Rozmowa z s. Dorotą Kowalewską ze Zgromadzenia Sióstr Augustianek w Krakowie.

Czym właściwie jest „Ogród św. Rity”, którego Siostra jest założycielką?

To strona internetowa, na której codziennie umieszczamy modlitwy, rozważania, świadectwa. Natchnienie, aby zająć się Ritą i przybliżyć ludziom, przyszło podczas adoracji. Sam Pan Jezus podpowiedział, że warto byłoby zrobić miejsce, gdzie czciciele św. Rity byliby zaopiekowani. Powiedziałam Mu jednak, iż to niemożliwe, abym poszła do matki generalnej i powiedziała, że chcę wziąć na siebie kolejne obowiązki, więc… nie poszłam. Jednak myśl tę, niczym wyrzut sumienia, nosiłam w sercu.

Jako uczniowie Jezusa jesteśmy zaproszeni na spotkanie z Nim - mówił bp Kazimierz Gurda.

III Kongres Służby Liturgicznej Diecezji Siedleckiej odbył się 29 kwietnia w Siedlcach. Gospodarzem wydarzenia, które zgromadziło blisko 400 młodych ludzi na co dzień angażujących się w liturgiczne życie swoich wspólnot, było sanktuarium św. Józefa. Kongres zainaugurowała konferencja ks. dr. Łukasza Celińskiego, referenta wydziału liturgicznego. Punktem wyjścia była modlitwa ministranta. Omawiając poszczególne wezwania, kapłan wskazywał na ich praktyczne przełożenie w życiu osób należących do liturgicznej służby ołtarza.

Kto wie, jak potoczyłyby się losy orędzia o Bożym Miłosierdziu przekazanego przez s. Faustynę, gdyby nie Jan Paweł II.

To dzięki determinacji Karola Wojtyły Kościół uznał objawienia polskiej zakonnicy. I choć ludzie zapewne mówili „prosta zakonnica, szkoda czasu”, on - profesor, teolog - widział, co Bóg chce przez nią przekazać światu. Orędzie Miłosierdzia Bożego zawsze było mi bliskie i drogie - wyznał Jan Paweł II w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Krakowie-Łagiewnikach w 1997 r., dodając, iż zabrał je ze sobą na Stolicę Piotrową i ono ukształtowało jego pontyfikat. Był człowiekiem oddanym kultowi Bożego Miłosierdzia. Zaowocowało to: pierwszą w historii Kościoła encykliką w całości poświęconą Bogu bogatemu w miłosierdzie - „Dives in misericordia”, ustanowieniem w całym Kościele Święta Bożego Miłosierdzia.

Rozmowa z prof. Zbigniewem Treppą, analitykiem obrazu, fotografem i teologiem, kierownikiem Zakładu Antropologii Obrazu Uniwersytetu Gdańskiego.

Od lat bada Pan relikwie Grobu Pańskiego. Dlaczego - mimo wielu dowodów przemawiających za ich autentycznością - wciąż traktowane są one z pewnym znakiem zapytania?

Myślę, iż to wina niefortunnych badań metodą C-14. Ich autorzy - naukowcy przyrodnicy - w 1988 r. zaczęli lansować tezę o średniowiecznym pochodzeniu Całunu Turyńskiego. Tymczasem okazało się, że poddano analizom niewłaściwą próbkę, a nawet posunięto się do złamania procedur naukowych polegających na ekstrapolowaniu wyników badań osiągniętych przez jedno z laboratoriów na wyniki innego laboratorium.

Tajemnica Wcielenia Bożego Syna przypomina nam prawdę o człowieku od momentu poczęcia.

Wbrew pojawiającym się dzisiaj opiniom Maryja od chwili poczęcia nosiła pod swoim sercem Bożego Syna. Przyjęcie przez Niego ludzkiego ciała jest największym wydarzeniem w historii zbawienia - podkreślał bp Kazimierz Gurda w uroczystość Zwiastowania Pańskiego. 25 marca, kiedy Kościół obchodzi również Dzień Świętości Życia, diecezja siedlecka modliła się za zmarłych biskupów - bp. Ignacego Świrskiego, którego proces beatyfikacyjny rozpoczął się pięć lat temu, oraz bp. Jana Wiktora Nowaka. Eucharystii w siedleckiej katedrze przewodniczył bp K. Gurda, a koncelebrowali licznie zgromadzeni kapłani. W homilii pasterz diecezji siedleckiej zaznaczył, iż tajemnica Wcielenia Bożego Syna przypomina nam prawdę o człowieku od momentu poczęcia. - Wbrew pojawiającym się dzisiaj opiniom Maryja od chwili poczęcia nosiła pod swoim sercem Bożego Syna.

