„Pragniemy z radością okazać Tobie, Czcigodny Bracie, wdzięczną pamięć, wypowiedzieć życzenia i razem wyśpiewać Bogu chwałę za obfitość Jego łaski” - napisał papież Franciszek w telegramie skierowanym do bp. Henryka Tomasika z okazji 25-lecia sakry biskupiej.

W niedzielę 7 stycznia diecezja siedlecka świętowała srebrny jubileusz biskupa wywodzącego się z Łukowa, przez wiele lat posługującego w rodzinnej diecezji jako kapłan i biskup pomocniczy, od 2009 r. kierującego diecezja radomską. Uroczystości rozpoczęła o 13.00 Eucharystia w katedrze pod przewodnictwem bp. H. Tomasika. Na wstępie pasterz Kościoła siedleckiego Kazimierz Gurda przypomniał, że w uroczystość Objawienia Pańskiego upłynęło 25 lat, gdy św. Jan Paweł II w bazylice św. Piotra udzielił ks. prałatowi Henrykowi Tomasikowi, kapłanowi diecezji siedleckiej, święceń biskupich.

Fundacja „Kurs na Miłość” zaprasza na warsztaty „Nie daj złości za wygraną”, dotyczące trudnych emocji dziecka i rodzica. Odbędą się one w dniach 26-27 stycznia.

Będzie to już szósta edycja tego typu zajęć w Białej Podlaskiej. Fundacja organizowała je także w Nidzicy, Jabłoniu i Zakroczymiu. - Na warsztatach mówimy o tym, czym jest złość, skąd się bierze i co ją powoduje. Wspominamy o akceptacji złości i podajemy sposoby, jak sobie z nią radzić. Pokazujemy, jak asertywnie ją wyrażać i jak asertywnie się komunikować - mówi Joanna Chalimoniuk, która jest odpowiedzialna za te warsztaty. - Warsztaty nie są prowadzone metodą wykładową, ale ćwiczeniową. Uczestnicy wykonują polecone zadania i dzięki temu dochodzą do pewnych prawd. Dużo rozmawiamy, dzielimy się swoimi rodzicielskimi doświadczeniami, mówimy nie tylko o własnych problemach, ale też o sukcesach i radościach.

W kolumnie kościoła pw. Dziesięciu Tysięcy Rycerzy Męczenników w Trzebieszowie od 150 lat spoczywa serce bp. Józefa Twarowskiego - powierzone w depozyt tak bliskiej mu parafii. Gdyby mury mogły przemawiać, zapewne dowiedzielibyśmy się także o trudzie wznoszenia świątyni powstałej w roku powstania styczniowego - 1863.

W opinii Jana Rzewuskiego, autora monografii „Parafia rzymskokatolicka i dobra ziemskie w Trzebieszowie w latach 1790- 1939”, której promocja miała miejsce w październiku br., ta data dowodzi wyjątkowości i samej budowli, i ludzi, którzy w tak niesprzyjających okolicznościach porwali się na budowę kościoła. - To ewenement - podkreśla z uznaniem. - Formalną zgodę na budowę kościoła uzyskano 13 marca 1862 r. w Warszawie.

To Boże dzieło - mówi o trwającej już 12 lat, a dobiegającej końca budowie świątyni proboszcz dęblińskiej parafii „na Wiślanej” ks. Andrzej Kania.

Parafia Chrystusa Miłosiernego w Dęblinie erygowana została 24 czerwca 1986 r. Funkcję kościoła parafialnego pełni od ponad 30 lat zabytkowy drewniany kościół - dawna cerkiew unicka z pierwszej połowy XVIII w., przeniesiona z Łosic do Dęblina w latach 1928- 1929, przez wiele lat służąca jako kościół parafii św. Piusa V. Wzniesienia nowego, murowanego kościoła podjął się w 2005 r. ówczesny proboszcz parafii ks. Jan Romaniuk. Decyzję poparł ordynariusz diecezji bp Zbigniew Kiernikowski. Znamienne hasło towarzyszące przedsięwzięciu - „Budujemy kościół Chrystusowi Miłosiernemu” - mówi zarazem o rozwoju kultu Pana Jezusa Miłosiernego.

Dramat rzezi niewiniątek ma miejsce także dzisiaj i czasami, niestety, z naszym udziałem. Dlatego tak ogromne znaczenie ma fakt, czy stajemy po stronie życia, czy po stronie śmierci - podkreślił bp Piotr Sawczuk podczas Mszy św. inaugurującej Marsz dla Życia, który 28 grudnia już po raz 20 przeszedł ulicami miasta.

Święto Młodzianków, czyli dzieci betlejemskich pomordowanych na rozkaz Heroda, jest szczególną okazją do refleksji, modlitwy ekspiacyjnej i zadośćuczynienia za występki przeciw ludzkiemu życiu. Tego dnia ulicami wielu miast przechodzą marsze stanowiące publiczną manifestację przywiązania do tej najwyższej wartości. W Siedlcach odbył się on już po raz 20. W tym roku przyświecało mu hasło „Otoczmy Różańcem Życie”.

Rozmowa z ks. kan. Grzegorzem Suchodolskim, proboszczem parafii katedralnej pw. Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Siedlcach.

