To jeden z najbardziej znanych i kochanych wizerunków Maryi na świecie.

Nic w tym dziwnego, bo od wieków nieustannie pomaga ludziom w codziennych troskach i kłopotach, ale przede wszystkim prowadzi ich drogą wiary. Patronka rekordowej liczby parafii. W Polsce wezwanie Matki Boskiej Nieustającej Pomocy posiada ponad… 140 kościołów, z czego w diecezji siedleckiej trzy: w Radzyniu Podlaskim, Maniach i Starym Opolu. Równie popularny jest Jej obraz, który znajduje się nie tylko w wielu świątyniach, ale i domach. Wizerunek ten od lat wygrywa w rankingach prezentów z okazji chrztu, Komunii św., ślubu czy na nowe mieszkanie. Żadna ikona nie zdobyła takiego uznania i czci.

Zorganizowane przez Miejską Bibliotekę Publiczną w Siedlcach spotkanie z Joanną Kuciel-Frydryszak, autorką bestsellerowych „Chłopek”, ma szansę stać się literackim wydarzeniem sezonu w regionie.

J. Kuciel-Frydryszak zelektryzowała Polskę książką „Chłopki. Opowieść o naszych babkach”, w której oddaje głos wiejskim kobietom z początku XX w. - harującym od świtu do nocy gospodyniom, folwarcznym wyrobnicom, wynajmowanym do pracy w bogatszych gospodarstwach mamkom i dziewkom. Sprzedawanym za morgi, bez prawa do sprzeciwu i decydowania o własnym losie.

Nasz charyzmat jest nieprzemijający. Dopóki na świecie będzie człowiek potrzebujący pomocy, to my będziemy potrzebne - mówią siedleckie siostry albertynki.

Bez miłości grosz jest szorstki, strawa podana niesmaczna, opieka najlepsza niemiła - podkreślał św. brat Albert. Słowa te towarzyszą ss. albertynkom za każdym razem, gdy otwierają furtę swojego domu przy ul. Cmentarnej 18, przed którą codziennie od kilkunastu do kilkudziesięciu osób czeka na jedzenie, ubranie, dobre słowo. Siostry nie sprawdzają dokumentów, wiedzą też, że nie zdołają dotrzeć do wszystkich problemów, tak często wstydliwie ukrywanych czy zatapianych w wódce. Ich zadaniem pozostaje tak podać przysłowiową kromkę chleba, by uszanować obdarowanego.

Gdy po egzekucji w ich domu znaleziono Biblię, okazało się, że zakreślili w niej na czerwono dwa fragmenty...

- tytuł: „Przykazanie miłości. Miłosierny Samarytanin” i zdanie: „Albowiem jeślibyście miłowali tylko tych, którzy was miłują, jakąż byście mieli za to zapłatę?”. To mówi więcej o życiu Ulmów niż tysiące opracowań. Józef i Wiktoria Ulmowie mieszkali we wsi Markowa na Podkarpaciu. Mieli sześcioro dzieci: Stasię, Basię, Władzia, Frania, Antosia i Marysię, a wkrótce mieli przywitać siódme. On zajmował się gospodarstwem rolnym, a ona domem. Wiedli spokojne, zwyczajne życie. Jednak nie była to zwyczajna rodzina.

Rozmowa z ks. Jakubem Bartczakiem, muzykiem mającym na koncie cztery hiphopowe płyty.

Co było w Księdza życiu pierwsze: Pan Jezus czy hip hop?

Zdecydowanie pierwszy był Jezus i wiara, którą wyniosłem z domu dzięki mamie i babci. Od dziecka lubiłem rozmawiać z Panem Bogiem, powierzałem Mu swoje problemy. Babcia przypominała mi i bratu o chodzeniu na niedzielną Mszę św., co w okresie dorastania różnie nam wychodziło, ale szliśmy: czasem na ostatnią Eucharystię, stawaliśmy gdzieś z tyłu, lecz byliśmy.

Kto pamięta jeszcze odkurzacze alfa k2, rzutniki „Ania”, meblościanki, książeczki walutowe czy zabawki z czasów PRL?

