26 czerwca odbyły się coroczne uroczystości upamiętniające śmierć mjr. Mariana Bernaciaka „Orlika” - dowódcy zgrupowania partyzanckiego AK-WiN. Jego rodzina przekazała kościołowi parafialnemu wyjątkowe wotum - nadany pośmiertnie (2009 r.) Krzyż Wielki Orderu Odrodzenia Polski.

Rok 1826 dla niektórych mieszkańców Podlasia był rokiem ważnych inwestycji, ale także wykorzystaniem nowych udogodnień w życiu. Prot Lelewel, zwolniony z więzienia, uruchomił gorzelnię, która do przetwórstwa używała żyta.

Byli i tacy Polacy, którzy nie angażowali się w bieżącą walkę polityczną, ale starali się służyć krajowi w inny sposób. Młody, 30-kilkuletni płk Ludwik Kicki, który nie mógł się pogodzić z wybrykami W.Ks. Konstantego, w 1821 r. wziął dymisję i osiadając na roli zasłynął w swych dobrach na Podlasiu jako autor śmiałych przedsięwzięć.

13 lutego 1825 r. car Aleksander I podpisał uniwersał zwołujący sejm Królestwa Polskiego i równocześnie artykuł dodatkowy, który znosił jawność obrad sejmowych z wyjątkiem ich zagajenia i zamknięcia.

Po zakazie działania lóż masońskich obostrzenia rządu poszły jeszcze dalej. Ponieważ uważano, że w organizacjach tych przodowali Żydzi, powstał (zatwierdzony przez cara) projekt odosobnienia ich od chrześcijan.

W 1823 r. ukończono na Podlasiu inwestycję na wskroś nowoczesną, odpowiadającą ówczesnemu postępowi cywilizacyjnemu. Był to ostatni odcinek szosy Warszawa - Brześć.

Rok 1821 zasłynął na Podlasiu z groźnych klęsk żywiołowych. Do najsłynniejszych należał pożar Międzyrzeca Podl. 22 maja i Kodnia we wrześniu, nie licząc wcześniejszych udręk pogorzelców z Łukowa.

Do 1816 r. nie było w Królestwie Polskim dróg bitych, istniały tylko drogi zwyczajne, utrzymywane przez okolicznych mieszkańców za pomocą powinności szarwarkowej, opartej na zwyczajach miejscowych.

W pierwszej połowie 1818 r. władze wojewódzkie w Siedlcach zarządziły przeniesienie targów z rynku środkowego koło starego ratusza na koński rynek, położony nieco dalej, na zachód od pierwszego.

Na początku lata 1818 r. władze wojskowe Królestwa Polskiego przeniosły z Krasnegostawu do Międzyrzeca jeden z pułków ułańskich i sztab brygady jazdy. Dowódcą ich mianowany został wybitny kawalerzysta z poprzednich wojen - płk Jan Kozietulski.