Początki I Liceum Ogólnokształcącego im. marsz. Józefa Piłsudskiego w Garwolinie sięgają 1918 r. Zbiegają się tym samym z czasem odzyskania przez Polskę niepodległości.

15 października rozpoczęła działalność - założona przez Radę Szkolną Okręgową - Szkoła Powiatowa w Garwolinie. Jej pierwszym dyrektorem był Tadeusz Radliński. Początkowo siedziba placówki mieściła się w Szkole Podstawowej przy ul. Kościelnej. W 1919 r. SP przekształcono w gimnazjum. 4 grudnia 1919 r. zakupiono na rzecz szkoły posiadłość przy ul. Warszawskiej. 12 listopada 1934 r. gimnazjum koedukacyjne objęło w posiadanie nowy budynek szkolny przy ul. Długiej. Trzy lata później placówka zmieniła nazwę na Gimnazjum i Liceum Ogólnokształcące im. marsz. J. Piłsudskiego. We wrześniu 1939 r. absolwenci szkoły brali czynny udział w obronie ojczyzny. Po zamknięciu placówki w 1940 r. władze niemieckie wyraziły zgodę na organizację w budynku liceum dwuletnich prywatnych kursów przygotowawczych do szkół zawodowych. W latach 1939-1944 prowadzone było tajne nauczanie na kompletach w prywatnych mieszkaniach.

15 października od 2014 r. obchodzony jest w Polsce jako Dzień Dziecka Utraconego. Rodzice, którzy stracili dzieci w wyniku poronienia lub przedwczesnego porodu oraz ich bliscy mogą tego dnia wyrazić swoją pamięć o swoim utraconym skarbie.

Szacuje się, że w Polsce w wyniku straty dziecka cierpi rocznie 40 tys. kobiet (rodziców). Każde poczęcie dziecka, chciane czy nie przez kobietę bądź mężczyznę, nie zmienia faktu, że stają się rodzicami i będą nimi do końca życia. Tak jak każdy z nas jest wyjątkowy i niepowtarzalny, tak samo każde dziecko powołane do życia jest jedyne i szczególne. Choć często we wczesnym etapie ciąży nie można dowiedzieć się, jak wyglądałoby, jaką miało osobowość i charakterystyczne dla niego zachowania, jego strata jest tragedią. Wiąże się z silnymi przeżyciami, a myśl o wydarzeniu powraca niemal każdego dnia, budząc tęsknotę. Stąd potrzeba świadomego przeżycia żałoby, by dojść do etapu pogodzenia się ze stratą. Słowa współczucia, wsparcia i gotowość wysłuchania osoby w żałobie są nieocenione w tak trudnym doświadczeniu. Cicha obecność dodaje wiary.

Bądźcie zawsze blisko ambony i Jezusowego ołtarza w przestrzeni szczególnej Bożej obecności - zachęcał wiernych parafii Najświętszej Maryi Panny Królowej Polski bp Kazimierz Gurda w dniu poświęcenia nowego kościoła w Zembrach, 6 października.

Poświęcenie nowej świątyni zwieńczyło trwające osiem lat wysiłki całej wspólnoty parafialnej, na której czele od 16 lat stoi ks. kan. Ireneusz Głowacki. Uroczystości poprzedziło przygotowanie duchowe - triduum prowadzone przez ks. kan. Jacka Seredę, duszpasterza rodzin diecezji siedleckiej. Uroczystość rozpoczęła się w starym kościele. Radość parafian podzielali licznie przybyli księża, jak też goście, wśród których byli m.in. przedstawiciele władz państwowych i samorządowych, fundatorzy, reprezentanci wykonawców, osoby wywodzące się z zembrowskiej parafii, jak też Bractwo św. Judy Tadeusza. Przybyłych powitali: ksiądz proboszcz, a także parafianie, podkreślając, że rangę oddania do użytku nowego domu Bożego podnoszą przeżywane w 2018 r. jubileusze: 200-lecia diecezji siedleckiej i 100-lecia odzyskania przez Polskę niepodległości.