Szekspirowska fraza o zadziwieniu tym światem, w którym istnieją rzeczy, jakie nie śniły się filozofom, zdawała mi się tylko zgrabnie utkanym paradoksem przyciągającym wzrok czytelnika i słuch odbiorcy. Niestety, coraz częściej zaczynam przyłapywać się na tym, że odkrywam w naszej codzienności dowody na jej prawdziwość.

Cała Polska zachłysnęła się zachwytem, gdy jeden z kuratorów oświaty zwrócił się z prośbą do nauczycieli, aby dzień po powrocie z ferii zimowych dzieciątka i młodzież były zwolnione z odpytywania, kartkówek i klasówek. Jednym słowem miał to być dzień szkolnej laby, stanowiący łagodne przejście z czasu zabawy do czasu pracy. No cóż, pomyślałem, trzeba będzie wprowadzić te nowatorskie rozwiązania w każdą dziedzinę naszego życia społecznego.

Zaskoczenie świata decyzją Benedykta XVI było i jest wielkie. Mnożone teorie na tematy jej przyczyn oraz scenariusze tego, co po 28 lutego nastąpi, wskazują jednoznacznie na chaos informacyjny i pewną niepewność wszystkich komentatorów, niezależnie od ich sympatii względem odchodzącego papieża.

Bez wątpienia Benedykt XVI, zapewniający o przemyśleniu własnej decyzji, wcześniej określający siebie jako cichego pracownika Winnicy Pańskiej, zdecydował się na ten krok w nadziei ochrony dobra wiary i Kościoła.

Charles Baudelaire stwierdził był swego czasu całkiem poważnie: „Nie należy sądzić, że diabeł kusi jedynie ludzi genialnych. Gardzi zapewne głupcami, ale nie lekceważy ich pomocy. Przeciwnie, pokłada w nich wielkie nadzieje”. I trzeba przyznać, że całkiem celnie trafił. Przy czym od razu zastrzec należy, iż słowo „głupota” nie oznacza tylko samego braku w zasobach wiedzy.

Cytat, będący tytułem niniejszego artykułu, jest wzięty (ponoć) z Arystotelesowskiego stwierdzenia, w którym Stagiryta odpowiada wszystkim oskarżającym go o rozbrat ze swoim nauczycielem i przyjacielem, Platonem. Myśliciel miał im wszystkim odpowiedzieć, że Platon jest wielkim przyjacielem, ale większym jest prawda.

I tak to trzeba szykować się na wygnanie. Co prawda jeszcze nie z kraju, ale chyba przygotowania do wyjścia należy poczynić. Europejski lider tolerancji i uznania dla inności wszelakich, Amsterdam, a właściwie jego radni postanowili wreszcie rozprawić się z ciemnogrodem i ciemnotą wszelaką, która to stanowi zarzewie rozlicznych dyskryminacji i faszystowskich zapędów.