6 sierpnia w Kłodzie Małej odbyły się uroczystości związane z upamiętnieniem rodziny Koniuszewskich.

Zginęli oni tragicznie w czasie prześladowań unitów. Obchody były połączone z odpustem parafialnym ku czci Przemienienia Pańskiego. Śmierć czteroosobowej rodziny Koniuszewskich odbiła się szerokim echem na całym Podlasiu i została odnotowana w wielu dawnych i współczesnych publikacjach. Miejsce, w którym mieszkali i zginęli, pozostało niezasiedlone do naszych czasów. Do niedawna znajdował się na nim tylko pamiątkowy pomnik wzniesiony w 1925 r. W ostatnich miesiącach na działce pojawił się majestatyczny dębowy krzyż i niewielka stodoła przypominająca tę, w której zginęli Koniuszewscy. Kłoda Mała należy do parafii w Horbowie.

Istotny jest moment osobistego spotkania z Bogiem, który dokonuje się we wspólnocie. Nasza wiara jest wiarą spotkania - mówi moderator rekolekcji ks. Marek Weresa.

W Domu Rekolekcyjnym w Bobrownikach odbywały się rekolekcje ewangelizacyjne Domowego Kościoła. W ćwiczeniach duchowych uczestniczyło 16 małżeństw, łącznie 76 osób. Zgodnie z zamysłem ks. Franciszka Blachnickiego rekolekcje ewangelizacyjne opierają się na kilku spotkaniach. - Uczestnicy odnoszą do swojego życia ewangeliczne spotkania Jezusa z Nikodemem, Samarytanką, jawnogrzesznicą i chromym. Słowa poszczególnych fragmentów Pisma Świętego rozważane są przez cały dzień: podczas jutrzni, w czasie dzielenia się w grupach, są czytane na Eucharystii.

Repertuar biesiadny mamy całkiem rozległy. Zaczyna się sielankowo: „Pije Kuba do Jakuba, Jakub do Michała,/ Pijesz ty, piję ja, kompanija cała”.

A skoro dla kompanii Cygan dał się powiesić, to nie ma mowy „kieliszeczka” odmówić. Zwłaszcza że alkoholową prinukę też mamy nieźle opracowaną: „A kto nie wypije, tego we dwa kije, łupu cupu, łupu cupu, póki nie wypije”. Jakby jednak delikwent chciał się mocno opierać, to „niech pod stołem zaśnie”. A jakby już na amen nie potrafił z kompaniją się bratać, to można mu i znacznie cięższą wersję powyższego hitu przedstawić. Sporo w repertuarze biesiadnym jest przechwałek. „Wódki nie piję (w małych ilościach)” - deklaruje rozbiesiadniony dowcipniś.

Klimat jest ponoć w opłakanym stanie. Przykładem postępujących i nieodwracalnych zmian w atmosferze mają być choćby pożary, które nie tak dawno trawiły greckie wyspy. Co jest przyczyną? Oczywiście działalność człowieka.

O, przepraszam... Ja robię, co mogę, żeby ratować klimat. Wszystkie słoiki, plastikowe butelki, opakowania czy kubki po jogurtach myję, suszę i wyrzucam do odpowiedniego pojemnika. Torby jedynie wielorazowego użytku, żadne tam foliowe reklamówki przynoszone w hurtowych ilościach z marketów. Nie używam plastikowych słomek do picia. Jeśli już, to tylko z papieru. OK, przyznaję się, akurat do tej zmiany zmusiły mnie przepisy czy tam jakieś dyrektywy.

Przy Miejskim Ośrodku Sportu i Rekreacji we Włodawie powstała tężnia solankowa. Mieszkańcy i turyści już mogą z niej korzystać.

Inwestycję zrealizowano dzięki środkom, które miasto otrzymało w ramach rządowego konkursu na „Najbardziej odporną gminę”. W sumie do Włodawy trafił 1 mln zł. Część pieniędzy magistrat wykorzystał m.in. na zakup i montaż w czterech defibrylatorów. Natomiast na tężnię wydano 102,4 tys. zł. Początkowo obiekt miał stanąć w zrewitalizowanym niedawno parku kasztanowym przy cerkwi. Okazało się jednak, że na taką konstrukcję jest tam za mało miejsca. Potem padła propozycja lokalizacji tężni w parku miejskim u zbiegu ulic: Reymonta, al. Jana Pawła II i ul. Mielczarskiego.

