Rozmowa z ks. Pawłem Siedlanowskim, dyrektorem Katolickiego Zespołu Edukacyjnego w Siedlcach

Szkoła, nauczyciele, rodzice muszą - oprócz przekazu wiedzy i umiejętności - skupić się na wychowaniu! Wychowanie to nie dowolność. Musi być oparte o zasady, najlepiej sprawdzone. Jest swego rodzaju przymusem - nie bójmy się tego słowa. Prof. Aleksander Nalaskowski, twórca jednego z najlepszych polskich liceów - Laboratorium w Toruniu, zwykł mawiać, iż preferuje aksamitny zamordyzm. Jestem za! Trzeba pomóc młodemu człowiekowi uporządkować jego wewnętrzny świat.

Geniusz kobiety - jako wyzwanie w realiach współczesnego świata - stał się przedmiotem refleksji I Diecezjalnej Pielgrzymki Kobiet do Pratulina

Babcie, mamy i córki zgromadziły się w niedzielę, 22 maja, w sanktuarium, by za wstawiennictwem bł. Męczenników Podlaskich upraszać łaskę trwania w macierzyńskim powołaniu i służbie owocującej byciem opiekunkami domowego ogniska. Satysfakcji z tak licznej obecności przedstawicielek diecezji na ziemi zroszonej krwią w obronie wiary nie krył bp Kazimierz Gurda. Spotkanie - jak zauważył - staje się okazją do dziękczynienia Bogu w Trójcy Świętej Jedynemu za wpisane w kobiece serce miłość, dobroć i poświęcenie…

Trzy historie, a każda z nich kryje więcej przemilczeń niż słów. Jedno jest pewne: cierpienie - bez względu na postać, jaką przybierze - na zawsze pozostanie tajemnicą przerastającą ludzkie zdolności zrozumienia.

Temat choroby postrzegany z perspektywy zdrowego człowieka zawsze będzie wyłącznie teoretyzowaniem. Stąd pomysł, by do dyskusji o życiu po diagnozie i granicach samotności, których nie przekroczy żaden, najdroższy nawet człowiek, włączyć tych, których sytuacja zmusiła do oswojenia się z cierpieniem. Jak trudna to droga i że niemożliwe - wobec braku perspektyw na zmianę - staje się realne, opowiadają pacjenci Zakładu Opiekuńczo-Leczniczego funkcjonującego w ramach siedleckiego SP ZOZ.

Rozmowa z ks. prałatem Józefem Władysławem Skorodiukiem, autorem książki pt. Człowiek Boży. Życie duchowe bp. Ignacego Świrskiego

Książka autorstwa Księdza Prałata - pod znamiennym tytułem „Człowiek Boży” - oddaje osobowość bp. Ignacego Świrskiego w aspekcie życia duchowego. Przypomina sylwetkę duchową pasterza, który zapisał się złotymi zgłoskami w historii Kościoła siedleckiego, a przy tym uzupełnia powszechną wiedzę o jego duszpasterskiej posłudze. Co skłoniło Księdza do usystematyzowania treści skutkującego tak cenną pozycją?

Urodził się 3 października 1920 r. w Krzesku Królowej-Niwie. - W tym samym roku, co papież - uściśla z uwagą, że pochodzenie w znacznej mierze determinuje ludzki los. Roman Główniak z zawodu jest czapnikiem. W rzemieślniczym fachu przepracował - co z dumą akcentuje - 60 lat!

Dodatkowym polem jego działalności była aktywność na niwie artystycznej. Pisze i recytuje… Na koncie ma też epizod aktorski. Mimo ukończonego 95 roku życia pan Roman wciąż zadziwia doskonałą pamięcią. Zachwyca też przytaczanymi ze swadą i uwrażliwieniem na detale opowieściami.

Choćby ludzie zawiedli, Bóg Ojciec jest ścianą, o którą zawsze można się oprzeć, gdy straci się równowagę. Jest opoką, na której można zbudować całe swoje życie. W czasach, gdy większość spraw i zasad zrelatywizowano, ma to szczególne znaczenie.

O Bożym i ludzkim ojcostwie, trudnościach, jakie wiążą się z modlitwą „Ojcze nasz” i wyzwaniach stojących przed współczesnym mężczyzną - w rozmowie z ks. Pawłem Siedlanowskim, duchowym opiekunem siedleckiego Klubu Ojca.

W bitwie o Monte Cassino bohater „Człowieczego losu…” został ranny - stracił nogę. „Niosąc pomoc towarzyszom broni, sam padł ofiarą wojennego teatru działań. To zmieniło jego życie na zawsze” – mówi o pradziadku Daniel Gugała. Jan Nestorowicz urodził się 3 listopada 1900 r. we wsi Drupia w gminie Domanice. W następstwie przeprowadzki wraz z rodziną zamieszkał w Wołyńcach-Kolonii, gdzie rodzice chłopca znaleźli zatrudnienie w jednym z majątków. Przyuczany od małego do gospodarskich obowiązków - w wieku 23 lat Jan został powołany do odbycia służby wojskowej.

Opieka nad chorymi w stanach terminalnych to - co zgodnie podkreślają pracownicy hospicjów stacjonarnego i domowego prowadzonych przez Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej - efekt zaangażowania całego zespołu.

Na wsparcie personelu liczyć mogą też rodziny pogrążone w żałobie po stracie swoich bliskich.

Odpowiadając na pytanie o to, jak na przestrzeni lat zmieniło się pielgrzymowanie, ks. P. Wojdat stwierdza, że z roku na rok jest ono coraz dojrzalsze.

Obserwuję, że Pątnicy już na etapie przygotowań mają świadomość znaczenia trudu, jakiego się podejmują, a czas pielgrzymowania staje się dla nich ważnym zastrzykiem na drodze duchowego uzdrowienia - stwierdza. Niejednokrotnie intencje, z jakimi wyruszają, ulegają przeobrażeniu pod wpływem modlitwy czy świadectw towarzyszących im sióstr i braci.

3 lipca skończyłby 97 lat. Odszedł pół roku wcześniej w Kalifornii. Przed śmiercią mówił: „Jadę do Siedlec! Muszę już iść do domu…”. W ostatniej drodze towarzyszyli mu rodzina i przyjaciele.

Poznaliśmy się w 2005 r. Byłam początkującą dziennikarką „Echa”. On przekazywał siedleckiemu Muzeum Regionalnemu Medal za Wybitną Odwagę (Conspicuous Gallantry Medal) Brytyjskiej Wspólnoty Narodów.