5 sierpnia na błoniach orchowskich odbył się „Festiwal na trójstyku”.

Wydarzenie nawiązujące do dziedzictwa kulturalnego i historycznego trójstyku granic otworzył wójt gminy Włodawa Dariusz Semeniuk, który zaznaczył, że impreza powraca po czterech latach. - Dzisiaj ponownie możemy się cieszyć i bawić, chociaż jeszcze z nutką niepewności, bo trwa wojna. W sytuacji, kiedy strona białoruska niekoniecznie z nami współpracuje, tym bardziej festiwal ten jest wymowny - powiedział. Cel wydarzenia to przybliżenie kultury trzech sąsiadujących narodów: Polski, Ukrainy i Białorusi oraz promocja jedynego w Polsce i na świecie styku granic tych państw, który usytuowany jest na rzece.

Pięciu solistów siedem kapel wzięło udział w XVII Mazowieckim Festiwalu Kapel Ludowych „Pod Siedlcami w Wiśniewie”, który odbył się 6 sierpnia na skwerze 600-lecia.

Imprezę zainaugurował koncert Zespołu Ludowego „Wiśniewiacy” im. Zbigniewa Myrchy. Następnie ze sceny wybrzmiały krakowiaki, oberki, polki i walczyki, które porwały do tańca uczestników imprezy. Występy ludowych muzyków oceniała komisja w składzie: emerytowany nauczyciel muzyki, muzyk, akompaniator, klawiszowiec Wojciech Ciekot, była radna i sołtys Wiśniewa, wokalistka Zespołu Ludowego „Wiśniewiacy Beata Pasztor, dyrektor Gminnego Ośrodka Kultury w Wiśniewie, członek „Wiśniewiaków”, akordeonista, wokalista Paweł Ksionek. Grand prix festiwalu zdobyła Kapela Szwagry Band.

„Nadbużańskie motywy” - pod takim hasłem odbyła się siódma edycja Międzynarodowego Pleneru Malarsko-Rzeźbiarskiego.

Trwał on od 19 do 28 lipca, a organizatorem wydarzenia było Stowarzyszenie Twórców Kultury Nadbużańskiej im. Janusza Kalinowskiego. W plenerze udział wzięło 12 malarzy i rzeźbiarzy. Przyjechali m.in. z Gdańska, Chorzowa, Józefosławia w województwie mazowieckim oraz Charkowa na Ukrainie. Nie zabrakło też lokalnych artystów. Podczas pleneru powstały rzeźby i obrazy przedstawiające przyrodę i architekturę Włodawy oraz okolic. Twórcy wzięli również udział w jarmarku w Holi, obejrzeli wystawę malarstwa Stanisława Baja w Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Romanowie oraz chętnie zwiedzali ziemię włodawską.

Inauguracja jubileuszu planowana jest na 13 października. W programie obchodów są m.in.: wystawa w siedleckim Muzeum Regionalnym, „spotkanie pokoleń” oraz mecze pokazowe.

- Chcemy dotrzeć do jak najliczniejszego grona ludzi związanych z hokejem i pamiętających jego historię - mówią organizatorzy. Zaproszenie do uczestnictwa w uroczystościach 70-lecia sekcji hokeja w Siedlcach kierują do byłych i obecnych zawodników, działaczy oraz sympatyków tej pięknej i widowiskowej dyscypliny sportu. Ale nie tylko. - Zależy nam też, by dotrzeć do ludzi związanych z łyżwiarstwem figurowym i w ogóle lodowiskiem - mówi Piotr Jakubowski z uwagą, iż wielu spośród hokeistów swoje pierwsze kroki na lodzie stawiało w dawnej siedleckiej szkółce jazdy figurowej.

Do godzin wieczornych 23 lipca w Branicy Radzyńskiej można było posłuchać orkiestr dętych.

Festiwal rozpoczął się zbiórką orkiestr na placu przed Szkołą Podstawową, które następnie przemaszerowały przed wzniesiony w 1884 r. przez właściciela dóbr radzyńskich Stanisława Szlubowskiego pałac. W pierwszej edycji udział wzięły orkiestry z Czemiernik - Radzynia, Łukowa, Żelechowa i Sokołowa Podlaskiego. Jako pierwsza zaprezentowała się działająca od dziesięciu lat Młodzieżowa Orkiestra Dęta Czemierniki - Radzyń Podlaski. W programie festiwalu były obchody jubileuszu pięciolecia MOD z Radzynia Podlaskiego. Te dwa zespoły założone zostały przez jednego człowieka - Tomasza Nurzyńskiego.