Kolej buduje nowe tory na stacjach w Małaszewiczach i Białej Podlaskiej. Ma to zwiększyć możliwości transportu ładunków na międzynarodowej trasie wschód - zachód.

W Małaszewiczach trzy nowe tory już powstały. - Zwiększają one przepustowość stacji i tym samym umożliwiają przewóz większej ilości towarów. Dzięki pracom poprawiła się konkurencyjność kolei w transporcie ładunków przez granicę - przekonuje Anna Znajewska-Pawluk z zespołu prasowego PKP Polskich Linii Kolejowych, które odpowiadają za to zadanie. Natomiast stacja w Białej Podlaskiej ma zostać rozbudowana o dziesięć torów. Dzięki temu będzie mogła będzie mogła obsłużyć większą ilość pociągów towarowych o długości 750 m.

Jarmark w Różance był szczególnym rodzajem targu o znaczeniu ponadlokalnym, gdyż gromadził wielu kupców także z dalszych stron.

Przywileje targowe, a następnie cechowe nadawane miastom i miasteczkom wpływały na ich rozwój, przynosząc zyski mieszkańcom, jak i dochody władzom miejskim pobierającym opłaty. Przywilejem organizacji jarmarków obdarzona została m.in. Różanka nad Bugiem w 1524 r. Miejscowość była wówczas ośrodkiem handlowym, przez który przebiegał ważny szlak - trakt z Chełma do Brześcia. Inną ważną drogą komunikacji była rzeka Bug, którą spławiano produkty rolne i inne dobra. Dlatego w XVI w. w Różance istniały komora celna lądowa i wodna. W miejscowości zachował się historyczny plac targowy - rynek, który kilkanaście lat temu przeszedł rewitalizację.

2 sierpnia na terenie byłego niemieckiego nazistowskiego obozu zagłady w Treblince odbyły się uroczystości upamiętniające 80 rocznicę buntu żydowskich więźniów.

Organizatorem wydarzenia był Żydowski Instytut Historyczny im. Emanuela Ringelbluma przy współpracy z Muzeum Treblinka. - To miejsce jest największym cmentarzem polskich Żydów, których tutaj bestialsko zamordowano. Dokładnie 80 lat temu, ok. 16.30, w obozie zagłady w Treblince wybuchło zbrojne powstanie zainicjowane przez tamtejszych więźniów, w tym Samuela Willenberga - powiedziała dyrektor Żydowskiego Instytutu Historycznego Monika Krawczyk. - Była to heroiczna walka straceńców o godność człowieka, który już został odarty ze wszystkiego - z majątku, zdrowia.

5 sierpnia na błoniach orchowskich odbył się „Festiwal na trójstyku”.

Wydarzenie nawiązujące do dziedzictwa kulturalnego i historycznego trójstyku granic otworzył wójt gminy Włodawa Dariusz Semeniuk, który zaznaczył, że impreza powraca po czterech latach. - Dzisiaj ponownie możemy się cieszyć i bawić, chociaż jeszcze z nutką niepewności, bo trwa wojna. W sytuacji, kiedy strona białoruska niekoniecznie z nami współpracuje, tym bardziej festiwal ten jest wymowny - powiedział. Cel wydarzenia to przybliżenie kultury trzech sąsiadujących narodów: Polski, Ukrainy i Białorusi oraz promocja jedynego w Polsce i na świecie styku granic tych państw, który usytuowany jest na rzece.

Pięciu solistów siedem kapel wzięło udział w XVII Mazowieckim Festiwalu Kapel Ludowych „Pod Siedlcami w Wiśniewie”, który odbył się 6 sierpnia na skwerze 600-lecia.

Imprezę zainaugurował koncert Zespołu Ludowego „Wiśniewiacy” im. Zbigniewa Myrchy. Następnie ze sceny wybrzmiały krakowiaki, oberki, polki i walczyki, które porwały do tańca uczestników imprezy. Występy ludowych muzyków oceniała komisja w składzie: emerytowany nauczyciel muzyki, muzyk, akompaniator, klawiszowiec Wojciech Ciekot, była radna i sołtys Wiśniewa, wokalistka Zespołu Ludowego „Wiśniewiacy Beata Pasztor, dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Wiśniewie, członek „Wiśniewiaków”, akordeonista, wokalista Paweł Ksionek. Grand prix festiwalu zdobyła Kapela Szwagry Band.