Kapłan z oddaniem służący drugiemu, wybitny naukowiec, wielki patriota, a jednocześnie człowiek z prostotą serca oddający się uprawie ukochanej ziemi - taki był ks. prof. Marian Alfons Myrcha (1907-1996).

Mija 25 lat od jego śmierci. Siedlecka parafia św. o. Maksymiliana Marii Kolbe, która powstała dzięki jego zabiegom i działce darowanej pod budowę kościoła, pamięta o swoim dobrodzieju. W niedzielę 21 marca, o 12.00, w kaplicy przy ul. Kazimierzowskiej odprawiona zostanie Msza św. dziękczynna za jego osobę. Parafianie ufundowali również tablicę pamiątkową, która docelowo znajdzie się w nowym kościele. Rocznica śmierci przywołuje wiele żywych jeszcze wspomnień o barwnej, nietuzinkowej postaci księdza profesora - jak zwykli o nim mówić mieszkańcy ul. Kazimierzowskiej, gdzie pod numerem 128 przez wiele lat mieszkał. Święcenia kapłańskie otrzymał w 1931 r., po studiach w Wyższym Seminarium Duchownym Diecezji Podlaskiej w Janowie. W latach 1932-35 studiował na wydziale prawa kanonicznego Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego, związując się na wiele lat z uczelnią, na której zdobywał też kolejne stopnie naukowe - z profesurą w 1967 r. włącznie.

Działo się w Syroczynie szóstego sierpnia 1864 roku o godzinie szóstej po południu. Stawili się: Wincenty Kostyra, Wójt Gminy Syroczyn, lat czterdzieści sześć, i Piotr Kania, lat czterdzieści osiem liczący, obydwaj gospodarze w Syroczynie zamieszkali, i oświadczyli, że w dniu czwartym bieżącego miesiąca i roku, o godzinie szóstej po południu umarł Ksiądz Laurenty Lewandowski Administrator Parafii Syroczyn, lat trzydzieści trzy mający…

Zwykły akt zgonu podpisany przez ks. Lipnickiego. Wiele takich znajdziemy w parafialnych księgach. Pomyślimy być może: szkoda, taki młody człowiek, ksiądz. Być może bardziej dociekliwych data śmierci doprowadzi do „powstańczych” i słusznych skojarzeń? Jaka rzeczywiście była droga ks. Wawrzyńca Lewandowskiego do momentu tak wczesnej śmierci? Zacznijmy więc od samego tej drogi początku… Urodził się 8 sierpnia 1831 r. w Łaskarzewie, w rodzinie kuśnierza Jana Lewandowskiego i Marianny z Mrozów. Był stryjecznym bratem Walentego Lewandowskiego, pułkownika, naczelnika województwa podlaskiego w okresie powstania styczniowego i nie jest to zapewne fakt bez znaczenia. Do szkoły elementarnej uczęszczał w Łaskarzewie, a po ukończeniu gimnazjum w Łukowie wstąpił do seminarium duchownego Diecezji Podlaskiej w Janowie Podlaskim. 3 maja 1856 r., w rocznicę uchwalenia Konstytucji 3 maja, przyjął święcenia kapłańskie.

24 marca, w przeddzień 53 rocznicy śmierci sługi Bożego bp. Ignacego Świrskiego, przypada trzecia rocznica uroczystego otwarcia procesu beatyfikacyjnego Ojca Ubogich naszej diecezji. Zaangażowanymi w proces są nie tylko osoby powołane przez biskupa, ale każdy, kto modli się o beatyfikację.

Droga każdego kandydata na ołtarze rozpoczyna się de facto wraz z jego narodzeniem i obejmuje całość życia, a także czas po jego śmierci. Jednakże formalne etapy procesu beatyfikacyjnego (a potem kanonizacyjnego) mogą być zainicjowane nie wcześniej, jak kilka lat po śmierci tego, który umarł w opinii świętości. To czas na tworzenie się i umacnianie oddolnego kultu. Proces zazwyczaj rozpoczyna się w tej diecezji, na terenie której sługa Boży zmarł. Takie właśnie kroki zostały podjęte w przypadku bp. I. Świrskiego, który odszedł do domu Ojca 25 marca 1968 r., a jego doczesne szczątki złożone zostały trzy dni później w podziemiach siedleckiej katedry. Wobec sytuacji żywej pamięci o tej niezwykłej postaci pasterza diecezji w latach powojennych i stwierdzonej opinii świętości bp Kazimierz Gurda, po zasięgnięciu oceny diecezjan i skonsultowaniu sprawy na forum Episkopatu Polski, a także uzyskując aprobatę watykańskiej Kongregacji ds. Świętych, 24 marca 2018 r. uroczyście rozpoczął proces beatyfikacyjny na etapie diecezjalnym.