Do sieci trafił teledysk opowiadający o zwycięskiej bitwie pod Kodniem, która rozegrała się podczas powstania styczniowego.

W projekcie wzięli udział członkowie grup rekonstrukcji historycznej. Organizatorami przedsięwzięcia był samorząd gminy Kodeń oraz miejscowe Centrum Kultury, Sportu i Turystyki. Środki na realizację zadania pozyskano z programu „Niepodległa”. - Pamiętna bitwa pod Kodniem rozegrała się w pierwszą noc powstania, czyli z 22 na 23 stycznia 1863 r. Zakończyła się naszą wygraną. Uczestnicy zrywu brawurowo pokonali zaskoczonych Moskali stacjonujących w Kodniu - przypomina Mariusz Zańko, sekretarz gminy Kodeń.

Powtarzał, że będzie znany, że po śmierci usłyszy o nim cały świat. Miał własny styl i filozofię życia, z którą nikomu się nie narzucał. Żył i tworzył po swojemu.

22 lipca minie 28 lat od śmierci Bazylego Albiczuka, „malarza ogrodów” z Dąbrowicy Małej w gminie Piszczac. Pozostawił po sobie obrazy, wiersze i wspomnienia. Jest jedną z czołowych postaci podlaskiej kultury. Skąd wiedział, że będzie o nim głośno? Dlaczego mówił, że stanie się znany, skoro o sławę zbytnio nie zabiegał? Z pochodzenia był Ukraińcem. Wywodził się z chłopskiej, rolniczej rodziny. Z opracowań biograficznych wiemy, że dwukrotnie przebywał na wywózce w ZSRR. W latach 30 służył w polskim wojsku, w czasie II wojny światowej, podczas okupacji, został wcielony do Armii Czerwonej. W 1948 r. powrócił do Dąbrowicy Małej, gdzie mieszkał aż do śmierci. - Nie wspominał o młodych latach. To były dla niego trudne tematy. Jego malarski talent zaczął się ujawniać, gdy Bazyli był jeszcze dzieckiem.

Nadia Waszczuk, która od czterech lat trenuje breaking, została dostrzeżona przez speców tej dziedziny tańca. Pokonując dużą konkurencję, została powołana do reprezentacji Polski.

Breaking to dynamiczny taniec, którego nazwa w dosłownym tłumaczeniu oznacza ,,łamanie”. - Zanim mi się spodobał, próbowałam innych rodzajów tańca. Pasja do breakingu zrodziła się po obejrzeniu kilku filmów w internecie. Rodzice zapisali mnie na zajęcia do trenera Grzegorza Żyluka i tak zaczęła się moją przygoda z tańcem. Miałam wtedy dziesięć lat - mówi N. Waszczuk. Grafik Nadii jest bardzo napięty i pełen treningów. Ostatnie tygodnie przepełnione są zawodami. - Tańczę praktycznie codziennie. Oprócz samego breakdancu, ćwiczę też hip-hop i akrobatykę. Pamiętam też o innych ćwiczeniach, które wpływają na moją kondycję i sylwetkę - przyznaje nastolatka. - Siła walki i postępy mojej podopiecznej są dla mnie inspiracją.

Nic tak nie łączy ludzi jak wspólny śpiew - podkreślają członkowie zespołu Czerwone Korale z Zahajek, który niedawno świętował 20-lecie istnienia.

Występują na różnego rodzaju uroczystościach i imprezach gminnych oraz powiatowych, biorą udział w dożynkach i przeglądach piosenek. W swoim repertuarze mają pieśni okolicznościowe, ludowe, religijne, patriotyczne, a od niedawna także rozrywkowe. Poza sceną przyjaźnią się i wspierają. - Bo nic tak nie łączy ludzi jak wspólny śpiew - podkreślają Czerwone Korale.

Śpiewają, pieką, gotują, promując swoją miejscowość: leżący nad stromym zboczem doliny Bugu, przy trójstyku Polski, Białorusi i Ukrainy, Orchówek.

„Syczona rutońka, żowty ćwit”, „Oj, do końca, czeladońka, do końca”, „Do domu, do domu, kiedy my zajdziemy”, „Łuhom, łuhom, ponad Buhom” - to tylko niektóre tytuły utworów z bogatego dorobku śpiewaczego pochodzącej z Orchówka pieśniarki, której spuściznę muzyczną pielęgnuje zespół Orchowianki.