Księga wyłożona w siedleckiej katedrze przed obrazem sługi Bożego bp. Ignacego Świrskiego zapełnia się prośbami o wstawiennictwo, ale też podziękowaniami za otrzymane łaski.

Od 2018 r. trwa proces beatyfikacyjny bp. Ignacego Świrskiego. I choć zmarł w opinii świętości, do wyniesienia go na ołtarze niezbędne są dowody i świadectwa. Jak zauważa postulator procesu beatyfikacyjnego ks. dr Mariusz Świder, bp I. Świrski, zabiegając o  pobożność księży, powtarzał często, że najlepszym narzędziem w walce z bezbożnością tego świata jest osobista świętość kapłana. I do takiej świętości sam też dążył. Bp Ignacy dał się również zapamiętać jako osoba niezwykle wrażliwa na potrzeby biednych i pokrzywdzonych, nic więc dziwnego, że dziś ludzie z chęcią proszą go o wsparcie w codziennych problemach, zarówno tych małych, jak i dużych. Ostatni wpis w katedralnej księdze pochodzi z 9 marca i stanowi podziękowanie za opiekę kapłana: „Czuję Twoją obecność w moim zmaganiu z trudnościami, jakie mnie spotykają w codziennym życiu. O wiele mi lżej znosić wszelkie problemy, mając takiego orędownika”.

Jestem wdzięczny i dziękuję każdej osobie, parafii, firmie, fundacji, samorządowi, szkole, przedszkolu za włączanie się w organizowanie pomocy dla obywateli Ukrainy - powiedział ks. Paweł Zazuniak, dyrektor Caritas Diecezji Siedleckiej, podsumowując rok pomocy, jakiej organizacja udzieliła naszym wschodnim sąsiadom.

- Nasze serca są nadal w rozpaczy, że za granicami naszego kraju giną ludzie albo nie mają gdzie mieszkać - podkreślił dyrektor Caritas. Już kilka dni po 24 lutego ubiegłego roku, gdy wybuchła wojna na Ukrainie, Caritas Diecezji Siedleckiej ruszyła z pomocą uchodźcom uciekającym w przerażeniu przed rosyjskim wojskiem. - Zajęliśmy się wsparciem obywateli Ukrainy, którzy przybyli do naszej diecezji. Naszą pomocą objęliśmy również granicę. Docieraliśmy także bezpośrednio do Ukrainy - podkreślił ks. P. Zazuniak. Zorganizowano pomoc doraźną: bezpłatne obiady, paczki żywnościowe, chemiczne, odzież, jak i długofalową, w tym pośrednictwo przy noclegach. - Prowadziliśmy zbiórki na konto bankowe i do puszek. Nasi diecezjanie byli bardzo hojni.