W katedrze trwają intensywne prace remontowe i konserwatorskie. Stanowią one kontynuację tego, co rozpoczęli moi poprzednicy. Ks. prałat E. Filipiuk odnowił całą elewację: uzupełnione zostały ubytki w cegłach i założone nowe żaluzje w oknach wież. Teraz skupiamy się na wnętrzu katedry. Są dwa główne motywy, które zadecydowały o tak szybkim tempie prac. Pierwszy związany jest z rokiem jubileuszowym diecezji siedleckiej i uroczystościami z udziałem episkopatu całej Polski, zaplanowanymi na 9 czerwca. Tego dnia w katedrze odprawiona zostanie Msza św. dziękczynna za 200-lecie istnienia naszej diecezji, kończąca Konferencję Episkopatu Polski, która wcześniej, przez dwa dni będzie obradowała w Janowie Podlaskim.

Już ponad 50 lat siedleckie ss. sakramentki wypiekają wigilijne opłatki. Teoria wydaje się prosta: trochę wody i mąki. Tymczasem praktyka jest już nieco skomplikowana. Mąka musi być najwyższej jakości, woda bardzo zimna, temperatura pieczenia odpowiednia, a każda porcja na wskroś omodlona. Wtedy wypiek jest idealny.

Najczęściej są białe, zawsze kruche i bardzo cienkie. Mają kształt mniejszych i większych prostokątów. Na każdym znajduje się wizerunek nawiązujący do tematyki Bożego Narodzenia. Właściwie nie mają smaku. 24 grudnia nie może ich zabraknąć na stole. Bo to od połamania się nimi rozpoczyna się w polskich rodzinach wieczerzę wigilijną. Nazwa „opłatek” pochodzi od łacińskiego „oblatum” i oznacza to, co podarowane; dar ofiarny. Sam zwyczaj obdarowywania się chlebem wywodzi się z czasów pierwszych chrześcijan. Pieczywo specjalne, przypominające dzisiejsze opłatki, a zastępujące podczas Eucharystii przaśny chleb, pojawiło się w kościołach katolickich w X-XI w.

8 grudnia, w uroczystość Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, patronki parafii katedralnej, uroczystą Eucharystią pod przewodnictwem metropolity lubelskiego abp. Stanisława Budzika zainaugurowane zostały obchody jubileuszu 200-lecia naszej diecezji.

Mszę św. koncelebrowali biskupi siedleccy: Kazimierz Gurda i Piotr Sawczuk, jak też wielu księży z całej diecezji, w tym dziekani, proboszczowie parafii siedleckich, kanonicy kapituły katedralnej, wykładowcy Wyższego Seminarium Duchownego Diecezji Siedleckiej i pracownicy kurii diecezjalnej. W katedrze licznie zgromadzili się także wierni. Na początku Mszy św. ordynariusz diecezji siedleckiej nawiązał do uroczystości Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Przypomniał, że rok jubileuszowy będzie rokiem podziękowania Panu Bogu za naszą diecezję i rokiem modlitwy o Boże błogosławieństwo. - Będziemy dziękować za to, że Kościół na podlaskiej ziemi w ciągu tych 200 lat wypełnił powierzoną przez Chrystusa misję wiernego świadectwa o Jezusie Chrystusie Zbawicielu Człowieka - głosił.

7 grudnia, w wigilię Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny, w siedleckiej katedrze odbyło się dekanalne spotkanie młodzieży. Hasłem przewodnim były słowa: „Nie bój się!”.

W Mszy św. i konferencji uczestniczyła młodzież ze wszystkich siedleckich parafii. Spotkanie zostało przygotowane w oparciu o nowy programu formacyjny dla młodzieży „Oto ja!”. Nawiązuje on do hasła Światowych Dni Młodzieży: „Oto Ja, służebnica Pańska, niech Mi się stanie według Twego słowa”, które odbędą się w 2019 r. w Panamie. Bp Marek Solarczyk, przewodniczący rady ds. duszpasterstwa młodzieży Konferencji Episkopatu Polski, podczas spotkania duszpasterzy młodzieży w Warszawie wyjaśnił, że „nowy program duszpasterski zaprasza każdego z nas do odnalezienia osobistej relacji z Bogiem, ale także podjęcia z ufnością życiowych wyzwań. Poprzez następne miesiące będziemy odkrywali bogactwo duchowych darów Boga, aktywnie podejmowali naszą odpowiedzialność za przyszłoroczny Synod Biskupów poświęcony młodym oraz dynamicznie przygotowywali się do ŚDM w Panamie”.

Już po raz 24 we wszystkich diecezjach na terenie Polski rozbłyśnie płomień świecy Wigilijnego Dzieła Pomocy Dzieciom, którego tegoroczne hasło brzmi: „Miłosierdzie jest jedno”. Caritas Diecezji Siedleckiej (CDS) w tym roku rozprowadzi 64 tys. świec, a zebrane środki przeznaczy na pomoc najuboższym dzieciom i ich rodzinom.

Świeca Caritas - zapalana od Bałtyku po Tatry - jest w Polsce niewątpliwie najbardziej rozpoznawalnym symbolem Wigilii. Często pokonuje jeszcze dłuższą trasę, by dotrzeć do rodaków zamieszkujących odległe zakątki świata. I tak jak każdy symbol - niesie w sobie pewne znaczenie. W Piśmie Świętym sam Bóg porównywany jest do światła, które rozjaśnia ciemności. Wierzymy, że wraz z narodzeniem Pana Jezusa w naszym życiu zagości światło, któremu towarzyszyć będą: miłość, radość i dobro.