Muzeum Regionalne i Towarzystwo Przyjaciół Ziemi Łukowskiej zachęcają do spisywania i nagrywania wspomnień dotyczących ziemi łukowskiej w okresach II wojny światowej i powojennego do lat 80 XX w. oraz do przekazania ich łukowskiemu muzeum.

1 i 2 listopada na wielu cmentarzach w Polsce pojawią się wolontariusze zbierający datki na renowację zabytkowych nagrobków. Warto dołożyć swój grosz, bo obok modlitwy troska o groby jest wyrazem naszej pamięci o tych, którzy odeszli.

Kwesty, które na celu mają ratowanie zabytkowych i zniszczonych przez czas nagrobnych pomników, są już tradycją. Jak przyznają organizatorzy, akcja w zasadzie nie wymaga reklamy. Wystarczy przyjrzeć się pomnikom, którym przywrócono blask, a nierzadko uratowano przed całkowitą ruiną. - W Białej Podlaskiej na pewno jest to przedsięwzięcie znane, cenione i traktowane z szacunkiem. Spotykamy się naprawdę z dużą życzliwością - stwierdza Jerzy Trudzik, sekretarz Koła Bialczan. W ramach kwest rozdawane są też foldery, z których dowiedzieć się można, na co przeznaczane są pieniądze ze zbiórek, co jak dotąd udało się zrobić i jaki był koszt prac. Siedleckie Towarzystwo Samorządowe już po raz dziewiąty organizuje zbiórkę na obydwu cmentarzach w mieście: przy ul. Cmentarnej i Janowskiej. Odbędzie się ona w uroczystość Wszystkich Świętych. - W tym roku będziemy kwestować na nagrobek Eugeniusza Wiszniewskiego, senatora RP, honorowego obywatela miasta Siedlce, który przez 30 lat był naczelnym lekarzem Szpitala Najświętszej Maryi Panny w Siedlcach, oraz na nagrobek Franciszka Zięciny z 1894 r. - zapowiada Jarosław Krzymowski, przewodniczący STS.

Rozmowa z ks. dr. Arkadiuszem Noconiem, pracownikiem watykańskiej Kongregacji Kultu Bożego i Dyscypliny Sakramentów oraz autorem książki „Świeci, bo nie udawali świętych”.

„Nie przyszedłem powołać sprawiedliwych, lecz grzeszników” (Mt 9,13) - te słowa Jezusa odnoszą się także do świętych. Wielu z nich wiodło piękne życie od lat młodości aż po śmierć, ale byli też tacy, którzy przez dziesiątki lat zmagali się z niewiarą, nałogami czy przyjemnościami tego świata… Słynna Matka Teresa przeżywała przez długi czas „noce wiary”, Brat Albert do śmierci nie rozstawał się z papierosami, św. Ignacy, zanim został gorliwym zakonnikiem, pełnymi garściami czerpał z dworskiego życia, Bartłomiej Longo porzucił Boga i przez długi okres był przeciwnikiem Kościoła… Mimo to Bóg ich znalazł i na nowo przyprowadził do siebie… To dla nas jakaś wskazówka? - Nie do końca wierzę w to „piękne życie od młodości po śmierć”. Przecież każdy święty często w swoim życiu przystępował do sakramentu pokuty i na pewno nie spowiadał się z dobrych uczynków (śmiech). Rzeczywiście jednak byli i tacy, których życie nie zapowiadało aureoli, a mimo to dzisiaj wszyscy ich czcimy. Ba, chyba właśnie oni są nam najbliżsi, jakbyśmy podskórnie wyczuwali, że dla Boga nie ma rzeczy niemożliwych i świętość jest także dla nas.

31 października w Siedlcach po raz pierwszy odbędzie się Marsz Świętych. Do udziału organizatorzy zapraszają dzieci oraz wszystkich młodych - nie tylko ciałem, ale i duchem.

Rozmowa z ks. dr. Grzegorzem Kocem, moderatorem kół Żywego Różańca diecezji siedleckiej.

Różaniec jest potężna bronią w walce ze złem. Jan Paweł II nadał mu rangę egzorcyzmu. Obrona jest domeną mężczyzn, i to młodych. W końcu - co to za mężczyzna, który nie ma broni… Myślę, że pomału ten stereotyp się przełamuje, co potwierdza rozwój męskich wspólnot organizujących np. akcję odmawiania Różańca na ulicach Warszawy. Sądzę, że wiele zależy od katechetów. W niektórych szkołach działają dziecięce czy młodzieżowe koła różańcowe. Dodam, że podczas rekolekcji młodzieżowych, które odbyły się w Siedlanowie w czasie wakacji, jedna z grup w 100% zapisała się do ŻR. Wielu można przekonać do wstąpienia do koła, pokazując, jak wiele korzyści płynie z codziennego zawierzenia Maryi różnych spraw przez modlitwę różańcową. W objawieniach Maryja zaprasza do tej modlitwy wszystkich, bo dzięki niej jest w stanie zaradzać różnym biedom i potrzebom ludzkości. Ta modlitwa jest potrzebna także ludziom młodym, zabieganym i zapracowanym. Odmówienie dziesiątka Różańca zajmuje ok. 4 min. Odmówienie go z wiarą i sercem wprowadza pokój, a nasze działania oddane Maryi nie okażą się daremne.

18 października w parafii Trójcy Świętej w Radzyniu Podlaskim obchodzono trzylecie istnienia Apostolatu Matki Bożej Pielgrzymującej. Podczas uroczystości powołano kolejne cztery kręgi, które będą gościć u siebie Maryję.

