18 września w sanktuarium Matki Bożej Królowej Rodzin w Parczewie odbyła się I Diecezjalna Pielgrzymka Osób Zawierzonych Jezusowi w niewolę miłości przez ręce Maryi.

W spotkaniu wzięło udział około 300 osób. Po zawiązaniu wspólnoty uczestnicy wysłuchali konferencji wygłoszonej przez ks. Grzegorza Suwałę, wikariusza posługującego w sanktuarium. Kapłan mówił o znaczeniu zawierzenia. - Nabożeństwo do Najświętszej Maryi Panny najbardziej jednoczy z Panem Jezusem naszą duszę i sprawia, że staje się ona Jemu najbardziej podobna. Im bardziej dusza poświęcona jest Maryi, tym bliższa jest Panu Jezusowi. I dlatego doskonałe poświęcenie się Panu Jezusowi to nic innego, jak doskonałe i całkowite poświęcenie się Najświętszej Dziewicy. Poświęcić się Maryi, zawierzyć się Jej to pozwolić, by Ona wskazywała drogę, by nas prowadziła, by uczyła nas być wiernymi Jezusowi. Zawierzyć się to pozwolić, by Niepokalana opromieniała nasze życie, by była nam światłem - podkreślał ks. Grzegorz.

Dziką gruszę spowijała tajemnicza światłość. Dwóch małych pasterzy ujrzało na drzewie kamienny owal. Kiedy przyjrzeli się bliżej, dostrzegli na nim wizerunek Maryi i Jezusa. Pamięć o tym „zjawieniu” trwa do dziś.

Wszystko zaczęło się 26 września 1683 r. Chłopcy szybko poinformowali o znalezisku okolicznych mieszkańców. Ktoś z miejscowych próbował kilkakrotnie wdrapać się na gruszę, aby zdjąć z niej obraz, jednak za każdym razem spadał z drzewa. Wizerunek udało się wziąć w ręce (po uprzedniej modlitwie) podstaroście z niedalekiej Bordziłówki. Zaobserwowano, że kamień z odbiciem Matki Najświętszej jest mokry, jakby się... pocił. Zaniesiono go do dworu w Bukowicach. Na miejscu „zjawienia” szybko wybudowano drewnianą kaplicę, do której przeniesiono wizerunek. Matka Boża przyciągała do siebie rzesze wiernych. Ludzie modlili się przed Nią gromadnie i doznawali wielu łask, szczególnie uzdrowień. Już w 1700 r. biskup łucki Franciszek Prażmowski wydał dekret, w którym stwierdził, że „zjawiony” obraz należy uważać za cudowny.

3 września oficjalnie oddano do użytku budynek Bialskiej Onkologii. Dyrekcja szpitala zapewnia, że w nowym obiekcie będą lepsze warunki leczenia.

Budowa ośrodka trwała dwa lata. Kosztowała ponad 63 mln zł. Środki prawie w całości pochodziły z budżetu szpitala. Odrębny pawilon dla osób z chorobami nowotworowymi działa już od marca. W nowoczesnym budynku zorganizowano oddział onkologii klinicznej z 54 łóżkami oraz oddział hematologii z 25 miejscami. Dodatkowo pojawił się także Ośrodek Chemioterapii Jednego Dnia, wyposażony w 20 stanowisk, przeznaczonych do podawania leków cytostatycznych. Bialska Onkologia ma także dobrze wyposażone poradnie i pracownie. Posiada m.in. 3-teslowy rezonans magnetyczny, który kosztował 8 mln zł. Urządzenie pozwala na wykonanie bardzo szczegółowych badań.

Ci, którzy czytają Pismo Święte, umacniają swoją wiarę; ci, którzy na modlitwie biorą często do ręki tę Księgę i karmią się nią codziennie, stopniowo zaczynają rozumować w sposób nadprzyrodzony - pisał bł. ks. Jakub Alberione.

Argumentów przemawiających za systematyczną lekturą i modlitwą słowem Bożym jest bardzo dużo, ale wielu dalej pozostaje nieprzekonanych. Co nas zniechęca? Najczęściej usprawiedliwiamy się tym, że czytając Pismo Święte, niewiele z niego rozumiemy. Tłumaczymy się, że te treści są odpowiednie dla duchownych i teologów, którzy mają jakieś biblijne przygotowanie. Błąd! W sieci i na rynku wydawniczym jest wiele publikacji z krótszymi i dłuższymi komentarzami biblijnymi. Naprawdę warto poświęcić kilkanaście minut na przeczytanie czytań z dnia i dołączonego do nich rozważania. Taki komentarz wiele rozjaśnia i nadaje kierunek. Często zawiera on pytania do refleksji, ciekawe porównania, wyjaśnienia i odniesienia do naszej codzienności. Takie rozważania prezentujemy od lat w „Echu Katolickim”, znajdziemy je także m.in. w miesięcznikach „Oremus”, „Od Słowa do Życia” czy biuletynie „Dzień Pański”. W sieci warto zajrzeć chociażby do pomocy przygotowanych przez krakowskie Centrum Formacji Duchowej Salwatorianów, Bractwo Słowa Bożego czy jezuicką ekipę „Modlitwy w Drodze”.

