Jak do świąt Bożego Narodzenia przygotowują się i przeżywają je nasi czytelnicy?

Ten ważny dla katolików okres rozpoczynamy Pierwszą Niedzielą Adwentu, oczekując razem z Maryją na przyjście Jezusa w osobie Małej Dzieciny. Przygotowujemy nasze serca, uczestnicząc w Roratach i rekolekcjach. Z okresu swojego dzieciństwa pamiętam babcię, która budziła na Roraty i wyjaśniała, że powinniśmy być lepszymi ludźmi, bo wtedy właśnie przychodzi do naszych serc Jezus. Mam sześcioro dzieci, wszyscy czekamy na Wigilię, która łączy rodziny - to czas dzielenia się opłatkiem oraz radosną nowiną, że narodził się Zbawiciel. Radujemy się wszyscy i przepraszamy za to, co nam nie wyszło. Jednoczymy się z tymi, którzy są przy wigilijnym stole, oraz z nieobecnymi, których już nie ma wśród nas.

Mało kto wysyła dziś kartki świąteczne - łatwiej zadzwonić czy wysłać SMS-a. Albo „załatwić temat” hurtem - puścić dalej w świat, na zasadzie kopiuj-wklej gładko brzmiący świąteczny frazes, powielić slogan. Zawsze zastanawiał mnie sens życzenia: „wesołych świąt”. Czyli jakich? A może lepiej wybrzmiałoby: „radosnych świąt”? Czym się różni bycie wesołym od bycia radosnym?

W pierwszym przypadku może chodzić np. o emocje towarzyszące spotkaniom rodzinnym, ucztowaniu i odpakowywaniu prezentów. Rzecz w tym, że są ulotne - przychodzą i odchodzą, zmieniają się w zależności od tego, jak się wyspaliśmy, co zjedliśmy, co się dzieje w naszym ciele, jaka jest pogoda czy jak intensywnie świeci światło, i od szeregu innych nietrwałych okoliczności.