Religijno-patriotyczne wydarzenie było przygotowane, a mieszkańcy szykowali się na przyjęcie wyjątkowego daru. 22 października w parafii Piusa V Papieża miasto Dęblin miało zostać objęte patronatem św. Jana Pawła II.

Niestety z powodu objęcia powiatu ryckiego, a ostatnio i całej Polski, czerwoną strefą epidemiczną lokalne święto nie mogło dojść do skutku. Wydarzenie zostało przełożone na termin późniejszy, ale cały plan obchodów był już opracowany. Zapowiadało się kilka ważnych ceremonii. Zaplanowano wprowadzenie do kościoła relikwii św. Jana Pawła II, a przewodnictwo uroczystej Mszy zapowiedział bp Kazimierz Gurda. Podczas Eucharystii mieszkańcy mieli usłyszeć oficjalny tekst dekretu nadającego miastu patronat papieża. W wyjątkowe wydarzenie aktywnie włączyły się szkoły. W każdej placówce zostały zorganizowane wystawy tematyczne. Uczniowie wzięli też udział w konkursie plastycznym „Św. Jan Paweł II w sercu i pamięci”. Spośród 203 nadesłanych prac organizatorzy wybrali najpiękniejsze, a laureatom miasto Dęblin i stowarzyszenie „Civitas Christiana” przyznało nagrody. Parafia też w ostatnim czasie solidnie pracowała. Dzięki zbiórkom pieniędzy powstał modlitewnik ze specjalną wkładką mającą upamiętnić wyjątkowe wydarzenie. Książeczki już są i w odpowiednim czasie będą rozprowadzone.

Dziecięca schola w parafii św. Jana Pawła II w Sulbinach istnieje od pięciu lat. - Jest co świętować, bo widać ją i słychać. Dzieci zasługują na wielkie brawa - mówi proboszcz ks. Leszek Dąbrowski.

Schola w obecnym składzie liczy ok. 25 osób. W każdą niedzielę śpiewem ubogaca Mszę o 12.00 - i wszystkich uczestniczących w Eucharystii. Widać ją nie tylko na lokalnym podwórku, tj. w kościele. Dzieci z repertuarem kolędowym odwiedziły pobliski dom seniora. Reprezentanci parafii biorą też udział w koncercie rokrocznie organizowanym w garwolińskiej kolegiacie z okazji wspomnienia św. Cecylii oraz wielkim przedsięwzięciu, jakim jest koncert kolęd w kościele Matki Bożej Częstochowskiej - „Śpiewajcie i grajcie Mu”. W dowód uznania za wspólną pracę, dzieci ze scholi wraz z rodzicami i rodzeństwem zostali zaproszeni do udziału w pielgrzymce. W gronie 42 osób obecni byli także ks. L. Dąbrowski oraz kierująca scholą Joanna Kocon. Pielgrzymka odbyła się 10 października i udała się - m.in. dzięki temu, że była to ostatnia tak słoneczna sobota, a dobra pogoda - jak wiadomo - sprzyja dobrym humorom. Pielgrzymi ruszyli na przeciwny kraniec diecezji, do Kodnia i Kostomłotów. W kodeńskim sanktuarium grupa wzięła udział w Mszy św. dziękczynnej za jubileusz.

15 października odbyły się uroczystości pogrzebowe dzieci utraconych. Garwolin to kolejne miasto w diecezji siedleckiej, w którym - dzięki wypracowaniu odpowiednich procedur - każda osoba zmarła przed narodzeniem może być pożegnana z godnością.

Eucharystii przewodniczył bp Grzegorz Suchodolski. Przy ołtarzu, przed którym spoczęła biała trumienka ze szczątkami dzieci pozostawionymi w szpitalu powiatowym, wraz z biskupem modlili się dziekan dekanatu garwolińskiego ks. Stanisław Szymuś, proboszcz sulbińskiej parafii św. Jana Pawła II ks. Leszek Dąbrowski, prepozyt kolegiaty ks. prałat Ryszard Andruszczak i kapelan biskupa ks. Łukasz Szczeblewski. W homilii biskup podkreślał, że otaczamy naszą wiarą i miłością do Boga, który jest miłosierny i sprawiedliwy, dusze tych dzieci, które spoczywają w białej trumience przy płonącym paschale. - Ale modlitwą obejmujemy również wszystkie dzieci, które zostały poronione, utracone przed swoim narodzeniem, a także te, które nie zobaczyły światła dziennego na skutek aborcji dokonanej na ich życiu - podkreślił bp G. Suchodolski. Mówił też, że Msza nie ma charakteru przebłagalnego.

Zostawiła w naszych sercach obraz pogodnej mniszki, która z całym poświęceniem spełniała swoje powołanie - tak wspominają zmarłą 10 października matkę Scholastykę ss. benedyktynki od nieustającej adoracji Najświętszego Sakramentu. Funkcję przełożonej pełniła pięć kadencji.