Ojcowie oblaci z Kodnia i paulini z Leśnej Podlaskiej zapraszają na sierpniowy odpust ku czci Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Uroczystości jak zwykle rozpoczną się już 14 sierpnia.

W sobotę rano do Kodnia przybędzie XIII Podlaska Konna Pielgrzymka w hołdzie Kawalerii Rzeczpospolitej. Powitanie przed bazyliką nastąpi o. 9.00. W samo południe rozpocznie się Msza św. inaugurująca uroczystości odpustowe. O 16.00 zaplanowano nabożeństwo Drogi krzyżowej na kalwarii, a o 17.00 nieszpory maryjne w bazylice. Kwadrans przed 18.00 na kalwarię wyruszy procesja z obrazem Matki Bożej Kodeńskiej. Potem rozpocznie się uroczysta Msza św. pod przewodnictwem biskupa siedleckiego Kazimierza Gurdy. Po Eucharystii tradycyjnie zostanie odmówiony Różaniec. Po nim zgromadzeni pielgrzymi będą zaproszeni do Apelu Maryjnego Podlasia. Przed 22.00 zacznie się czuwanie modlitewne, które w tym roku poprowadzi Wspólnota Guadalupe z Lublina. O północy zaplanowano pasterkę maryjną.

Grupa mieszkańców miasta Biała Podlaska złożyła projekt uchwały dotyczący stworzenia miejskiego programu „leczenia niepłodności metodą in vitro”.

Już na początku sierpniowej sesji radny Karol Sudewicz (PiS) zwrócił uwagę, że program nie został zaopiniowany przez prezesa Agencji Oceny Technologii Medycznych i Taryfikacji. Przypominał też, że nazwa programu zawiera błąd, gdyż in vitro nie jest metodą leczenia niepłodności, lecz zaawansowaną techniką rozrodu umożliwiającą ominięcie jej skutków. - In vitro nie wyleczyło z niepłodności żadnej kobiety ani żadnego mężczyzny. Nie otrzymaliśmy też dokumentów potwierdzających sporządzenie tego programu na podstawie konkretnych potrzeb mieszkańców Białej Podlaskiej. To, co dostaliśmy, jest kopią programu z innego miasta - argumentował radny. Przewodniczący rady Bogusław Broniewicz przekonywał, że taki program powinien być zgodny z wytycznymi wyżej wspomnianej agencji, ale nie musi być przez nią opiniowany.

Ojcowie oblaci z Kodnia zapraszają na sierpniowy odpust ku czci Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Uroczystości jak zwykle rozpoczną się już 14 sierpnia.

Zespół Pohulanka z Kopytnika w gminie Łomazy świętuje pięciolecie istnienia. Na scenie wystąpił już 82 razy.

Ta liczba byłaby zdecydowanie większa, gdyby nie pandemia, która uniemożliwiła organizowanie festynów i koncertów. - Mimo wszystko chcemy śpiewać dalej, ponieważ to lubimy - podkreśla Antoni Powszuk, kierownik Pohulanki. Pytamy o początki zespołu opowiada, iż muzykująca grupa zawiązała się spontanicznie. - Tworzy ją dziesięć osób, w tym trzy małżeństwa. Znaliśmy się od lat, a skrzyknęliśmy się w lipcu 2016 r. Pierwszy występ mieliśmy już na przełomie sierpnia i września podczas gminnych dożynek. Osoby, które śpiewają w Pohulance, wcześniej próbowały swoich sił w innych zespołach. Zgłosiły się do mnie, bo wiedziały, że lubię przygrywać śpiewakom. I tak zaczęliśmy działać. W tamtym czasie powstało w naszym rejonie sporo takich grup - zauważa. Kierownik podkreśla, że zespół ma dość szeroki repertuar.

28 sierpnia w sanktuarium Matki Bożej w Leśnej Podlaskiej odbędzie się Diecezjalna Pielgrzymka Żywego Różańca. Do udziału zaproszeni są wszyscy członkowie KŻR.

W sanktuarium Matki Bożej Pocieszenia w Orchówku rozpoczęła się renowacja bocznego ołtarza poświęconego św. Antoniemu z Padwy.

W jego centrum umieszczony będzie zabytkowy wizerunek ze św. Antonim. Obraz odnowiono na przełomie 2019 i 2020 r. Jest dosyć Duży - jego wymiary to 180 na 97 cm. Podczas prac renowacyjnych okazało się, że został on przemalowany. Pod wizerunkiem z 1841 r. odkryto kolejny, z drugiej połowy XVII w. Pierwotne wyobrażenie świętego z Padwy znacznie różniło się od późniejszego. W wyniku prac usunięto wszystkie przemalowania. Odnowienie było możliwe dzięki wsparciu finansowemu z Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Lublinie i środkom własnym. Teraz przyszedł czas na remont ołtarza. - W naszym sanktuarium szczególną cześć odbiera nie tylko Matka Boża Pocieszenia, ale także św. Antoni. Ten kult w obu przypadkach zapoczątkowali ojcowie augustianie, pierwsi opiekunowie tego kościoła. To oni przywieźli ze sobą obraz św. Antoniego - podkreśla o. Jacek Romanek, proboszcz parafii w Orchówku i gwardian miejscowego klasztoru braci kapucynów.