Mówi się, że ma krótkie nogi. I daleko nie ucieknie. Rzecz o kłamstwie, a dokładniej o wielu „kłamstwach założycielskich”, które legły u podstaw nowej rzeczywistości polityczno-społecznej, w jakiej się znaleźliśmy.

Wielu Polaków nie interesuje prawda, choć kłamstwa od początku łatwo było zdemaskować. „Nim prawda buty wzuje, kłamstwo pół świata przebieży” - pisał Andrzej Sapkowski („Boży bojownicy”). Stratedzy PR doskonale wiedzą, że kłamstwo, wcześniej czy później, zostanie zdemaskowane. Ale… Chodzi o doraźny efekt, skuteczność, emocje - nimi wygrywa się wybory. Jako społeczeństwo przywykliśmy do takiej gry. Ludzie zamknięci w bańkach informacyjnych, otoczeni „swoimi” w przestrzeni social mediów, karmieni przetworzoną papką przestali zabiegać o prawdę, choć weryfikacja kłamstwa, półprawd nie stanowi problemu...

„Ja jestem ból do samego nieba” - powiedziała po śmierci ks. Jerzego. Gdy pytano ją, jak żyć z tak ogromnym cierpieniem, przyznawała: „Tylko silna wiara może trzymać człowieka przy życiu”.

Mariannie Popiełuszko dane było uczestniczyć w beatyfikacji syna, kapelana Solidarności. Czy ona też zostanie wyniesiona na ołtarze? Jej życie związane było z wioską Okopy pod Suchowolą, gdzie z mężem Władysławem prowadziła gospodarstwo rolne. W czasie wojny urodziła pięcioro dzieci, z których dwoje zmarło. Późniejszy ks. Jerzy był najmłodszy. Pani Marianna wraz z mężem wychowywała dzieci w głębokiej wierze. Często powtarzała im: „Prościusieńko w niebo droga: kochać ludzi, kochać Boga. Kochaj sercem i czynami, będziesz w niebie z aniołkami”. W niedzielę prowadziła wszystkich do kościoła.

6 listopada na zaproszenie papieża Franciszka do Watykanu przybyło ponad sześć tysięcy dzieci z 84 krajów świata.

Zapowiadając wydarzenie 1 października, papież powiedział podczas modlitwy Anioł Pański: „Czekam na was, bym też ja uczył się od was”. Czego w XXI w., w dobie konfliktów zbrojnych i okrutnych wojen możemy nauczyć się od dzieci? Jaka jest największa wina dorosłych wobec nich? Jako temat spotkania z Ojcem Świętym zostało wybrane zdanie: „Uczymy się od chłopców i dziewczynek”. Papież przyjął niezwykłych gości w Auli Pawła VI. Jak podała agencja Vatican News, Franciszek podkreślił w swoim przesłaniu, że choć same dzieci oczywiście potrzebują jakiegoś prowadzenia, by poznawać różne prawdy, jednak mogą one również stanowić przykład i dawać w taki sposób nauki, jakich dorośli czasem potrzebują.

„Z synowskim oddaniem i szacunkiem wobec apostolskiego urzędu Następcy św. Piotra, a jednocześnie z zatroskaniem i smutkiem wobec decyzji Niemieckiej Drogi Synodalnej, pragnę zwrócić uwagę Ojca Świętego na skrajnie niedopuszczalne i niekatolickie tezy Synodale Weg”

- napisał 9 października abp Stanisław Gądecki w liście do papieża Franciszka. Dokument wywołał furię w środowisku polskich „postępowych” katolików. Co tak zdenerwowało np. jezuitę o. Jacka Prusaka - związanego m.in. z „Tygodnikiem Powszechnym” (katoprzybudówką „Gazety Wyborczej”) - zarzucającego abp. Gądeckiemu w ordynarny sposób chęć „reformowania” papieża i straszącego go prokuraturą (odsyłam do wpisu na fb o. Prusaka)? Na początek fakty, potem komentarz.

Współczesny świat to wszechobecny pośpiech, presja, nadmiar bodźców. A jeśli dodamy do tego nieumiejętność bycia w relacjach z drugim człowiekiem, pojawiają się depresje.

Tematem kolejnego spotkania w ramach cyklu „Przekroczyć siebie”, które miało miejsce 14 listopada w auli I Katolickiego Liceum Ogólnokształcącego w Siedlcach, były depresja i problemy psychiczne nastolatków. Tym razem na zaproszenie fundacji Nieprzeciętni odpowiedział i swoją wiedzą podzielił się Marcin Rzeczkowski - psychoterapeuta poznawczo-behawioralny, motywujący oraz uzależnień. Jak przyznał, wiele problemów, z jakimi dziś mierzą się młodzi ludzie, wynika z tego, że świat się mocno zmienił.

