawy.

Księża zmieniają parafie. Publikujemy zmiany wśród duchowieństwa diecezji siedleckiej obowiązujące od 1 lipca br.

Miejsce śmierci jednego z wyklętych po raz kolejny zostało udekorowane kwiatami. 25 czerwca środowisko i sympatycy Armii Krajowej oddali cześć zamordowanemu przez komunistów mjr. Marianowi Bernaciakowi „Orlikowi”.

Od tamtej zbrodni minęło 77 lat. Dziś pamięć o dowódcy 15 Pułku Piechoty „Wilków” AK kultywuje ryckie koło Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej. Pomagają mu w tym: Centrum Kultury i Sportu, gmina Ryki, powiat rycki oraz parafia Najświętszego Zbawiciela. W uroczystościach, w których w tym roku gościnnie uczestniczyło zaprzyjaźnione koło ŚZŻAK w Puławach, wzięli udział żołnierze 22 Batalionu Piechoty Lekkiej z Dęblina mający za patrona swojej formacji właśnie M. Bernaciaka oraz delegacje szkół z terenu Ryk. Spotkanie rozpoczęło się Mszą św. w intencji „Orlika”, jego żołnierzy i wszystkich poległych za ojczyznę.