13 lipca 1917 r. miało miejsce trzecie objawienia fatimskie. Maryja prosiła dzieci o modlitwę za grzeszników - o ich nawrócenie, jak też zadośćuczynienie za grzechy popełnione przeciwko jej Niepokalanemu Sercu.

Ukazała też im przerażającą wizję piekła. Rzecz charakterystyczna: bardzo podobnie pisali o nim św. s. Faustyna, bł. Anna Katarzyna Emmerich czy św. o. Pio. Niestety, ono istnieje. I nie jest puste, jak sugerują niektórzy teologowie.

W tym roku mija 100 rocznica objawień fatimskich. Maryja, objawiająca się pod koniec I wojny światowej w bliżej nieznanej nikomu wiosce w Portugalii, przekazała wizjonerom - trójce dzieci ważne przesłanie. Było to wezwanie do nawrócenia i pokuty. Powraca ono do nas co roku u progu Wielkiego Postu. Ale właśnie teraz, ze względu na rocznicę objawień i sytuację, w jakiej znajduje się współczesny świat, nabiera ono szczególnego znaczenia.

Wielu z nas, gdy mowa o nawróceniu i pokucie, w duchu lekko się krzywi. Kiedy słyszą, że kiedyś Wielki Post ograniczał się tylko do 40 godzin przed Niedzielą Zmartwychwstania, wzdychają: Jak dobrze byłoby żyć w tamtych czasach!. Wezwanie do pokuty kojarzą z noszeniem włosiennicy, biczowaniem i ciągłym głodzeniem się.

Już po raz trzeci Caritas Diecezji Siedleckiej bierze udział w międzynarodowej kampanii dobroczynnej pn. Kilometry Dobra. Zainaugurowana 1 marca akcja potrwa do 4 czerwca.

Inicjatywa polega na zbiórce pieniędzy na różne cele, wybrane przez włączające się w nią organizacje partnerskie. W diecezji siedleckiej zgromadzone środki zostaną przeznaczone na leczenie i rehabilitację chorych dzieci. Caritas z tej okazji przeprowadza specjalny konkurs dla szkół z atrakcyjnymi nagrodami. Kilometry Dobra to stworzona w Polsce międzynarodowa kampania dobroczynna - jedyna, w której mogą wziąć udział organizacje z całego świata.

Witamy w KSM - takie hasło przyświecało młodym zrzeszonym w Katolickim Stowarzyszeniu Młodzieży podczas szkolenia pierwszego stopnia zorganizowanego w Siedlcach.

W dniach 10-12 lutego do Katolickiego Zespołu Edukacyjnego przy ul. Sokołowskiej w Siedlcach przyjechało ponad 80 osób chcących dowiedzieć się nieco więcej o swojej wspólnocie.

Czy ta myśl, natchnienie pochodzi od Boga? A może to tylko ubrana w piękne szaty namiętność, wystrojone w altruistyczną powłokę moje ja? Jak zdobyć pewność? W którą stronę pójść, by się boleśnie nie rozczarować? To dylematy, przed którymi staje wielu dobrych, pobożnych chrześcijan, szczerze kochających Boga i ludzi. Konsekwencje złej odpowiedzi mogą zaważyć na całym życiu.

Wiara nie jest i nie może być naiwnością. Dlatego szuka zrozumienia. - Wiara i rozum są jak dwa skrzydła, na których unosi się duch ludzki ku kontemplacji prawdy - pisał św. Jan Paweł II.

Mówią, że śmiech to zdrowie, ale czy wypada śmiać się w kościele? Czasami trudno się opanować... Niektórych sytuacji, jakie mają w nim miejsce, nie wymyśliłby nawet najlepszy scenarzysta komediowy.

Zabawne momenty świadczą o naszym bogactwie ducha i o dystansie do tego, co robimy. Czasem wynikają z ograniczoności czy niedopatrzenia. Zresztą, myślę, że Pan Bóg też musi mieć niezłe poczucie humoru, więc dlaczego my mamy być smutni i śmiertelnie poważni? Nikogo nie trzeba przekonywać, że dowcipu nie brakuje też samym kapłanom i osobom zakonnym.

Jesteśmy wspólnotą zwykłych facetów, żonatych, pracujących, z milionem obowiązków na głowie, nie ugrzecznionych. Chcemy pokazać współczesnemu mężczyźnie, często zagubionemu, właściwą drogę - mówią tworzący wspólnotę Cristeros.

2 lutego Mszą św. i modlitwą uwielbienia uczcili pierwszą rocznicę istnienia. - Spotykaliśmy się w niewielkim gronie od kilku lat, jednak to rok temu, w święto Matki Bożej Gromnicznej zadecydowaliśmy, że wypływamy na szerokie wody: systematyczne spotkania i modlitwa - mówi Mariusz Soczewka. Zaczynali we czterech. Dzisiaj trzon grupy stanowi ok. 20 Cristeros - można powiedzieć zadeklarowanych, chociaż wspólnota odżegnuje się od formalności: statutów, list obecności itd.

Dziękujcie Bogu za waszych kapłanów. Wspierajcie ich modlitwą, życzliwością i dobrą radą - apelował papież Franciszek do Polaków podczas jednej z audiencji w Watykanie.

Modlitwa za kapłanów jest naszą powinnością. Nie patrzmy na nią w kategorii obowiązku czy nakazu. Módlmy się raczej z potrzeby serca, z wdzięczności za ich posługę i obecność, z radości, że mamy wokół siebie tak wielu oddanych duszpasterzy. Konieczność modlitwy za księży najpełniej rozumie ten, kto osobiście doświadczył, czym jest dar kapłaństwa, kto choć trochę poznał kapłańską codzienność, kto doznał błogosławieństwa płynącego z posługi i pomocy księdza.

Był to niesamowity czas dla małżonków, podczas którego mogli się pochylić nad swoją relacją, pozwolić Jezusowi na rentgen, czyli prześwietlenie związku - tak o kursie Tobiasz i Sara mówi współprowadzący go Daniel Leszczyński z Domowego Kościoła.

Czy chcesz nadać nową jakość Twojej małżeńskiej relacji? A może widzisz w swoim małżeństwie problemy nie do rozwiązania? Może nawet tracisz nadzieję, że on/ona kiedykolwiek zmieni swoje złe przyzwyczajenia? A może dopiero niedawno wasz związek się rozpoczął i szukacie drogowskazu, pytając siebie, jak żyć? Na te i inne pytania próbowali znaleźć odpowiedź uczestnicy kursu Sara i Tobiasz, który 14 i 15 stycznia zorganizowała Szkoła Nowej Ewangelizacji Diecezji Siedleckiej.

Dokładnie 159 lat temu - 11 lutego 1858 r. - w Grocie Massabielle zajaśniał uśmiech Najświętszej Maryi Panny, który wciąż opromienia Lourdes, miasteczko w południowo-zachodniej Francji, stając się światłem wiary i nadziei dla milionów pielgrzymów.

Polskie zakonnice ze Zgromadzenia Sióstr Najświętszej Rodziny z Nazaretu, popularnie zwane nazaretankami, które prowadzą położony w pobliżu sanktuarium dom pielgrzyma Bellevue, nie mają wątpliwości, że Lourdes zmienia człowieka. Wyjeżdża on stamtąd z nową nadzieją, nowym kierunkiem życia, nowym sercem. Wcześniej jednak musi spełnić jeden warunek: stać się dzieckiem.