Depresja nastolatka
Charakterystyka depresji u nastolatków jest inna niż u osób dorosłych. Często na pierwszy plan wysuwają się nie smutek i przygnębienie, ale drażliwość, wybuchy złości i zachowania agresywne przejawiające się choćby w prowokowaniu bójek. Jednym z objawów choroby jest wyraźne osłabienie sprawności intelektualnej; nastolatek zaczyna gorzej się uczyć, ma trudności w zapamiętywaniu i koncentracji. Niejednokrotnie depresja przybiera postać autoagresji, tj. nadużywania alkoholu, narkotyków, cięcia się… Sygnałami świadczącymi o chorobie może być też m.in.: zarzucenie hobby, poczucie wszechogarniającej nudy, apatia, bezsenność lub nadmierna senność i niechęć do porannego wstawania, utrata apetytu albo wręcz przeciwnie - objadanie się i przyrost wagi, utrzymujący się lęk, a także dolegliwości somatyczne, np. bóle głowy, dolegliwości żołądkowe, bóle w klatce piersiowej.
Okres dojrzewania nie jest z pewnością sprzymierzeńcem dziecka. Jakie charakterystyczne zmiany zachodzą w zachowaniu nastolatka?
Czas dorastania jest okresem, kiedy młody człowiek stawia czoła wielu nowym, nieznanym wcześniej zadaniom. Zaczyna uniezależniać się powoli od rodziców i samodzielnie podejmować decyzje, czemu często towarzyszy lęk i poczucie winy. Buduje także pierwsze damsko-męskie relacje, co wiąże się z wątpliwościami dotyczącymi własnej atrakcyjności. W grupie rówieśniczej nastolatek musi walczyć o pozycję, bycie zaakceptowanym, dlatego zaczyna większą wagę przywiązywać do tego, co myślą o nim inni. Orientuje się też, że wymagania wobec niego rosną i że przestaje być traktowany jak dziecko. To z kolei budzi zarówno dumę i chęć całkowitej niezależności, jak też lęk, czy sam sobie poradzi. Ponadto nastolatki zaczynają widzieć świat takim, jakim on jest – z jego hipokryzją i niesprawiedliwością. Ci, których rodziny są w trudniejszej sytuacji materialnej, dostrzegają brak perspektyw. Wszyscy zaś w tym wieku mierzą się z upadkiem rodzicielskiego autorytetu; zauważają, że rodzice nie są wszechwładni, ale że to zwykli ludzie, którzy mają ograniczone możliwości.
Tymczasem rodzice często nie mają świadomości tych zmian i dziwią się, że stosowane wcześniej metody wychowawcze nagle przestały odnosić skutek. ...
AW