Rozmowa z ks. dr. Witoldem Burdą, postulatorem procesu beatyfikacyjnego rodziny Ulmów.

Józef i Wiktoria Ulmowie oraz ich siedmioro dzieci, w tym nienarodzone, zostali rozstrzelani przez Niemców 24 marca 1944 r. To wymowna data w kontekście Dnia Świętości Życia, który od 1995 r. obchodzimy 25 marca. Ulmowie zginęli w jego wigilię.

Rzeczywiście to bardzo wymowny związek. Warto w tym miejscu podkreślić, że u źródeł Dnia Świętości Życia leży Uroczystość Zwiastowania Pańskiego.

Rozmowa z Martą Omieczyńską, dyrektor biura Fundacji im. Heleny Kmieć.

Byłyście z Heleną koleżankami. Jak się poznałyście?

Po raz pierwszy usłyszałam o Helenie od ks. Pawła, dyrektora Wolontariatu Misyjnego Salvator. Wspomniał, iż na rajdzie rowerowym, jaki organizowaliśmy, pojawiła się nowa dziewczyna, która studiuje śpiew operowy, i już namówił ją, by wykonała psalm na Mszy św. inaugurującej ogólnopolskie spotkanie Wolontariatu Misyjnego Salvator. Zaintrygowało mnie to, bo nie znałam nikogo, kto zajmowałaby się śpiewem operowym.

W sobotę 11 lutego, w liturgiczne wspomnienie Matki Bożej z Lourdes, w kaplicy bursy św. Stanisława Kostki odbyła się wyjątkowa uroczystość: błogosławieństwo wdowy. Pochodząca z Terespola Galina Jarowicz jest trzynastą w diecezji kobietą, która po śmierci męża przyjęła konsekrację.

W tym szczególnym momencie G. Jarowicz towarzyszyli najbliżsi, a także inne wdowy i dziewice konsekrowane z diecezji siedleckiej. Mszę św. pod przewodnictwem biskupa siedleckiego Kazimierza Gurdy sprawowali m.in.: wikariusz biskupi ds. życia konsekrowanego ks. kan. Marek Matusik, odpowiedzialny za formację indywidulanych form życia konsekrowanego ks. Sebastian Bisek oraz rezydent parafii Świętej Trójcy w Terespolu, do której należy nowa pobłogosławiona wdowa, ks. Andrzej Żelazo.

Rozmowa z o. Mariuszem Balcerakiem SJ, wicepostulatorem procesu beatyfikacyjnego o. Józefa Andrasza SJ, spowiednika św. s. Faustyny.

1 lutego minęło 60 lat od śmierci o. Andrasza. Jak jest wspominany w Ojca zgromadzeniu? Jaki był o. Józef?

Wśród naszych współbraci nie ma już świadków życia o. Andrasza. Niektórzy starsi ojcowie pamiętają go z czasów, kiedy sami byli młodzi. Widywali go, czasem krótko z nim rozmawiali, np. na spacerze w ogrodzie. Wspominają go jako człowieka nabożnie odprawiającego Eucharystię, osobę rozmodloną i uduchowioną oraz spowiednika zarówno duchownych, jak i świeckich. Poza tym dwie siostry zakonne z Łagiewnik, obie w bardzo podeszłym wieku, opowiadają, że o. Józef prowadził u nich rekolekcji.

Rozmowa z ks. kan. dr. Tomaszem Bielińskim, dyrektorem Szkoły Nowej Ewangelizacji Diecezji Siedleckiej, odpowiedzialnym za katechumenat dorosłych

Obecnie do chrztu przygotowuje się 12 dorosłych, z czego dziesięcioro jest już na etapie katechumenatu. Oznacza to, że jeżeli przejdą wszystkie skrutynia i otrzymają pozytywne świadectwa zarówno ode mnie, jak i gwarantów, czyli par małżeńskich towarzyszących im od wielu miesięcy, to przyjmą sakrament na Wielkanoc 2023 r. W tej grupie są dwie osoby, które zgłosiły się kilka miesięcy temu, zatem dopiero rozpoczęły okres prekatechumenatu i - jeśli wszystko pójdzie dobrze - przyjmą chrzest rok później. Najstarszy katechumen ma prawie 60 lat. Najmłodsi skończyli 13 lat. W ich przypadku Kodeks prawa kanonicznego stanowi, że przygotowaniem do chrztu zajmuje się biskup, a nie proboszcz, jak ma to miejsce, gdy osoby chcące otrzymać ten sakrament nie osiągnęły jeszcze wspomnianego wieku.