Pracownicy organizacji humanitarnych dawno się ewakuowali, a one są, bo potrzebują ich ludzie. - Nasza obecność dodaje im otuchy i jest gwarancją bezpieczeństwa.

Nawet rok temu, kiedy wokół spadały pociski i przyszedł moment próby, nie pomyślałyśmy o tym, by wyjechać - mówi pochodząca z Garwolina s. Agnieszka Gugała ze Zgromadzenia Sióstr od Aniołów, która posługuje w Demokratycznej Republice Konga, gdzie od prawie trzech dekad trwa najbardziej krwawa wojna w Afryce. S. Agnieszka pochodzi z parafii Matki Boskiej Częstochowskiej w Garwolinie. Do Afryki wyjechała w 2004 r., choć powołanie misyjne poczuła już w trzeciej klasie liceum.

W grupie sprawców przemocy wobec dzieci znaczą część stanowią osoby, które w dzieciństwie same doświadczały krzywdy od swoich bliskich.

Od śmierci ośmioletniego Kamilka z Częstochowy maltretowanego przez ojczyma minęło pół roku. Sprawa nagłośniona przez media poruszyła wszystkich Polaków. 29 sierpnia weszły w życie pierwsze przepisy nowelizacji Kodeksu rodzinnego i opiekuńczego nazwanej ustawą Kamilka. Celem nowych regulacji jest wzmocnienie ochrony dzieci przed przemocą. Niezależnie od tego - nie ma miesiąca, by nie docierały do nas informacje o przypadkach krzywdzenia, przy czym zwykle są to sytuacje bardzo drastyczne.

„Co nam hańba, gdy talary mają lepszy kurs od wiary! Wymienimy na walutę honor i pokutę!” - śpiewał przed laty Jacek Kaczmarski.

Zapewne nie przypuszczał, jak bardzo jego słowa staną się aktualne w Polsce w pierwszej ćwierci XXI w. Do grupy młodych ludzi, uczestników manifestacji przy rondzie Dmowskiego w Warszawie, podchodzi reporter telewizji internetowej. Protestujący domagają się zmiany nazwy na rondo Praw Kobiet. - Czy wiecie, kim był Roman Dmowski - pyta prowadzący. Cisza. - Czy macie świadomość, że bez niego Polska w 1918 r. nie odzyskałaby niepodległości? - pada kolejne pytanie. - Nie interesuje nas niepodległość Polski - odpowiada jeden z rozmówców. Wszyscy odchodzą, pogardliwie wzruszając ramionami. Ponura scena. Z wielu powodów.

Pana życie nadaje się na film - mówiłam. I, rzeczywiście, zainteresowała się nim telewizja. Historia Wojtka zostanie przedstawiona w programie TVP1 „Ocaleni” - emisja: 16 listopada.

Jest trzeźwy od 20 lat. - To połowa mojego „piciorysu” - komentuje Wojtek. - I żaden tam ze mnie bohater - uściśla. Na łamach „Echa” gościł jako konsultant ds. uzależnień uświadamiający czytelnikom, jak rozmyta jest granica, od której zaczyna się droga wiodąca do alkoholizmu. Dzielił się także świadectwem swojego trzeźwienia, które - co wielokrotnie podkreślał - zawdzięcza Bogu. Pana życie nadaje się na film - mówiłam. I, rzeczywiście, zainteresowała się nim telewizja. Historia Wojtka zostanie przedstawiona w programie TVP1.

Nie wiemy jeszcze, kto będzie rządził w Polsce, nie ma jeszcze desygnowanego premiera, niewiele wiadomo na temat potencjalnych koalicji, choć „zwycięska” opozycja już snuje dalekosiężne plany reform i zmian.

Niesamowite jest to, że jedna z zasadniczych dotyczy przywrócenia możliwości dokonywania aborcji. Impet i swoista neoficka żarliwość, jaka temu towarzyszy, mogłyby sugerować, iż od owego faktu zależy powszechna szczęśliwość Polaków i ich „być albo nie być” w nowoczesnej Europie. Swego czasu oskarżano Kościół, że broniąc życia, ma obsesję na tym punkcie - wydaje się jednak, że jest dokładnie odwrotnie: paranoidalne tłumaczenia zwolenników zabijania dzieci w łonie matek są tego najlepszym dowodem. Kościół nie może zamilknąć - i nie zamilknie.