Przyroda od zawsze towarzyszyła mi w pracy zawodowej.

Podglądając jej uroki i bolączki na co dzień, podziwiając różnorodność form życia, za każdym razem pragnąłem je uwiecznić, zatrzymać w pamięci na dłużej - mówi o swoich inspiracjach J.W. Hęciak. Jego wystawę „Art trouvé - sztuka znaleziona” można do 11 czerwca oglądać w Galerii Teatralnej Centrum Kultury i Sztuki w Siedlcach. Pasją autora jest przyroda. Biolog z wykształcenia, szczególnie zainteresowany ekologią miast. Fascynuje go barok i klasycyzm w sztuce, zwłaszcza w sztuce ogrodowej. Zagadnienia architektury krajobrazu i konserwacji ogrodów poznawał w Austrii, Francji, Włoszech oraz Hiszpanii. Lekarz drzew. Działacz Polskiego Klubu Ekologicznego, zaangażowany w promocję zdrowego stylu życia i ochronę środowiska przyrodniczego. Artysta nieprofesjonalny. Rzeźbiarz, rysownik, pastelista.

14 kwietnia w Wisznicach odbyła się III Wisznicka Sesja Naukowa „Kraszewscy na Podlasiu”.

Spotkanie w Centrum Kultury Chrześcijańskiej poświęcono szczególnie osobie i działalności Kajetana Kraszewskiego. Organizatorami sesji były gmina Wisznice i miejscowa biblioteka publiczna we współpracy z prof. Feliksem Czyżewskim z Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie. Konferencję poprzedziło złożenie kwiatów na grobie rodziny Kraszewskich na starym cmentarzu przy ul. Kościelnej. Potem wszyscy uczestnicy udali się do CKCh, gdzie wysłuchano ośmiu referatów wygłoszonych przez przedstawicieli UMCS, Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu, Centrum Edukacji i Pracy Młodzieży OHP w Białej Podlaskiej oraz Muzeum Józefa Ignacego Kraszewskiego w Romanowie.

Od tego roku Pieszą Pielgrzymkę Podlaską tworzyć będzie 19 grup, a nie jak dotąd 28.

- Łączenie grup i ponumerowanie ich na nowo jest związane ze zmniejszającą się liczbą pątników. Ułatwi to organizację pielgrzymki i samo pielgrzymowanie - mówi kierownik PPP ks. Paweł Bielecki. Zmiany w organizacji pielgrzymki kierownictwo zapowiadało już w ubiegłym roku. Uzasadniając ten krok, ks. Paweł Bielecki przypomina, że od kilkunastu lat pielgrzymka jest mniejsza liczebnie. - Przed pandemią pielgrzymowało nieco ponad 3 tys. osób. Po okresie pandemicznym na Jasną Górę z naszej diecezji szło ok. 2 tys. pątników. Niezależnie od malejących statystyk do ubiegłego roku mieliśmy - łącznie z idącą od Dęblina grupą harcerzy - 28 grup. A więc tak jak przed laty, kiedy chodziło nas 12-13 tys. Nie można było tak tego zostawić - wyjaśnia. Jedną z przyczyn nieuniknionej reorganizacji jest też coraz mniejsza liczba księży i kleryków zaangażowanych w posługę na pielgrzymce.

16 kwietnia w sanktuarium Bożego Miłosierdzia w Białej Podlaskiej świętowano doroczny odpust.

Uroczystościom przewodniczył bp Grzegorz Suchodolski. Główne obchody miały miejsce w południe. Rozpoczęły się od Koronki do Miłosierdzia Bożego. W jej śpiew i poprowadzenie włączyli się członkowie miejscowego chóru Schola Cantorum Misericordis Christi. Tradycyjnie już każdy dziesiątek koronki był poprzedzony fragmentem z Dzienniczka św. s. Faustyny.   Chór posługiwał śpiewem także podczas Mszy. Sumę odpustową razem z biskupem celebrowali: ks. kan. Jacek Owsianka, proboszcz parafii, oraz br. Bogdan Augustyniak, gwardian bialskiego klasztoru kapucynów. We wprowadzeniu do Mszy św. biskup Grzegorz akcentował, że prawda o Bożym Miłosierdziu została na nowo przypomniana światu przez św. s. Faustynę i św. Jana Pawła II.

Kiedy wyjdziesz za Mokobody w stronę zachodnią, zobaczysz łąki, a za nimi pas drzew.

To tam płynie Liwiec - niby niewielka rzeka, ale jakże ważna. Była ongiś granicą, która dzieliła Koronę i Litwę. Nad tą rzeczką po lewej jej stronie ludzie zaczęli osiedlać się i tak zrodziły się Zaliwia. Są trzy: Zaliwie Piegawki, Zaliwie Szpinki i Zaliwie Brzozówka. „Dziwne te nazwy” - każdy obcy powie. „A i cóż w tym dziwnego” - powiedzą tutejsi. To początek pięknej opowieści, bo spisanej z potrzeby serca. Te trzy miejscowości - wszystkie leżące nieopodal Mokobód w powiecie siedleckim - oraz Ostaszewizna stały się bohaterami książki autorstwa Marii Krasowskiej pt. „Nasze Zaliwia”. Publikacja składa się z 15 rozdziałów. Czytelnik znajdzie w niej informację o początkach kształtowania się osadnictwa w Zaliwiu, okoliczności ich podziału, etymologię nazw.

Oczyszczone fragmenty piecowych kafli i ceramiki ukazały przepych siedziby renesansowego możnowładcy.

Światło dzienne ujrzały efekty ubiegłorocznych i wcześniejszych badań archeologicznych na terenie Żelechowa. Fortalicjum Andrzeja Ciołka jest eksplorowane od 2016 r. Dzięki życzliwości właściciela działki - Stanisława Kawki - naukowcy regularnie wracają na miejsce wykopalisk. Rok temu prowadzili badania w sierpniu. Ich celem było odkrycie renesansowego dworu oraz tego, co znajdowało się pod nim. Zadanie nie należało do łatwych z uwagi na podmokły teren, ale mimo to panowie: Wojciech Bis, Maciej Radomski z Instytutu Archeologii i Etnologii Polskiej Akademii Nauk, Michał Zbieranowski reprezentujący Instytut Historii PAN i Michał Główka, historyk PAN, nie dali za wygraną.

Dębem pamięci radni Parczewa upamiętnili porucznika Bazylego Uruskiego.

Był nauczycielem, komendantem straży pożarnej i uczestnikiem walk 1939 r., zamordowanym przez NKWD. Wydarzenie wpisało się w obchody 83 rocznicy zbrodni katyńskiej. Posadzenie dębu poprzedziły uroczysta sesja rady miasta. - 80 lat temu świat dowiedział się o zbrodni popełnionej przez Sowietów w lesie katyńskim, o mordzie dokonanym na elicie Wojska Polskiego i narodu polskiego. Informowali o tym inni mordercy naszego narodu - Niemcy, którzy odkrycie miejsca masowych grobów wykorzystali do celów swojej propagandy - mówił Paweł Kędracki, burmistrz miasta. Przypomniał, że w wyniku zbrodni katyńskiej dokonanej wiosną 1940 r. przez funkcjonariuszy policji politycznej Związku Socjalistycznych Republik Sowieckich od strzału w tył głowy zginęło blisko 22 tys. obywateli państwa polskiego, w tym ok. 14,5 tys. jeńców wojennych i ponad 7 tys. cywili.