Okazję do podróży w czasie daje wystawa w Muzeum Regionalnym im. Mieczysława Asłanowicza, gdzie można zobaczyć kultowe polskie produkty i przedmioty codziennego użytku sprzed kilkudziesięciu lat. „Czy mnie jeszcze pamiętasz… PRL w Siedlcach” to wyjątkowa eskpozycja, której celem jest przywołanie atmosfery PRL-u w naszym mieście. Jak podkreślił dyrektor MR Sławomir Kordaczuk, ta wystawa jest rekordowa nie tylko pod względem osób, które w piątkowy wieczór 5 kwietnia przybyły na wernisaż.

Byli o krok od tego, by zabić swoje dziecko. Dziś odważnie mówią, że Bóg uratował ich od największego grzechu i błędu. A kiedy Kacper podbiega do Marzeny i bez powodu mówi: „dziękuję, mamusiu”, wiedzą, że dziękuje im za życie.

Marzena i Kamil Czarnoccy pochodzą z małej miejscowości niedaleko Korczewa. Są rodzicami Oliwki, Kacpra, Łucji, Faustyny, a wkrótce na świat przyjdzie ich drugi synek Franciszek. Znają się od 23 lat. - Kiedy Marzena pierwszy raz zobaczyła mnie w szkole podstawowej, stwierdziła filozoficznie: „i taki brzydki chłopak znajdzie sobie kiedyś dziewczynę”. A w szkole średniej bardzo ją denerwowałem - opowiada ze śmiechem Kamil. I rzeczywiście 13 lat temu ten „brzydki chłopak” znalazł sobie żonę. A została nią Marzena.

Rozmowa z o. prof. Narcyzem Klimasem OFM, wykładowcą historii Kościoła i archiwistą Kustodii Ziemi Świętej, badaczem autentyczności Grobu Pańskiego.

Proszę Ojca, skąd to zainteresowanie Bożym Grobem?

Od 35 lat pracuję w Ziemi Świętej. Kiedy w 1988 r., jeszcze jako kleryk i student teologii, pierwszy raz szedłem Drogą krzyżową, uświadomiłem sobie, że idę śladami samego Jezusa. Kiedy weszliśmy na Golgotę, przewodnik wskazał miejsce, gdzie można zobaczyć pękniętą skałę z krzyżem, włożyć rękę i jej dotknąć. Zrobiłem to, ale nurtowało mnie pytanie: czy to na pewno tu? Wtedy postanowiłem, że zajmę się tematem Bożego Grobu naukowo.

Rozmowa z bp. Grzegorzem Suchodolskim, przewodniczącym Rady Konferencji Episkopatu Polski ds. Duszpasterstwa Młodzieży.

Księże Biskupie, pod koniec stycznia obradowała Rada KEP ds. Duszpasterstwa Młodzieży. Jakie plany ma ona na najbliższą przyszłość?

Celem rady jest inspirowanie duszpasterstwa młodych w poszczególnych diecezjach, wspólnotach, zgromadzeniach zakonnych. Zasiadają w niej: dziewięciu biskupów, duszpasterze młodzieży oraz przedstawiciele młodych reprezentujący w polskim Kościele trzy znaczące środowiska:

Aby stać się świętym, najpierw trzeba być człowiekiem. O. Józef Cebula był nim w każdym calu.

Miał odwagę przyznać, że czegoś nie potrafi, ale też, ryzykując życie, wypełniać swoje kapłańskie obowiązki i misję aż do męczeńskiej śmierci. Nie lewitował, nie czynił cudów, nie władał wieloma językami, a tym bardziej charyzmatycznym darem języków. Nic nadzwyczajnego. Więcej: J. Cebula należał do ludzi cichych, pokornych, o wątłym zdrowiu - mówi o. Paweł Gomulak, koordynator medialny Polskiej Prowincji Zgromadzenia Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej, którego postać o. Józefa od ponad 20 lat - gdy w nowicjacie opracował jego biografię - fascynuje.