Podczas jednej z ostatnich lekcji wychowania do życia w rodzinie, które prowadzę w gimnazjum, rozmawiałam z uczniami na temat miłości i odpowiedzialności. Analizowaliśmy tekst piosenki młodzieżowego zespołu Happysad pt.: Zanim pójdziesz. Dużą radością był dla mnie moment, w którym chłopcy, niemalże chórem, zaśpiewali: Miłość to żaden film w żadnym kinie, ani róże, ani całusy małe, duże, ale miłość, kiedy jedno spada w dół, drugie ciągnie je ku górze.

Pomyślałam wtedy: jest nadzieja, wierzą w trwałą miłość! Pracując w poradni z narzeczonymi, też mam wrażenie, że ludzie przygotowują się do sakramentu małżeństwa z ogromną wiarą w siłę miłości. Bardzo dobrze. W takim razie skąd bierze się ta fala rozwodów, poranionych małżonków, skrzywdzonych dzieci?

Przed nami najważniejsze dni roku. Od ich właściwego zrozumienia zależy jakość naszej wiary. Często jest ona mylona z religijnością. Dzieje się tak wówczas, gdy ludziom uznającym siebie za wierzących, brakuje punktu odniesienia. Gdy logika krzyża, zamiast stać w centrum życia, staje się jego marginesem.

Nie da się wierzyć w Boga opisanego wedle tylko kryteriów ludzkich i akceptowalnego jedynie w wymiarze uczynionym w myśl „ludzkiego obrazu i podobieństwa”. Prawdziwa wiara rodzi się tam, gdzie obumierają iluzje, zbyt ludzkie wyobrażenia o Bogu. Pod krzyżem rozum, wola, nadzieja, trzymając się kurczowo ziemskiej mądrości, wkraczają w ślepą uliczkę. Dochodzą do granic swoich możliwości poznawczych. Mistrz Eckhart podpowiada, że aby zrozumieć ten moment, trzeba zatrzymać się w postawie bezradności: nagi człowiek musi się spotkać z nagim Chrystusem, odartym z godności, sponiewieranym i umęczonym…

W muzeum gen. Ryszarda Kuklińskiego znajduje się pochodząca z początku lat 80 XX w. mapa Europy z zaznaczonym planem inwazji krajów komunistycznych na Europę zachodnią. Gdy patrzy się na tę mapę, nie sposób nie czuć grozy. Widać bowiem, że plany komunistycznych dowódców zakładały użycie broni jądrowej - tak przez Układ Warszawski, jak i wojska NATO.

Trzecia wojna światowa, do której ostatecznie nie doszło, została przez Związek Sowiecki przegrana dużo wcześniej. 13 maja 1984 r. zniszczeniu uległa duża część arsenału zbrojnego Sowietów. Tego dnia nastąpiła seria eksplozji w bazie wojskowej w Siewieromorsku niedaleko Murmańska, gdzie mieścił się główny skład amunicji sowieckiej Floty Północnej.

Potem Jezus świadom, że już wszystko się dokonało, aby się wypełniło Pismo, rzekł: Pragnę. Stało zaś tam naczynie pełne octu. Nałożono więc na hizop gąbkę, nasączono octem i do ust Mu podano (J 19,28-29). To najbardziej osobiste z wyznań, jakie wyszły z ust Jezusa przybitego do krzyża. Ciągle aktualne.

Zbliżamy się do dni upamiętniających najważniejsze wydarzenia historii zbawienia - Triduum Paschalnego. Warto zatem jeszcze raz się na nich zatrzymać, wsłuchać się w słowa Zbawiciela, poczuć się zaproszonym do wejścia w głębię Tajemnicy… Podobnie jak wcześniejsze wołanie: Boże mój, czemuś mnie opuścił, także Jezusowe: Pragnę - odnosi się do proroctwa z Psalmu 22,16, jak też Ps 68,22: Dali mi jako pokarm truciznę, a gdy byłem spragniony, poili mnie octem.

Matka Boża objawiała się w Fatimie trójce dzieci: Franciszkowi, Hiacyncie i Łucji. Dwoje wizjonerów - Franciszek i Hiacynta - zmarło wkrótce po objawieniach. Na ziemi pozostała jedynie Łucja. Po osiągnięciu wieku dorosłego wstąpiła ona do Karmelu i jako siostra Łucja była przez długie lata znakiem i świadkiem orędzia Matki Bożej (zmarła 13 lutego 2005 r.).

