Papież spraw najważniejszych

Benedykt XVI miał swoją wizję pontyfikatu i wielką wolność wewnętrzną. Wiedział, że jest Benedyktem XVI, a nie Janem Pawłem II. Nie usiłował naśladować Papieża Polaka. Dlatego zawsze był sobą. I trzeba jasno powiedzieć, że decyzja o rezygnacji została podjęta w głębi sumienia i wynika z miłości do Kościoła.

Jakie były główne wątki pontyfikatu Benedykta XVI?

Ojciec Święty dążył przede wszystkim, by ukazywać centralne miejsce Boga w życiu człowieka i Kościoła. Wynikało to z bliskiej mu tradycji augustyńskiej – bo przecież św. Augustyna dogłębnie studiował i znał. Sądzę, że nie byłoby błędem włożenie także w jego usta znanych słów biskupa Hippony: „Deum et animam scire cupio. Nihil ne plus? Nihil omnino” – „Nie chcę znać nic ponad Boga i dusze”. Podkreślał, że miłość do Boga wiąże się w integralny sposób z umiłowaniem człowieka. „Kto broni Boga, ten broni człowieka” – mówił 21 grudnia ubiegłego roku do Kurii Rzymskiej. Przestrzegał również przed uleganiem wrażeniu, że wszystko jest względne, a prawdy wiary zależą od sytuacji historycznej i od ludzkiej oceny. Często mówił, iż wiara nie oznacza jedynie przyjęcia określonego zbioru prawd, lecz jest nawiązaniem głębokiej relacji z Bogiem, z Chrystusem, opartej na miłości Tego, który nas pierwszy umiłował. Papież wielokrotnie apelował do księży o życie prawdą przyjętego sakramentu, o pokorę i ofiarność w sprawowaniu posługi. Przestrzegał przed niszczycielską pychą i butą. Wyrazem troski o świętość kapłanów był Rok Kapłański, który ustanowił w czerwcu 2009 r. Wśród priorytetów pontyfikatu znalazła się też sprawa jedności chrześcijan. Benedykt XVI był również wyczulony na ludzką krzywdę, niepokoił go panujący na świecie głód, niesprawiedliwości. ...

Jolanta Krasnowska