M. Scholastyka przyszła na świat 23 września 1928 r. w Wilnie jako Jadwiga Teresa Wirpsz. Była najmłodszą z czterech córek Grzegorza i Stefanii. Została ochrzczona tego samego dnia w kościele parafialnym św. Apostołów Filipa i Jakuba. Dzieciństwo miała beztroskie, była kochana zarówno przez rodziców, jak i starsze siostry. Spokój zburzyła II wojna światowa. Terenia, bo tak ją nazywała najbliższa rodzina, uczyła się na tajnych kompletach i angażowała w życie parafii. Śpiewała w scholi i uczestniczyła w ruchu liturgicznym, gdzie po raz pierwszy zetknęła się ze śpiewem gregoriańskim, który od razu pokochała. Naukę w liceum kontynuowała w języku zmieniających się okupantów. Świadectwo maturalne otrzymała w j. litewskim w 1946 r. Jednak nie nacieszyła się nim - po zdaniu ostatniego egzaminu maturalnego już nie wróciła do domu. Musiała pójść prosto na stację, skąd wraz z rodziną w ramach przymusowych wysiedleń została wywieziona do Polski.

Gorliwością i zaangażowaniem zjednywał sobie serca rzeszy wiernych. Ci odwzajemnili się pamięcią i modlitwą przy jego trumnie. 9 października odbyły się uroczystości pogrzebowe proboszcza parafii Leopoldów ks. kan. Bogdana Kozioła.

Takiego zjazdu duchowieństwa kościół pw. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny dawno nie przeżywał. Przez dwa dni wspólnotę odwiedziła ponad setka kapłanów z diecezji siedleckiej, drohiczyńskiej, przemyskiej i warszawskiej. Już w czwartek dziesiątki wiernych uczestniczyły w Mszy św. żałobnej za duszę zmarłego ks. kanonika. Co ciekawe, tego samego dnia bp Kazimierz Gurda udzielił sakramentu bierzmowania tutejszej młodzieży. Termin namaszczenia krzyżmem był ustalany jeszcze z ks. Bogdanem, gdy przebywał w szpitalu. Pasterz diecezji wraz z bp. Grzegorzem Suchodolskim przyjechał do Leopoldowa także w piątek, aby odprawić Mszę i towarzyszyć zmarłemu w jego ostatniej drodze. Pogrzeb księdza kanonika miał charakter dziękczynny. - Dziękujemy za wiarę śp. ks. Bogdana, za to, że prawdę o życiu wiecznym głosił po otrzymaniu święceń kapłańskich. On tę prawdę przyjął, uwierzył w Jezusa oraz w Jego stałą obecność pośród nas - zaznaczył bp K. Gurda. Nie omieszkał podziękować też tym, którzy w ks. Koziole rozniecili ogień wiary.

Uroczystości pogrzebowe emerytowanego proboszcza parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie ks. prałata Juliana Jóźwik, w których udział wzięło 40 księży, liczne grono parafian, władze samorządowe, znajomi, rodzina, odbyły się 12 października.

Rozpoczął je Różaniec w intencji zmarłego. Nieco wcześniej ciało zmarłego ks. prałata Juliana Jóźwika zostało złożone do grobu na miejscowym cmentarzu. - Gromadzimy się wokół ołtarza Jezusa Chrystusa, aby całe jego życie i całą jego posługę zanurzyć w owocach tajemnicy męki, śmierci i zmartwychwstania naszego Zbawiciela - mówił przewodniczący Eucharystii bp Grzegorz Suchodolski. - Czas pandemii, który przeżywamy, nie tylko uniemożliwia wielu kapłanom, wiernym świeckim i członkom rodziny bezpośredni udział w Mszy pogrzebowej, ale też nie pozwala, aby ciało naszego zmarłego brata stanęło przed ołtarzem, gdzie przez tyle lat sprawował Najświętszą Eucharystię. Wierzymy jednak, że jesteśmy zjednoczeni w wierze i miłości, a także w nadziei na tę nagrodę, której dla księdza prałata pragniemy wypraszać - zaznaczył. W homilii bp G. Suchodolski przypomniał drogę życiową zmarłego, jego ofiarną i gorliwą służbę na rzecz duszpasterstwa w diecezji, dokonania ekonomiczne w kurii i działalność charytatywną w diecezji oraz posługę parafialną.

2 października w Centrum Charytatywno-Duszpasterskim w Siedlcach odbył się finał etapu diecezjalnego XXIV Ogólnopolskiego Konkursu wiedzy Biblijnej organizowanego przez katolickie stowarzyszenie Civitas Christiana.