Spotkanie dziękczynno-modlitewne rozpoczęło się od Różańca. Centralnym punktem była Msza św., której przewodniczył ks. Arkadiusz Markowski, opiekun apostolatu. Homilię wygłosił ks. Marcin Wesołowski, wikariusz parafii Rossosz. Na wstępie podkreślił, że do 23 istniejących kręgów należy nie tylko ponad 400 indywidualnych osób, ale i całe rodziny. - Przez trzy lata Matka Boża wybudowała sobie tutaj wielką rodzinę. Skoro liczba kręgów wciąż rośnie, to znaczy, że ludzie pragną Boga i szukają Go w swoim sercu, że pragną Tego, który nieustannie zapewnia o swojej miłości i miłosierdziu. Dziś dziękujemy także za to, że ludzie pragną Maryi, że widzą Jej szczególną opiekę w życiu swoim i swoich rodzin. Skoro kręgi rosną jak grzyby po deszczu, to znaczy, że Maryja mocno działa w waszym życiu. Ona pragnie was wychowywać. Ona chce was przytulać do swego serca i przez apostolat prowadzić do Chrystusa - mówił kaznodzieja.

Choć obecnie to praca czeka na pracownika, istnieją sytuacje, w których nie może on podjąć jej od razu. O kwestiach wsparcia osób powracających na rynek pracy rozmawiano podczas konferencji „Zatrudnienie jako element inkluzji społecznej”.

Spotkanie, które odbyło się 15 października w Centrum Integracji Społecznej, zainicjowała siedlecka filia Wojewódzkiego Urzędu Pracy w Warszawie. Głównym celem było wskazanie możliwości, jakie daje Krajowy Fundusz Szkoleniowy, oraz wymiana doświadczeń w obszarze zatrudnienia socjalnego. Współorganizatorem było siedleckie Centrum Integracji Społecznej. Wśród gości znaleźli się przedstawiciele organizacji wspierających działalność podmiotów ekonomii społecznej, m.in. Mazowieckiego Centrum Polityki Społecznej w Warszawie, Ośrodka Wspierania Ekonomii Społecznej czy Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży OHP w Siedlcach. Organizatorzy zgodnie podkreślają, że przy obecnej sytuacji na rynku pracy i deficycie osób chętnych do podjęcia zatrudnienia oraz jednoczesnym ogromnym popycie ze strony pracodawców, warto szerzej spojrzeć na potencjał społeczny. Bo wsparcie pewnych grup może przynieść wymierne korzyści zarówno dla pracownika, jak i pracodawcy.

17 października obchodzono 20 rocznicę utworzenia powiatu bialskiego. Uroczystość była okazją do podsumowań i rozmów o planach na kolejne lata.

Obchody trwały przez kilka dni. Centralnym punktem była uroczysta sesja rady powiatu w sali konferencyjnej budynku starostwa przy ul. Brzeskiej 41. Wcześniej zaproszeni goście wzięli udział w Mszy św. celebrowanej pod przewodnictwem biskupa pińskiego Antoniego Dziemianki. W gronie uczestników jubileuszu pojawili się dawni i obecni radni powiatowi, pracownicy starostwa, wójtowie i burmistrzowie oraz duchowni. Swoją obecnością zaszczycili również przedstawiciele zagranicznych samorządów, z którymi od lat współpracuje powiat bialski, m.in. delegacje z Ukrainy, Białorusi, Niemiec i Francji. - Powiat bialski powstał 1 stycznia 1999 r. Jesteśmy powiatem ziemskim. Mamy za sobą sześć kadencji. Do historii zapisało się już sześć rad powiatu i trzech starostów. Powiat bialski jest jednym z trzech największych w Polsce. W ciągu ostatnich dwóch dekad przeszedł znaczącą transformację, która objęła wszystkie aspekty życia tutejszych mieszkańców. Myślę m.in. o usługach turystycznych, licznych podmiotach gospodarczych, przebudowie naszych dróg, modernizacji placówek medycznych, opiekuńczych i oświatowych - wyliczał starosta bialski Mariusz Filipiuk.

Caritas Diecezji Siedleckiej ogłasza dwa konkursy patriotyczne dla szkół. Do wygrania są cenne nagrody!. Konkurs Fotograficzny „Patriota 2019” jest szczególnie adresowany do siedlczan, ale mogą w nim brać udział też inni mieszkańcy diecezji siedleckiej.

Abby była współodpowiedzialna za przeprowadzenie ponad 22 tysięcy aborcji. Głęboko wierzyła, że kobieta ma prawo do „wyboru”. Jednak pewnego dnia ujrzała coś, co odmieniło ją na zawsze.

Ta historia wydarzyła się naprawdę i być może nigdy nie ujrzałaby światła dziennego. Ale miało być inaczej… Amerykanka Abby Johnson jedynym, czego pragnęła w życiu, było niesienie pomocy kobietom. Już podczas studiów została wolontariuszką, a potem pracownicą jednej z klinik aborcyjnych. Wierzyła, że kobieta ma prawo do „wyboru”. Szybko awansowała, przekonana o tym, że jej światopogląd jest tym właściwym. Kiedy Abby została dyrektorem jednej z klinik, zaczęła mieć wgląd w jej finanse. Początkowo zaskoczyło ją, że obszar planowania rodziny czasem przynosi straty. Ale okazało się, że aborcje dawały na tyle duże zyski, iż bilans wychodził na plus… Z czasem wsparcie państwa zaczęło się kurczyć i Abby dostała polecenie, by zwiększyć dochód. Jak? „Zwiększając liczbę aborcji” - usłyszała. „Aborcja nigdy nie stanie się moim priorytetem” - pomyślała wtedy, ale dalej pracowała, uważając, że tak najlepiej pomaga kobietom.