Już jako siostra zakonna - Łucja miała kolejne objawienia Jezusa i Maryi. Trzy z nich - 12 grudnia 1915 r., 10 grudnia 1925 r. i jedno w terminie bliżej nieznanym - odnoszą się do nabożeństwa pierwszych sobót miesiąca, stanowiąc przy tym uzupełnienie i wyjaśnienie treści tzw. tajemnic fatimskich, poznanych przez trójkę dzieci podczas objawień. W skład sekretu fatimskiego wchodzą trzy tajemnice. Dwie z nich zostały ujawnione dość szybko, trzecią ukazał dopiero Jan Paweł II.

17 lipca 1917 r. w Fatimie mali wizjonerzy otrzymali od Matki Bożej jeszcze jeden sekret. Ze względu na jego treść długo pozostawał on prawdziwą tajemnicą.

Tak zwana trzecia tajemnica fatimska mówi o szeroko rozumianych prześladowaniach Kościoła. Kluczem do jego zrozumienia jest - zdaniem kard. Ratzingera, późniejszego papieża Benedykta XVI - trzykrotnie powtórzone słowo pokuta. Całość sekretu tworzy ciąg niepokojących czy wręcz przerażających obrazów: anioł z ognistym mieczem, śmierć papieża zabitego przez żołnierzy, zrujnowane miasto i ciała zabitych chrześcijan. Droga Kościoła zostaje tu zatem opisana jako Droga Krzyżowa, jako wędrówka przez czas przemocy i zniszczenia - komentował kard. Ratzinger.

Muszę przyznać, że za każdym razem, gdy po Mszy św. otrzymuję od księdza konsekrowaną hostię, by zanieść ją następnie, ukrytą w bursie, osobie chorej, jest to dla mnie wielkie przeżycie - mówi nadzwyczajny szafarz Komunii św. Stanisław Orłowski.

64-letni rolnik z Wólki Komarowskiej jest nadzwyczajnym szafarzem Komunii św. w parafii Najświętszego Serca pana Jezusa w Komarówce od 2008 r. Był w pierwszej grupie świeckich wyznaczonych do tej posługi w diecezji siedleckiej - Kiedy ksiądz proboszcz zaproponował, bym wziął udział w przygotowaniach kandydatów do tej funkcji, nie zastanawiałem się ani chwili.

Podczas trzeciego objawienia w lipcu 1917 r. Maryja przekazała wizjonerom dwie tajemnice. Pierwszą była wizja piekła. Drugą - zapowiedź straszliwej wojny, jeśli ludzkość się nie nawróci…

Siostra Łucja tak relacjonowała słowa Maryi: Wojna zbliża się ku końcowi. Ale jeżeli ludzie nie przestaną obrażać Boga, to w czasie pontyfikatu Piusa XI rozpocznie się druga wojna, gorsza. Kiedy pewnej nocy ujrzycie nieznane światło, wiedzcie, że jest to wielki znak od Boga, że zbliża się kara na świat za liczne jego zbrodnie, będzie wojna, głód, prześladowanie Kościoła i Ojca Świętego. Aby temu zapobiec, przybędę, aby prosić o poświęcenie Rosji memu Niepokalanemu Sercu i o Komunię św. wynagradzającą w pierwsze soboty.

Idźcie do Józefa! - słowa ufności, jakie przed laty zaszczepił w swoich parafianach ks. kan. Karol Harazin, nie straciły na aktualności. Potwierdzeniem tezy, że opiekun Maryi i Jezusa stoi na straży ludzkich tęsknot i serc, jest wysoka frekwencja podczas nowennowych spotkań.

Tegorocznym uroczystościom przyświeca hasło: Od św. Józefa uczymy się, jak być szczęśliwymi, kierując się w życiu cnotami chrześcijańskimi. - Św. Józef jest dla nas wzorem w drodze wiary i nauczycielem życia wewnętrznego - komentuje proboszcz parafii ks. Jacek Nazaruk. Trwająca obecnie nowenna jest już szóstą pod przewodnictwem obecnego proboszcza. Ks. J. Nazaruk nie ukrywa, że kultu św. Józefa - podobnie jak jego poprzednicy - uczył się od swoich parafian.

Jednym z największych sukcesów demona jest fakt, że ludzie nie wierzą w jego istnienie. Nie wierzą również w istnienie piekła. Tymczasem tzw. pierwszy sekret fatimski nawiązuje wprost do tej przerażającej rzeczywistości. Piekło istnieje, a Maryja w Fatimie wskazuje drogę, jak go uniknąć i osiągnąć zbawienie.

Jednym z największych sukcesów demona jest fakt, że ludzie nie wierzą w jego istnienie. Nie wierzą również w istnienie piekła. Tymczasem tzw. pierwszy sekret fatimski nawiązuje wprost do tej przerażającej rzeczywistości. Piekło istnieje, a Maryja w Fatimie wskazuje drogę, jak go uniknąć i osiągnąć zbawienie.