Dobra wiadomość dla kierowców i mieszkańców regionu: jest szansa na przedłużenie autostrady A2 aż do Białej Podlaskiej. Jak informuje ministerstwo infrastruktury i budownictwa, za inwestycję odpowiadałaby specjalna spółka.

Zgodnie z zapisami Programu Budowy Dróg Krajowych na lata 2014-2023 (z perspektywą do 2025 r.) przedłużenie autostrady A2 od Mińska Mazowieckiego na wschód planowane jest do realizacji w formule drogowej spółki specjalnego przeznaczenia - mówi Elżbieta Kisil.

Od niemal miesiąca pracownicy szpitala powiatowego w Rykach niepokoją się o swoje stanowiska pracy. Tymczasem kierownictwo placówki krok po kroku wprowadza plan restrukturyzacji. Szpital pozostanie, ale liczba etatów zostanie zmniejszona.

Kłopoty personelu ryckiej instytucji leczniczej rozpoczęły się w czerwcu, kiedy nowym dzierżawcą szpitala została Centrum Dializa z Sosnowca. W ciągu ostatnich trzech miesięcy spółka negatywnie oceniła dotychczasowe funkcjonowanie placówki i wszczęła procesy jej naprawienia.

24 września przed bialską publicznością wystąpił Zespół Pieśni i Tańca Śląsk. Koncert obejrzało ponad trzy tysiące widzów.

Półtoragodzinne widowisko zainaugurowało tegoroczne obchody Dni Patrona Miasta św. Michała Archanioła. Spotkanie odbyło się w hali widowiskowo-sportowej AWF przy ul. Marusarza 8. Wstęp był bezpłatny. Warunkiem było posiadanie wejściówki. Ponad 2 tys. darmowych zaproszeń rozeszło się błyskawicznie w ciągu dwóch dni.

Pojedynek Bohuna z Wołodyjowskim na dziedzińcu włodawskiego Czworoboku rozpoczął tegoroczny Festiwal Trzech Kultur trwający w dniach 22-25 września.

Organizatorzy: Muzeum - Zespół Synagogalny oraz Starostwo Powiatowe we Włodawie- zdecydowali się połączyć starcie na szable aktorów odgrywających role powieściowych postaci - z koncertem muzyki filmowej pod dyrekcją Krzesimira Dębskiego, z udziałem Anny Jurksztowicz i Orkiestry Symfonicznej im. Karola Namysłowskiego z Zamościa.

Motywowany odwagą i wiarą przyczynił się do ocalenia pamięci o imionach i nazwiskach, parafiach oraz rodzaju prześladowań, jakich doznawali Męczennicy Podlascy. Te zgromadzone fakty to najwymowniejsza apologia unitów - odnotował po latach ks. Józef Pruszkowski.

Formą wdzięczności diecezjan za misję i świadectwo życia Konrada Greczuka ma być pomnik wystawiony w Pratulinie. - Jest zbyt wcześnie, by mówić o jego ostatecznym kształcie - zastrzega ks. prałat Bernard Błoński, dyrektor Archiwum Diecezjalnego, a zarazem prezes Stowarzyszenia Pamięci Unitów Podlaskich Martyrium.

Choć męczennicy z Pratulina zostali wyniesieni na ołtarze dopiero 6 października 1996 r., ich kult istniał niemal od początku, czyli od dnia ich śmierci 24 stycznia 1874 r. Miejscowi mówili: Jeśli jesteś chory, idź na miejsce, gdzie byli pochowani męczennicy, pomódl się tam, weź ziemię i przyłóż w miejsce choroby.

Dzisiaj ludzie wciąż szukają pomocy u błogosławionych unitów. Sanktuarium tętni życiem i sercami pielgrzymów. Jest w tym pulsowaniu tajemniczy zamysł Boga, który przez wstawiennictwo bł. Męczenników Podlaskich zaopatruje podróżnych w to, czego najbardziej w danej chwili potrzebują.

6 października mija 20 rocznica beatyfikacji unitów z Pratulina - Wincentego Lewoniuka i 12 Towarzyszy. Wspomnieniami z doniosłej, radosnej uroczystości dzielą się kapłani naszej diecezji.

Ks. prof. Kazimierz Matwiejuk: - Moje wspomnienie beatyfikacji unickich męczenników z Pratulina ma dwie płaszczyzny. Pierwsza to przeżycia bardzo osobiste. Pielgrzymowałem do Rzymu z alumnami Wyższego Seminarium Duchownego. Byłem opiekunem grupy, która podróżowała moim autokarem. Dostąpiłem też zaszczytu koncelebrowania pod przewodnictwem papieża Jana Pawła II Mszy św. beatyfikacyjnej.

Pamięć i świadectwo leżały u podstaw wszczęcia przez diecezję podlaską, następnie siedlecką - duchową spadkobierczynię dziedzictwa unickiego - procesu beatyfikacyjnego Męczenników Podlaskich.

Dzień wyniesienia Męczenników Podlaskich na ołtarze, tj. 6 października 1996 r., poprzedził żmudny i długotrwały etap procesu beatyfikacyjnego na szczeblu diecezjalnym. - Od strony formalnej został on zainicjowany przez bp. Henryka Przeździeckiego - wyjaśnia ks. prałat Bernard Błoński, dyrektor Archiwum Diecezjalnego w Siedlcach oraz prezes Stowarzyszenia Pamięci Unitów Podlaskich Martyrium.

Żałobą okryły się nasze domorosłe feministki. Gwiazdki, meteorytki, celebrytki. Czarny protest solidarnie ogłosiły. Przeciwko wprowadzeniu bezdusznej ustawy zakazującej aborcji na życzenie protestują.

A że są wrażliwe i współczujące, więc nie dla siebie to robią. A gdzież tam! One, które - jeśli, jak dowodzi pewna celebrytka, nie będą chciały utrzymać ciąży - stać na to, żeby pojechać do zagranicznej kliniki, występują w imieniu innych kobiet, tych najbiedniejszych, które na podobny wyjazd pozwolić sobie nie mogą.

Swego czasu podobały mi się (choć ponoć księdzu nie wypada o tym mówić) dwa słowa: biurfons i biurwa, określające osoby zajmujące niższe stanowiska w administracji, a jednak za wszelką cenę chcące pokazać swoją władzę nad petentem.

Oczywiście wachlarz ich działań w tym zakresie był wręcz nieogarniony - od antypatycznego i z jawnie okazywaną wyższością traktowania klientów, przez wymyślanie koniecznych do załatwienia stempli i pieczątek, po odrzucanie wniosków z jedynym możliwym uzasadnieniem: nie, bo nie. Ten charakterystyczny dla PRL z lat 70 i 80 element społeczny, podobnie jak i inne namnożone przez lata elementy tamtego krajobrazu państwowego, po roku 1989 rozlał się poza biurowce i urzędy, przybierając oczywiście trochę inne formy.