Lepszy ja
W sieci tak. W rzeczywistości już nie. Wiele osób uważa się za gorszych, bo koleżanka, kolega mają lepsze życie, ciekawe podróże, atrakcyjną pracę i nietuzinkowe hobby. Tylko czy na pewno ich życie takie jest? Całkiem niedawno każdy z nas mógł w telewizji obejrzeć filmik reklamowy, który pokazywał życie kilku osób z dwóch perspektyw: w rzeczywistości i w sieci. I tak młody mężczyzna jest zbyt zmęczony lub po prostu nie lubi biegać, ale we wczesnych godzinach porannych jedzie samochodem poza miasto, żeby pstryknąć sobie zdjęcie z joggingu i- siedząc na masce auta - zamieścić je w internecie. W oczach innych jawi się jako wysportowany, zdyscyplinowany, pełen pasji. Młoda dziewczyna budzi się rano, szybko robi makijaż, wraca do łóżka, po czym robi sobie zdjęcie w pościeli, by podzielić się z całym światem, jaka piękna jest po przebudzeniu. Koleżanki zazdroszczą jej, bo one tak rano nie wyglądają… Smutne? Owszem.
Ale też bardzo prawdziwe, bo tak robi wiele osób. Jeszcze smutniejsze są powody takich zachowań. Bo okazuje się, że za kreacją siebie w sieci nie stoi nic innego, jak lęk przed ocenianiem, a w efekcie odrzuceniem w rzeczywistości.
Lubię to!
Kiedy coś nas cieszy, jesteśmy z czegoś dumni, chcemy się tym pochwalić. Dobre wyniki w nauce, sporcie, sukces w pracy, atrakcyjny wyjazd, nowy zakup – pozytywy chętnie firmujemy swoją twarzą. Z kolei jeśli coś nas przytłacza, albo o tym nie informujemy, albo na swoim profilu publikujemy grafikę, mema – byle nie pokazać prawdziwego siebie: zmęczenia po całym dniu intensywnej pracy, spuchniętych nóg w ciąży czy niewyspanej twarzy przy zakuwaniu przed maturą. Powód takiego zachowania jest prosty: korzystając z mediów społecznościowych, chcemy – poprzez cenzurowanie swojej rzeczywistości – wykreować swoje lepsze ja i zdobyć uznanie w oczach innych. ...
JAG