Wielu nie chodzi na wybory, bo to i tak nic nie zmieni. Ktoś powie: nie oglądam telewizji, nie interesuje mnie polityka, jestem niezdecydowany. Jeszcze inni mają dodatkowe wytłumaczenie: bo wszyscy politycy to złodzieje, niczym się od siebie nie różnią, liczy się tylko kasa. Bo ta wolność zbyt wiele kosztuje. Bo kiedyś było lepiej!.

Niemało wokół ludzi bez poglądów, wyższych idei. Tęskniących często za komuną, w której inni decydowali za nich, określali priorytety, reglamentowali wolność, zapewniali minimum egzystencji i igrzyska. Ludzi szemrzących po kątach, wiecznie niezadowolonych, żyjących bez ideałów i zasad. Uciekających od odpowiedzialności.

Ostatni bój senatora Biereckiego!, Afera wokół SKOK-ów!, Afera ze SKOK-​ami, PO pyta: czy PiS chce bronić pieniędzy senatora Grzegorza Biereckiego?” - pamiętacie Państwo nagłówki gazet i żółte paski telewizji informacyjnych z wiosny tego roku? Słowo „afera” z lubością odmieniane było przez wszystkie przypadki, wskazując na znienawidzonego polityka, który rzekomo wyprowadził nielegalnie z Polski miliony złotych.

Na łące bawiły się dzieci. Były wakacje, czas sączył się leniwie. Ktoś złapał żabę. Ktoś inny wpadł na pomysł, aby zobaczyć, co będzie, gdy ją… się napompuje i wrzuci do wody. Tak się stało. W panice próbowała schować się pod jej lustrem, ale bańka powietrza na to nie pozwalała. Płaz męczył się okrutnie - ku uciesze zgromadzonej gawiedzi. Potem przyszły wyrzuty sumienia (jedna z dziewczyn następnego dnia pobiegła nawet do spowiedzi!), ale magia barbarzyństwa stała się na tyle pociągająca, że nie był to - mówiąc oględnie - ostatni z głupich pomysłów małolatów…

Jest coś mrocznego w naturze ludzkiej. Coś, czego nie da się racjonalnie wytłumaczyć: człowiek uwielbia czerpać radość z czyjegoś cierpienia, upodlenia.

Nie jest prawdą, że Kościół w swojej refleksji unika podejmowania tematu homoseksualizmu. Że jest - jak to wykrzyczał dziennikarzom pogubiony ks. Krzysztof Charamsa, a za nim powtórzył tłum akolitów - opanowany przez „straszną nienawiść”, panuje w nim homofobia, koszmarne zohydzenie, upodlenie osób „kochających inaczej”.

Tymczasem Kościół, szanując prawdę o człowieku, traktując poważnie swoją misję, nieodmiennie głosi, że wszyscy ludzie są braćmi i wszystkim należy się miłość i szacunek.

Św. Jan Paweł II wprowadził do obiegu kulturowego określenia - bardzo nielubiane przez środowiska lewackie - cywilizacji życia i cywilizacji śmierci. Przez lata nabrały one dodatkowego znaczenia: obrazem pierwszej z nich stała się odwaga, drugiej - strach. Pozwólcie Państwo, że o tym drugim będzie dziś słów kilka.

Mówi się, że ma wielkie oczy. Dlaczego? Może dlatego, że przez nie wchodzi do człowieka najszybciej, paraliżuje umysł i serce. Oczy są zwierciadłem duszy. Gdy się je stłucze, zniszczy, cały odbity w nim świat podlega deformacji.

O nowoczesnej reklamie, marketingowych pułapkach, metodach budzenia potrzeb konsumenckich - w rozmowie z dr. Janem Jaroszyńskim, pracownikiem naukowym Uniwersytetu Kardynała Stefana Wyszyńskiego, nauczycielem edukacji medialnej w Katolickim Zespole Edukacyjnym w Siedlcach.

Mało kto zdaje sobie sprawę, że żyjemy dziś w potężnym matriksie. Reklamy konkretnych produktów „chodzą za nami” w internecie. Podświadomie je wychwytujemy w obrazach, filmach. Ktoś projektuje nasze myślenie i potrzeby. Gdzie ta wolność?

Jakiś czas temu znajomi poprosili mnie, abym asystował przy ślubie ich dziecka. Wszystko zostało przygotowane, jak należy. Po skończonej uroczystości jeden z gości zapytał: „Czy u was zawsze na ślubie wszystkie części stałe Mszy św. są śpiewane?”.

Cóż, nie zawsze. Nie tłumaczyłem już, że gdyby nie organista, nie byłoby żadnego liturgicznego dialogu. Większość obecnych w kościele nie miała bowiem pojęcia, jak odpowiadać, jak się zachować - kiedy stać, kiedy klęczeć, jak się modlić.

Ożywione dyskusje na temat ewentualnego przyjęcia przez Polskę uchodźców i imigrantów prowokują pytania o naszą tolerancyjność.

Środowiska lewicowe i lewackie nie pozostawiają suchej nitki na „polskiej zaściankowości”, rzekomej rodzimej ksenofobii i niechęci do obcych. Padają oskarżenia o nacjonalizm, faszyzm. Niezastąpiony Jan Tomasz Gross kilka dni temu raczył był po raz kolejny przypomnieć o „ohydnym obliczu Polaków” i dać wyraz swojej antypolskiej fobii.

Falę komentarzy w mediach wywołał list papieża Franciszka do przewodniczącego Papieskiej Rady ds. Krzewienia Nowej Ewangelizacji abp. Salvatore Fisichelli z okazji przygotowań do Roku Miłosierdzia, który rozpocznie się 8 grudnia.

Media nie zauważyły głębokiego, duchowego kontekstu Roku Jubileuszowego - przede wszystkim troski o zbawienie, którą przesycony jest cały dokument - skupiając uwagę jedynie na decyzji o upoważnieniu wszystkich kapłanów do udzielenia rozgrzeszenia z grzechu aborcji.

Polska kawiorowa lewica, która z prawdziwą lewicą, prócz nazwy, niewiele ma wspólnego, ogłosiła program wyborczy, po raz kolejny próbując, pomimo fatalnych wyników sondażowych - zająć pozycję rozgrywającego na polskiej scenie politycznej.

Robi to w sposób tradycyjnie siermiężny i brutalny, szeroko czerpiąc inspiracje z epoki słusznie minionej, której czerwień już dawno wyblakła. Goniąc uparcie pociąg, który dawno odjechał.