- W tym roku część pisemną przeprowadzono w szkołach, a punktacje zostały nadesłane do komisji konkursowej. Do finału diecezjalnego zaprosiliśmy siedem najlepszych osób - mówi ks. Rafał Pietruczuk, przewodniczący komisji konkursowej. - Trzeba podkreślić, że większość uczestników była bardzo dobrze przygotowana - dodaje. Tematem całego konkursu była Księga Liczb i 1 List św. Pawła do Koryntian, łącznie z przypisami, komentarzami i słownikiem, który będzie obowiązywał w etapie finałowym w Niepokalanowie. - W tym roku ze względu na epidemię musieliśmy przeformułować konkurs. Stworzyliśmy specjalną platformę, dzięki której został przyprowadzany etap szkolny i etap pisemny diecezjalny - tłumaczy Ewa Urbanek, koordynator OKWB na terenie diecezji siedleckiej.

15 października od 2014 r. obchodzony jest w Polsce jako Dzień Dziecka Utraconego. Rodzice, którzy stracili dzieci w wyniku poronienia lub przedwczesnego porodu oraz ich bliscy mogą tego dnia wyrazić swoją pamięć o swoim utraconym skarbie.

Szacuje się, że w Polsce w wyniku straty dziecka cierpi rocznie 40 tys. kobiet (rodziców). Każde poczęcie dziecka, chciane czy nie przez kobietę bądź mężczyznę, nie zmienia faktu, że stają się rodzicami i będą nimi do końca życia. Tak jak każdy z nas jest wyjątkowy i niepowtarzalny, tak samo każde dziecko powołane do życia jest jedyne i szczególne. Choć często we wczesnym etapie ciąży nie można dowiedzieć się, jak wyglądałoby, jaką miało osobowość i charakterystyczne dla niego zachowania, jego strata jest tragedią. Wiąże się z silnymi przeżyciami, a myśl o wydarzeniu powraca niemal każdego dnia, budząc tęsknotę. Stąd potrzeba świadomego przeżycia żałoby, by dojść do etapu pogodzenia się ze stratą. Słowa współczucia, wsparcia i gotowość wysłuchania osoby w żałobie są nieocenione w tak trudnym doświadczeniu. Cicha obecność dodaje wiary.

22 września Dom Pracy Twórczej „Reymontówka” w Chlewiskach był miejscem inauguracji działalności Duszpasterstwa Środowisk Twórczych Diecezji Siedleckiej.

Uroczystości rozpoczęła Msza św. w intencji twórców kultury sprawowana pod przewodnictwem bp. Kazimierza Gurdy w kościele w Kotuniu. - Wszystko, co czyni Bóg, jest piękne. Każde Jego dzieło jest piękne - przypomniał w homilii ordynariusz. Cytując fragmenty listu św. Jana Pawła do artystów, zauważył, iż pozostają one echem słów ojców Soboru Watykańskiego II, którzy pisali: „Świat, w którym żyjemy, potrzebuje piękna, aby nie pogrążyć się w rozpaczy. Piękno, podobnie jak prawda, budzi radość w ludzkich sercach i jest cennym owocem, który trwa mimo upływu czasu”. - Każdy artysta jest wezwany do współdziałania z Bogiem w tworzonym przez siebie dziele - podkreślił bp K. Gurda.

Wasza postawa jako kobiet świętych, silnych jest potrzebna nam, mężczyznom. Wasza jakość życia jest potrzebna ludziom, z którymi żyjecie obok - przekonywał ks. dr Jacek Sereda, diecezjalny duszpasterz rodzin, podczas konferencji po Mszy św. inaugurującej powstanie Duszpasterstwa Kobiet Diecezji Siedleckiej „Umiłowana”.

Projekt jest kontynuacją drogi formacyjnej funkcjonującej do tej pory pod nazwą „Urzekająca”. Nowa nazwa - „Umiłowana” - nawiązuje do fragmentu „Pieśni nad pieśniami”, kiedy oblubieniec zwraca się do oblubienicy słowami: „O jak piękna jesteś, jakże wdzięczna, umiłowana, pełna rozkoszy!”. - Odnosząc słowo „umiłowana” do siebie, powinnyście panie poczuć, że każda z was jest umiłowaną oblubieńca - Boga. To słowo nawiązuje również do Maryi, która jest umiłowaną. Na tym będzie polegać nasza praca formacyjna, duchowa droga, którą chcemy podążać - mówił ks. J. Sereda. Jako tę, która chce nas nieustannie uczyć właściwej drogi, kapłan wskazał Matkę Bożą. Kierunkowskazem wcielanym w życie mają być trzy postawy Maryi: fiat, magnificat i stabat. - Muszą być zawsze spójne, nie można ich oddzielić, bo mówią one o tożsamości Maryi i każdego z nas - tłumaczył duszpasterz rodzin.